Alle inzendingen over natuur & landschap

Ze staan er nature morte onbewogen keikoppig kijkend lijk de dood hun bast doorkerfd lijkt wel schroot ze staan er nature morte onverdroten een landschap met wilgenkoppen aan een sloot…

onderdoor tussen bomen die als omlijsting van een natuurlijk schilderij diepte suggereren wit landschap ton sur ton schimmen 't zijn schaapjes op het droge…

Stilte, hangend blad landschap, door een zachte wind omvat. Ritselend blad, als een zacht gefluister,hier in het duister. Kijk, voel ontroering als de natuur rust in de nacht.…

Een heel landschap verloor ik voorgoed onder mijn voeten en die bomen ik voel hun schors niet meer. Andere ogen voor dit landschap voeten voor die grond. Vaarwel... Mijn landschap…

Berken... ze zijn m'n vrienden geworden spelenderwijs Ze weten van licht en schaduw schaduw en licht Ze spelen ermee ze zingen ervan als zijn ze op reis op vooral warme dagen Ik teken 't op in dit korte gedicht: 't zijn ware vrienden.…

Hoe winters de aanblik Deze vroege decembermorgen Decor uit een sprookje Bijna niet van deze aarde Spiegel van een hemel?…

De schoonheid van dit groene woud brengt mij tot ontroering en merk dat de natuur mij aanzet tot ontvoering, want.. ik zou u allen willen leiden naar deze plek aan het water en met u ongestoord gaan zitten denkende aan later... om het beeld vast te houden ik wil het terugzien keer op keer want morgen is het er misschien niet meer!…

Droevig en alleen uit de wereld; is het landschap heel gedwee, stil vredig en zacht. Teder welt de bries en raakt het goudkleurig tapijt. Roekeloos zoals d'aanraking van een veer; neerdalend als duisternis'ommekeer. Is er niets meer te verwachten, stil sereen de morgen afwachten.…

In de prille frisse morgen ontwaakt de stille serene dag. Met de stralen die voor gouden bloemen zorgen, en die vertalen dat'r mooi weer komen mag. En de held're klanken van vogels met vleugelen zijn op velden en stranden te horen. Ze laten zich door niemand beteugelen en verlaten hun stek om elkaar te bekoren. En op deze prille gewilde…

Samen en geheel centraal. Harmonieus en onderhevig aan de kleurschakering als 'n warm onthaal. Eendrachtig,broos of stevig. Roerloos of in beweging. Naadloos in elkaar overgaan. Gangbaar in'n rood paarse omgeving. Eerbaar in 'n samenspel is noemenswaardig en nimmer ontdaan.…

lenteochtend, zo sluimerig mooi toon je het stille weidelandschap enkel een kievit is mijn metgezel het verenkuifje maakt een dribbelpas rond een kuiltje in het akkergras roept zijn eigen naam kiewiet, kiewiet, kiewiet mijn mond blaast kringelwolkjes door het zuivere koude ademen ik droom de dag alvast naar mij toe er ligt een…

koppels hebben hun dag genoten ik wandel verder in het vochtige gras adem diep deze zomeravond mijmerend hoe het vroeger was me aan dit prachtige landschap lavend…

Ik zie je kijken in verten kijken Het zicht door ochtendzon in deze winterdag gebrand Op deze weg zijn wij -tenslotte- aangeland Wij wijken af van de kaart,kompas gebaande wegen Verlegen vroeg jij: 'loopt dit pad niet dood?'…

Je hebt een smalle brug gemaakt tussen het landschap en jouw dromen en het landschap van jouw dromenland toekomst scharniert met ruwe werkelijkheid machinerie van economische welvaart welzijn van natuur in het nauw gedreven verleden rekent af met onschuld allemaal betalen we de rekening zonder natuur is er nauwelijks welzijn de brug is…

van asfalt en beton Kijk, tussen de omgekeerde vlaggen heeft moeder natuur de witte vlag heeft gehesen…

Het leven speelt geen menselijk theater met de armoede van stilte de dood is natuurlijk schuw voor het helse lawaai; Het zwoele landschap vraagt en neemt de mooiste dromen ook de zomer-nevel gaat in tijd voorbij.…

innerlijke natuur liet zich weer gelden vitale energie van verzonnen rivieren drassig werd het grasland in zijn laatste droom.…

Door de boog van de schepping te spannen suizen de beelden van gisteren door het innerlijke oog. Raakt z’n pijl de roos van het licht waar de schaduw van de tijd zijn rug recht in zijn afgesloten kooi. We zijn een theater van overdadig geluid, souffleurs van een glorierijk verleden meningen en stemmingen uit het heden. Wij zijn slechts…

Je verzint een ratio in mystiek en pure natuur daar waar droom en schaduw elkaar genegen ontmoeten in de nacht die uit het landschap drinkt de oude polder met een visserij verleden het gevoel wil maar niet wijken ik hoor je zwijgen in mijn antwoord.…

Je wilt lopen loper zijn in beweging komen en zijn Natuur het decor landschap -aanraakbaar- met decorstukken De weg wijst je als vanzelf je hebt geen bord nodig Maar op het bord staat meer dan die lijn de knooppunten de verbindingen het treffen van elkaar het ontmoeten van jezelf.…

Ik droomde van de zon hij was een gladde bol van bloedkoraal en werd toen op mijn smeken een gespierde jongeling in strak zwart trainingspak met glanzend rode haren. Het was onder een perenboom dat hij mij toen besprong: een zalige ervaring.…

De lente komt we raken bevangen door licht luisteren gaat in zingen over kijken in springen zien wordt blijheid en ruime adem het duister blijft achter zonder groet als niet de kleine oude stem over het bos zou praten waar bloesem groeit uit herfsten zonder einde…

Alleen de bomen spreken geluidloos naamloos in groei van de natuur rivieren worden smaller in ruimte in gedachten zonder poëzie beschrijf je landschap in een boek alsof er niemand jou kent ondanks jouw zwijgen is er een verhaal in de beeldentaal van tederheid leeft het schaduwland in gedachten.…

Op jouw rug teken ik een hart dat ik vul met xxx'en Jouw naaktheid als Eva die van mij als dat van Adam Ons bloot zijn en dat van een prinses Haar mis ik en jou wil ik dus geenszins kwijt Jij en ik, wij samen Wij bouwen ons leven om anderen heen het plezier van van elkaars liefde en gebaren wij beleven el- kaar voor eeuwig hartgrondig…

Bijna tastbaar is mijn verlangen naar het land de klanken uit mijn jeugd het land van klaprozen korenbloemen en glooiend landschap het land van textiel de arbeid en de natuur het land waar jij en vader leefden mijn land ons land Twente waarvan ik 't volkslied in mijn diepste dromen zing.…

Soms is het plotseling stil zomaar stil héél stil je kijkt luistert en hoort niets helemaal niets dan een aanzwellend geluid het landschap lijkt open te scheuren de natuur doet voorzichtig een stapje terug dan is het weer stil plotseling zomaar stil héél stil…

in Ter Wupping loop je fiets je door puur natuur langs het oude loopje van de Ruiten Aa bosjes, een schuur je kunt rondstruinen bij oude rivierduinen Ruige berg, Kieberg is avontuur prehistorie landschap uit voorbije tijd boerderijen grasland, beekdal en al met al beleef je puur hoe Westerwolde vroeger was bolle akkers, gras rust…

landschap van sterrenfonkeling sluimerende bomen bergtoppen in mist gehuld landschap van gekleurde wolken moedeloze hemels drager van mythen en sagen landschap van haver en rogge eindeloos ontvouwen van nabije dingen en verder weg landschap was jij hier ademde jij hier niet was jij niet onbegrensd?…

Zelfs God heeft er een handje van alles op één hoop te gooien zei de priester tegen de kapelaan het is een keiharde werkelijkheid mijn zoon in al zijn wijsheid heeft de Eeuwige de engelen bevolen het restant van alle stenen en rotsen in Ierland te strooien geloof me maar kapelaan zo is het echt gegaan…

Door het als door een god geschapen landschap meandert een smalle rivier zij voedt de bloemen, het gras langs de kant zij voedt het koren op het land kinderen spelen graag in het water zo maken zij een herinnering voor later kikkers kwaken het uit wat voor de een puur lawaai is is voor de ander een pure symfonie een door de natuur gegeven…