Alle inzendingen over natuurwetten

Op het eerste gezicht Is het evenwicht Dat je aan het denken zet over een natuurwet Die het verplicht. Ook een gedicht Is een kwestie van evenwicht.…

Wat opwaarts gaat, komt ook weer naar omlaag Is al sinds Archimedes een natuurwet Een vluchtje naar de lichtstad op frituurvet Klinkt als een bak, maar is al haast vandaag Wie houdt van friet en snackwaar consumeren Kan straks gerust een lijnvlucht reserveren…

En het getij keek mij aan op de kust uitgerust om te keren en de vloedlijn gaf het sein een nieuw proberen zijn elke golfslag een nieuwe dag in opheffen en neerzetten de branding tussen zee en lucht natuurwetten die bergen verzetten in mij het getij…

kom leven, terug naar dat feest, comfortzone voorbij, dan kan je weer nieuw geloven in het origineel, dat de natuurwet nooit liegt alles samenbrengt en terug heelt. maar wie zit er echt aan het stuur zijn we dat allen misschien, dan is het hoog tijd voor een gesprek met de alhelende kracht van moeder...…

Soms, heel soms zijn dromen geen dromen, schrik je midden in de nacht wakker van hoefgetrappel, galopperende paarden, wild gehinnik die je benauwd naar adem doen happen en blijken sommige vriendschappen al bestaan ze nog maar veertig jaar tegen alle natuurwetten in toch niet om zeep te kunnen worden gebracht, omdat een vriend die mij van karaktermoord…

Als de reuzen van het woud het mos vergeten Krijgen ze het aan de stok met Moeder Aarde Die ze binnen de perken houdt Dus kappen met die wildgroei Want vergeet niet dat elk milieu Op de natuurwetten vertrouwt…

Voor er puin door het ruim dreef Voor de klok ons verder joeg Was er een knal uit het nulpunt Een natuurwet propt de stof samen In een kruitvat, een zuigend gat Die sterren, nevels, stelsels slikt Versnellend in de verte dijt het uit Met een golflengte voorsprong Als een naald die in het rood schuift Toen nam god het over Hij legt…

hij denkt zichzelf dichter bij deze wereld brengt het ongebrachte vanuit het voorgeborchte onder de ogen van zij die anders niets ook niet van iets zouden geweten hebben de boodschap in franje als bomen in de bloei of bloemen die onverwelkt natuurwetten tarten durven een grijze steen die hardop dromen durft van malse vlagen hij brengt…

Dat heeft met de natuurwetten te maken. Je zet het licht in je ziel op ‘groen' Eens kijken wat of wie voorrang heeft...…

kruisiging herdenken kranten verslaan lijden als hamburgers uit de quick tweeduizend jaar later herinnert zich niemand nog dat nieuws wordt niet herhaald door tijd verkaald en eigen aan de mens gaat hij verder als zwerver in een luxe bed ooit zal het zuur opbreken een spons in azijn gedrenkt voor wie dit heeft gedronken is het de natuurwet…

Hoe teer uw sneeuwklokje beweegt bij het trager zuchten van de wind zwak zonlicht haar kracht hervindt waar het lentezicht erachter leeft plots dagen krokkussende kleuren narcissen ontpoppen wit en geel bij de bosjes treurt geen gekrakeel zoiets zal hier vast niet gebeuren tussen bloemen heerst altijd blijheid staat in natuurwetten beschreven…

Zeilend op verlangen Weg van een wereld waar de koude aan de deur klopt In hun flyers high ijlen ze naar een zomerse winter Hoog boven hun oude huizen laten ze onze aarde los Ze zweven steeds kleiner naar een nieuwe oude wereld Nog slechts leestekens in de verte schrijven ze in mijn hoofd Gedachten die komen en gaan volgens eigen natuurwetten…

zelfs water stroomt neerwaarts zoekt raakvlakken met mythe dit gegeven is onafwendbaar min of meer binnensmonds verzwegen natuurwetten beuken hard, wat zeg ik, keihard geen zweem van vergeving in stoffelijk zacht zelfs kinderlijk verlangen is in schemer gedompeld in grensgebied van uitersten wat blijkt?…

Langs verre horizonten glijden hongerige ogen als zwemmende vissen Ze zoeken taal en tekens in zwijgzame natuurwetten zoals het cirkelen van vogels rond kalende bomen die hun takken in ijl luchtruim wortelen zonder houvast De naam die in de verweerde bast gekerfd staat is slechts nog een adem die over mijn lippen struikelt Het…

achteraf zeg ik het was een natuurwet mijn verlovingen vol beloften van geluk liepen ongeconsumeerd steeds meteen stuk op die Jordanese blom uit het cabaret Ging het er mij om met de zang en cultuur verkeringen naar een hoger plan te tillen door geraakt en vervoerd als combi te trillen stuk voor stuk sloeg dom een modderfiguur Ze kloegen…

Fictie heeft zich opgedrongen, tijd draait tegenwijzerzin, 't ouder worden is bedwongen want van man word ik terug jongen tegen de natuurwet in. Haren worden gladgestreken, de riem stevig aangesjord want 't is duidelijk gebleken dat meer naar mij wordt gekeken naarmate ik jonger word.…

Overstijgt het angstgevoel, jezelf te moeten zijn, wat tevens doel moet zijn, vreemd en verwant als je de vrijheid claimt, klonk het moment van overgang, zoals we onszelf kenden, de klokken te verleiden, de wijzers van het uurwerk te stoppen, de pijn te vermijden, en de tijd te schenden, van onszelf te scheiden, zonder de natuurwetten te…

onmacht geen grens lag aan deze broze oevers geen grondgebied waar ik schuilen kon voor het vijandelijk heen en weer En in dit geschonden vlees brandt een heidens vuur een historisch offensief tegen de Salische wetten van het voorouderlijk verbond Neen eten doe ik niet want daarin ben ik God gelijk ik kan wat niemand kan en geen natuurwet…

Komkommer, of een kwinkslag van de geinlijn? De Aussies twijfelen - is het bericht - Aan de vaste snelheid van het licht En daarmee aan de goeie ouwe Einstein Als Australië zo ver is als het lijkt Mag het blij zijn dat het licht tot daar nog reikt…

eindpunt zou zijn, ook weer vreemd en gênant als je die vrijheid claimt, verwant aan gongslagen van verandering zoals we die in elkaar herkennen, om het mechanisme te verleiden, de wijzers van het uurwerk – tijdelijk - te stoppen, pijn te mijden, die van tijd en ruimte te scheiden, in de stilte van de schoonheid te verdwijnen, om de natuurwetten…

Het zou ons natuurlijke slaapritme goed doen zeggen de natuurwetten en de cultuurcritici zeg ik want tegenwoordig lijkt iedereen te lijden aan burn-out achterstallige slaap en chronische vermoeidheid teveel prikkels teveel eisen teveel stress en dat allemaal vanwege die gloeilamp van Philips die ooit onwetend symbool stond voor vooruitgang…

Berlijn is enkel nog voer voor vuur Hitler snauwt met slinkende adem Naar de generaal die stamelt in de kraag Met de macht der gewoonte de arm strekt Voor een Sieg Heil die galmt in de bunker Een koortsig gewemel hangt daar rond De ondergang plant zich onderhuids voort Het volk verdient de galg De pletwals van rupsbanden Want de natuurwetten…

Kwaad wortelt in de begeerte en hebzucht, wij hebben keus, de natuur niet die volgt de natuurwet, zoals de rivier z’n bedding volgt, zonder besef van goed en kwaad. Ik bezoek ‘t graf van ‘n voorouder, tijd als afstand nergens zo duidelijk als staande aan graven van mensen die we hebben gekend.…

zeggen zij: Natuurwet drijft het leven En brengt de dood, voor beiden even blind... Vergeefs uw lot in hoger hand gegeven! Geloof hen niet, en blijf uw Vaders kind. Men predikte u een Heiland, voor uw zonden Gestorven, en uw Redder door zijn bloed.…