35569 resultaten.
Comfortzone
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Er staat: Ik houd van jou.
Je reageert: Ik vind dit een vreemd gebaar.
En misschien heb je gelijk,
Want natuurlijk houd je
van iemand
zo nauw verbonden.…
Weet je.....
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 843 natuurlijk houd ik van
zalig zonnig weer
en donkere dagen
gaan mij ook niet echt voorbij
sta er toch niet vaak bij stil
probeer te genieten
ondanks vele ups en downs
want weet je
elke dag die is van mij…
Ongewis gemis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 140 ik mis
wat mis ik dan
er is niets
te missen
waarom mis ik dan
wat er niet was
en nooit zal komen
natuurlijk houden van
ik kan het wel
het vallen en opstaan
vasthouden en loslaten
het is goed en ofwel
er is nog zoveel
wat mis ik dan
wat raakt me ervan
als ik het zo ook wel kan
ik kan wat ik doe
en doe wat ik kan
zo af…
Rayonnante nudité
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 188 verwonderd en speels
kronkelt het witte landschap
om zich herkenbaar te maken
hallo hier ben ik dan
uit mijn 10 vingers waaien
witte kristaldeeltjes
langs ademtochten
van ruimte bestaan
stapwiegend
achter mij een spoor
dat kleur vertoont
zonder dromen
zo maagdelijk wit
rijst er uit het niets
een sneeuwjacht der stilte
op mijn ogen…
Feestvarkens
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 131 Natuurlijk toch!
Of ...
Natuurlijk niet?…
Van nature
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 280 Ja
nu is ze daar
de sneeuw
die viel
vannacht
smelt om de middag
kijk hoe ze
van de bomen
ik zie het graag
van nature
ritselt
er is
geen houden aan
ook al is het
hartje winter…
Echt houden van…
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 249 een persoon
die echt
van je houdt
is iemand
die de pijn
in je ogen ziet
terwijl
iedereen gelooft
in de lach
op je gezicht!…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 72 de regen en de wind
konden haar niet deren
ze rende naar haar kind
door 't gejank en luidop schreeuwen
het moederhart op hol geslagen
de leeuwin op volle toeren nu
een groep hyena's aan 't belagen
haar kleine welp, het was zo cru
ze was te laat, het was gebeurd
de dierenhemel berust haar kind
haar tranen wrang, natuur die treurt
de…
Schoonheid.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.202 Schoonheid,
levenslang verborgen
door ontkenning
Je geeft je,
juist aan mij
mijn aanbidding,
ik ben stil
prachtig schepsel
der natuur
ons houden van
reikt tot ver voorbij
het vagevuur.…
Ellen’s Geheim
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 483 Verbergen en verborgen houden
Passen en dan (pas) veranderen
Vertellen maar eerst zwijgen
De een en natuurlijk het ander
Ooit komt het uit
En zal ik degene zijn
Maar het is mijn besluit
En nu nog altijd mijn pijn…
Wereld
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 767 Voor mij is het rond
Het leven is
een avond
en, natuurlijk
voorbij vannacht
Als ik me herinner
alle dingen die ik hier heb gedaan
als ik me herinner
alle dingen die er fout zijn gegaan
waarom houden ze me dan hier?…
mijn dromen zijn van mij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 458 in kroegen zou ik willen zitten
geur van alcohol en mensen ruiken
daar waar gepraat wordt vanuit buiken
onder een grijze blauwe rook
zingen zal ‘k met dichtgeknepen strot
(het beste gaat dat met gesloten ogen)
van bossen met daarboven hemel
een wereld die nog niet verrot
en in de warme julinachten
bij maanlicht op de weiden liggen
mijn…
sneeuwval in Winterberg (D)
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 266 randloos maagdelijk het wit
in ogenpijn en
weer een toegenegen
zijn, veel meer dan eerdere klacht
rijpen de bomenkronen
eerst als een winterzwart
bezweert de hemel zinkend
vallend voor middernacht
de leeggemaakte sterren
langademige wind
eenzame vogel
zingt liederen van sneeuw.…
Zo teer en teder
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 221 een pril seizoen is aan het ontluiken
de lente ontwaakt uit haar winterslaap
bloesem omrankt het malse groen vlekkeloos
kleine vogelkelen kwelen
o zo zoet verleidend
dit beroert, ontroert en verblijdt
deze luister aanstroomt naar m’n hart
ik sta roerloos te kijken
naar dit landelijke "Hof van Eden"
(dat mij tot poëzie dicht kleurig uitgespreid…
Eva die mijn wereld gaat bevolken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 626 je hagelt en
jouw bliksem slaat
me met haar donder
keihard om de oren
ik wilde
bij je horen
je steeds bekoren
maar je wees me af
de bui dreef over
en je regen brak
het stralen van de zon
je kleurde in een boog
zoog mijn aandacht
wederom, in jou voelde
ik een nieuwe kans, je
schoonheid gaf mij glans
in hemelsblauw
zie ik…
Wanneer wij zullen naakt zijn als de zee
poëzie
4.0 met 5 stemmen 643 Wanneer wij zullen naakt zijn als de zee,
Het blad, de boom, de ster, de maan, het licht,
En als de nacht zo diep en ruim en echt
En als de atmosfeer oneindig;
Wanneer wij hebben weggestuurd, wat ons
Weerhoudt te zijn zo open als de ruimte,
Wanneer wij, woorden-vollen, zullen zijn
Zoals het woordeloze naakt en echt,
Dan zullen wij de…
VAN DE NATUUR
poëzie
5.0 met 1 stemmen 974 De donkere verroeste blaren maken
Aarde in november weder vruchtbaar.
Alom gespreid liggen de plassen bloed,
De ritselende bloedstroom ruist,
Wanneer de wind de gele bodem veegt.
De bomen worden zienlijk kaal, alleen
De kruinen van de sparren staan nog vol
Van waaiers; fijn gestoken vorkjes aan
Een tak, pluimieren zij omlaag, of kruiven…
De wilde herfst komt langs de velden vegen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 491 De wilde herfst komt langs de velden vegen,
De nachten worden jagende, de maan
Heeft haar blauw zilvren wapenrusting aan
En giet een stalen schijnsel langs de wegen.
De mensen worden kleiner; ingekeerd
Tot zich, huivren de smal geworden bomen ;
Hun dunne hoofden, naar het licht gekeerd,
Voelen lichaamssappen worden lome.
Er is een…
Fred
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 192 Fred had met mij ook nog een deal gesloten
Ik houd als schrijver van het snelsonnet
Nog veel belastend spul onder mijn pet
En dat was hem natuurlijk niet ontschoten
Een deel kreeg ik giraal een deel contant
De groeten uit Tahiti, van Trawant.…
Gelderse Poort
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Je mag
de natuur in
zonder sleutel
Je mag
er binnen
via dijken
die de rivier
tegen houden
stroom doen wijken
Ik ga
de lapjes natuur
bekijken
vanaf m'n fiets
kijk ik
naar plassen
waar vogels
zwijgend waden
of zingen in 't groen
Dag in, dag uit
zou ik
dit peddelen
in de Ooij overdoen.…
Irene's open brief, de tante van WA!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 uiteindelijk tegen ons zal keren
de tante van onze majesteit Willem Alexander
voelt natuurlijk de werkelijkheid als geen ander
ik adviseer haar te fuseren met Marianne Thieme
in een nieuwe partij voor mensen, natuur en dieren!!…
In de stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 152 In de stilte
wist ik altijd
wat te denken en te voelen
wat te willen
waar lagen de verschillen
in de stilte alleen
altijd of het scheen
dat ik meed en vermeed
om een zachter leed.…
Samen wij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 368 Ik ben niet helemaal
mij
een stukje mij
heb jij
Iets van wat ik achterlaat
telkens als jij
mij verlaat
Een stukje mij
ben jij…
Hoe belangrijk liefde is
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 189 Is 'houden van' belangrijk?
is liefde 'heel gewoon'?
Is voor elkaar klaarstaan
een utopie?
Is haat dan onderdeel
van 'houden van'
dan is geen mens echt gelukkig
omdat men net zo goed,
houden- als haten kan?!…
Winterkoning
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 473 17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren,
dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld,
een kleine winterkoning kleurt de struiken,
ik voel dit tere en slordige hoopje veren
oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld,
kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt,
dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje,
grootste woorden helpen nu niet…
Mijn heide
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 213 Als de zon schijnt
over mijn mooie hei
Komen gedachten in mij
en verdwaal ik
in stilte en rust
Geniet van het een zijn
met de natuur
Vergeet ik elk uur
en hoop dat ik niet verdwaal
of de weg kwijt raak
Maar kom altijd op het juiste pad…
winters moment
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 278 kristallen transformeren
op bevroren water…
zonnestralen weerkaatsen licht
op een klein wonderlijk theater
fruitig geel en groen
laten zich vooral gelden…
gekleurde nevel zweeft
verder boven uitgestrekte velden
een moment van schoonheid
die weldra zal wegkwijnen…
wanneer de zon straks
weer volop gaat… schijnen!…
regen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 166 wat donkere wolken drijven samen
de hemel wordt plots hel verlicht
gekraak, gedruis … een bliksemschicht
een foto waard, die luchtopname.
in mum van tijd, wat tellen later
als hemelsluizen opengaan
verlangen akkers drooggestaan...
naar bakken vol met regenwater.
de regen daalt nu heftig neder
het levensvocht voor vele dingen
laat dier…
Vertraging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Ik heb zoveel asfalt gezien
Zoveel wegen
Zoveel snelheid
Zoveel ondoordringbare stenen
Ik heb met zachte handen
in de verbeelding
het landschap uitgedacht
Alles was vloeibaar
Meerduidig
Alleen maar stroming
van een rivier naar zee
Kijk hoe de kleuren zich vermengen
met lucht en water
Hoe de horizon verdwijnt
Niets is hetzelfde…
De dood, dat is, niet meer de zon zien
poëzie
4.0 met 5 stemmen 762 De dood, dat is, niet meer de zon zien, is
Niet meer de sterren zien, aan hoge nachten,
De dood, dat is het niet meer mogen wachten,
De ochtendschemering, de duisternis.
De dood, dat is, het niet meer mogen zijn,
De dood, dat is, het niet meer mogen denken,
De dood, dat is, niet meer bewust U schenken
Weg, te worden tot een ander zijn.
De…