Alle inzendingen over natuur vervuiling opwarming verantwoordelijkheid

kunstmatige bevrediging van elke mogelijke lust verantwoordelijk is iedereen maar niemand wil de schuld Hard op weg naar de afgrond plant en dier gaan ons al voor bekend onbedoeld gevolg van vervuiling van het milieu verantwoordelijk is iedereen en iedereen heeft schuld…

de wind, ja de wind, die doet ook extra zijn best om alles te verplaatsen of te laten vallen zijn mensen nu onbewust de natuur aan 't vergallen? door vervuiling, opwarming, ozonlaag kapot... en al de rest!…

Door de opwarming van de aarde dreigt ook deze diersoort uit te sterven. Door de wereldwijde CO2-vervuiling gaan zij door oververhitting dood. Ze kunnen werkelijk geen kant meer op, want in het dal is het nog warmer en hogerop groeien onvoldoende planten.…

Europa, Azië, Afrika - ik verzamel continenten werkgewijs - ik wijs toerisme af en waan me werker in een wereld die naar rotting stinkt ach, hoe mooi de sterren, hoe onbedorven de planeten waar nooit mensen waren met machines die aarde vraten, wateren ontvisten en vergiftigen, ja voordien 'k zou me moeten schamen, 'k zou zoveel excuses…

Winter geen winter Lopend in mijn zomerjas Is 't gewoon voorjaar Reeds gekleurd herfstblad Geselt normaalgesproken Nu slechts dwarrelt Want de wind is zwoel Temperatuur veel te hoog Duidelijk van slag Opwarming een feit De natuur sterft rigoureus Waarom wij zo tam...?…

, daar woont een Vis Hij zwemt en heeft ook een staart Vismeerman, dat is zijn naam De Zee is z'n enige huis en haard Stop de vervuiling van de oceaan Stop de vervuiling, houd schoon - De Wereld die onder het water schuil gaat Stop de vervuiling, stop het Stop de vervuiling van de oceaan Stop de vervuiling, houd schoon - De Wereld…

Elke dag worden we geconfronteerd met opwarming van de aarde. Iedere week is er daarover wel, een discussie of praatprogramma.…

geen strepen die het blauw aftekenen met ongewenst verblijf zie hoe de natuur met stof en as het menselijk vervuilen nu bestrijdt weer terug werpt in de tijd van grondvervoer de snelle globetrotter op retour eindelijk zien gods ogen door het blauw een witte vlinder fladderend in spartaanse ochtendkou…

ingesneden door eigen druk weggegleden tonglikkend dalen verstikkend vallen verdwalen in ijskristallen vloeibaar verdwijnen blanke bank groter dan de spiegelzee laat doorschijnen toenemend gevaar en nog maar het topje van ……

Groene dieptes Beschermen ons Voor wat beneden Op ons wacht Meerdere vinnen Kaken groter Dan wat van vissen Wordt verwacht Slijmerig kruipend Over weggegooide troep En vervuilde tonnen Uit illegale fabrieken Fluitend langs De waterkant Beseft men niet Wat zich beneden vormt Een leger mutaties Wacht op het moment Om de aarde…

De pinksterbloemen zijn al weer lang verdwenen, bloeiden met Pasen…

pas nu ze teruggekomen is merk ik hoe ik haar heb gemist hoe het jaar is uitgedijd doordat haar blonde lach er niet op scheen het is nog steeds twee graden onder nul maar ik heb het minder koud…

Zo zie je maar, die Trump is niet zo dom ‘t Klimaat is niet met een akkoord te sturen En bovendien het zal zijn tijd wel duren Hij maakt liever zijn eigen rekensom En wordt het toch te heet onder zijn voeten Dan laat hem dat Siberisch koud: De groeten!…

Ik laat er gras over groeien over m’n gele tapijt Ik laat m’n huis versloffen 'op hopen' stoffen In hoeken en gaten kasten, keuken en laden In kamers en hokken zelfs in bekers en mokken .......................................... Ik laat er geen gras over groeien want in de gang staat een paard en dat paard, dat werkpaard dat…

die onheilsboodschap moet je niet geloven want die is fake, zal thierry ons bewijzen die allesweter moeten wij dus prijzen niet hup oranje maar baudetje boven het Heil van poetin’s ezel en zijn bende behoedt ons Moeder Aarde voor ellende…

dat kent men niet slechts dankbaarheid en eerbied Voor de planeet waarop zij gast zijn die hen huisvest, kleedt en voedt die hun schoonheid en vrijheid biedt en waar ieder zijn verantwoording weet…

De luchtvaart en de bouw zijn ook omstreden, Per slot vervuilen we toch allemaal. Maar lastig is naar anderen te wijzen En zelf vervuilend naar den Haag te reizen.…

Voor sommigen moet het in het grasland gebeuren Voor een anderen is een bosrand vacant Tussen sprinkhanen opwarmen in het mulle zand Zo kun je veel aan roofvliegen aflezen Hun onderscheidend vermogen amper geprezen De natuur van boventalligheid verlost Zelfs vanaf je schouder wordt er soms gepost…

Met deze klimaattop neemt de vervuiling alleen maar toe...…

lozen op water vervuiling van schone lucht, snakken naar adem…

Vervuilend Vuurwerk Dier in angst opgeschrokken Zuchtig beschadigd…

Ik voel me zo verantwoordelijk vandaag. Die duif bijvoorbeeld in de dakgoot van het huis hier tegenover, kijkt me telkens vragend aan. Ik waarschuw hem: nu moet je gaan, dan kom je niet te laat. En goddank, inderdaad, hij slaat zijn vleugels uit. Als ik er toch niet was. Maar nu de bomen nog.…

We planden alles als in een roes hamerden op het saillant geven en nemen, door een brug te doen slaan tot moes een zachte brij in elkaar versmolten te claimen. Herinneringen opgehaald voor de doortocht zongen we het begin schipper mag ik overvaren, keken achteloos achterom naar wat afgesloten tot mee fietsenden draaiden in historische gebaren…

alleen kijken maakt machteloos achteloos idealen glijden zacht langszij mensen communiceren over weer en mijn… gelukkig doet geen pijn liefst mobiel dan behoeft men niet echt te zijn eigen verantwoordelijkheid in plaats te delen gezamenlijk helen -egoïsme verleden tijd gezamenlijke verantwoordelijkheid!…

ver sta ik van mij niet luisteren naar de oplossing zo dichtbij steeds minder ver antwoord…

Op de een of andere manier draag ik alles lijk ik alles te verdragen maar kom, ga leven, ga je begeven tussen de mensen en realiseer uiteindelijk zo toch al je wensen.…

Gehouden tot schriftuur, verbannen als het ware naar ver het eiland taal, ik schrijf van uur tot uur inslag en wedervaren, waarneming die ik maal tot denkbeeld en gedicht, mij dwingend te verklaren bij wijze van verhaal aandrift en overzicht. Schrijven is openbaren…

we wijzen naar elkaar jij naar mij ik naar jou zij naar ons wij naar hen maar niemand heeft ’t gedaan toch is het door iemand ontstaan echter niemand wijst naar zichzelf iemand is verantwoordelijk die iemand heet ‘wij allen’: jij en ik zij en ons wij en hun we blijven tegen beter weten in geloven dat God wel iets zal regelen…

is het nog kloppend hart van het einde geworden toen het echte genenblauw op was en de zon als energie en leven gevend door vervuiling doofde…

De opwarming van onze aardkloot is een politiek gesneden brood. Een hacker gaf 't bewijs : men maakt ons blaaskens wijs ! Maar ja, angst maakt de volksmenners groot ...…