Alle inzendingen over neigingen

Gewoon door de neiging je te verzetten Te verzetten.…

alleen ben met mijn ideaal hoe het zou kunnen zijn met altijd wel de adem van een dierbare dicht bij mij Misschien is dit ideaal mijn neiging geworden om af te wachten te berusten en toch te blijven verlangen – onzichtbaar eenzaam…

Afscheid nemen tranen banen zich een weg naar het hart het verdriet heeft de neiging daar te blijven alsof het zich vastplakt de pleister op de wonde.…

(voor Gerrit Komrij) Jouw hand beroerde mijn rechterwang en ik wist niet meer of het leven echt was, je verdween naar de Portugeze bergen, waar je boekenkasteel glinstert in de zon. Wat wilde je toch van mij? Je kuste mijn derde oog op de valreep van onze ontmoeting en ook ik verdween naar mijn evengrote boekenkasteel. Je dromen lagen in de…

er aan mijn eigen gelijk maar ik kom er niet onder uit aan het mens zijn onder andere mensen maar als het ware ga ik steeds meer vertrouwen op het uitslijten van weerstand de groeven in mijn vel en of mijn neigingen mij een karakterkop uitgegutst hebben is een vraag die mijn kop hard klieft…

moeilijk origineel te zijn bij zoveel werk van vele dichters die ik bewonder soms dicht ik in dezelfde trant dan is het echt geen plagiaat wel imitatie ik koester hoop tijdens mijn streven nog nieuwe wegen te verkennen het moet mij lukken er ligt wellicht op veel terreinen nog zoveel braak…

De imams zien de seks van man tot man Als een perverse ziekelijke neiging En daarom als een maatschappijbedreiging Die ook ons land niet tolereren kan. Hoe komen ze bij God op het idee? Was niet de paus onlangs in een moskee?…

het donker valt vanavond vroeger in en als ik al de neiging had om weg te kruipen dan zocht ik tevergeefs naar wat ik mis de woorden zingen rond het onbenoemde laat zich niet vertalen nog minder laat zich zingen wat er hoe dan ook niet is…

Ook mijn neigingen komen voort Uit blind verlangen, de neiging Tot de beweging tot de aanzet, Van het geëtste en het gestikte, Oppervlakte, richting, ritme, Tijding, uit eb en vloed, branding Uit water voor water, kom en Proef ons, hij, het, jullie.…

Ik hoor op de achtergrond het journaal… Langzaam vervaagt de vergetelheid en heb ik de neiging me te schamen: Het journaal blijft een Noodroep… S.O.S.…

Een kwestie van tijd of eerlijkheid… Innerlijk vloeken wilde beesten, draken doen mijn binnenste ontwaken… Neigingen tot braken omdat jij nooit zal zeggen wie je werkelijk bent… En jij zegt dat je me kent? Kans vergooid.…

dat mijn hand in die van jou verdwijnen kon dat ik de eeltige hardheid voelde die mij deed rillen maar ook iets spannends en geborgens had deze momenten zo sporadisch heel soms nog zie ik ze voorbijgaan de neiging komt dan boven naast een vader te gaan lopen en hem stilletjes mijn hand te geven…

ik heb de neiging in God te geloven niet zomaar een god maar gewoon in God dan zie ik echter die drie lettters G o d en ik besef elke andere combinatie Jaweh Dieu al die woorden kunnen dat en verwijzen tevergeefs naar het hoogste in een plat en pijnlijk heelal…

Mooie jaren waarin de neiging tot speelsheid der werkende klasse onomstotelijk werd vastgesteld. Maar uit de ledige hemel viel de ontzaggelijke stropdas. --------------------------- uit: 'Vroege sneeuw', 2003.…

Mooie jaren waarin de neiging tot speelsheid der werkende klasse onomstotelijk werd vastgesteld. Maar uit de ledige hemel viel de ontzaggelijke stropdas. ------------------------------- uit: 'Vroege sneeuw', 2003.…

Dat mijn neiging nimmer wordt Wat ze liefde noemen; Smachtend knopje dat verdort Onder zware bloemen.…

De neiging ontstaat om mijn geluk weg te geven - ik vind wel weer nieuw - weerstaat zonder twijfel de roep van verbondenheid waarbij ik speels een lach bezorg in de glinstering van jouw ogen.…

de hand door je haar de mist in je ogen alsof je het wist maar niet kon geloven je hals is zo zacht in zijn neiging naar schouders je armen zijn kracht mijn hand langs je kin omhoog naar je lippen het bloeiende rood geloken als wijn om even te nippen je neus is gewelfd in de boog naar je ogen je wimpers gekruld uit het zicht ik…

de mens gedijt het best bij wanorde wat rommeltjes binnen handbereik die 't bestaan veraangenamen juist als alles geordend is krijg ik als een peuter de neiging daarin op brute wijze verandering aan te brengen ik schop hoge torens om smijt de blokken in het rond en kom weer tot rust in die chaos wel nu paradoxaler kan ik het u niet voorschotelen…

Ik verlang zo naar de lente ik verlang zo naar de zon ik zou wel een moord kunnen plegen ik leg die barre koude lange winter om!…

jij hebt altijd de zachte kleuren voor je laten spreken daar waar het dreigde te breken helderde jij licht wit dat contrasten uit hun hoeken haalde voor een luchtiger samen de neiging tot blokkeren herhaalde zich een aantal keren tot gewenning jou de heerlijke entree kon geven zonder bijsturend regelen zo dat jij in je stralende…

het bezoedelen van dansende wu-li masters of de tenenkrommende gal van zwaardvechtende samoerai Als wel naar het zich op schizoïde wijze als een mysogynist verlustigen in het voyeren van zijn bloedeigen alma mater Als pringlevend moederdier kundalinislang kronkelend in de hof van eden Voor hem, puber met de infantiele neigingen…

Dit jaar geen zomer het jaar zonder licht slechts koude stilte in een vergezicht Herinneringen uit neigingen van gedachte kleurloze stormen razen over de vlakte Geen echo om naar te luisteren doodse stilte geen wind die kan fluisteren Afgesneden door liefde uitgerukte tongen gesloten oren ogen die kijken in een waas Ziend een fatamorgana…

noch de eenheid van scherven er hangt een lucht van toekomende leegstand met het breken van de huid kraken de cellen hun wanden langs de draden van schimmel krimpt de resterende adem die met vertraging verdrinkt in oliedampende klei in het aardegrijze as, in de rafels aan verteerde organen met de noodzaak tot 't brood in de neiging…

De kerst was rustig en sereen Dankzij de engel in ons midden Je kreeg de neiging te aanbidden Het alles dat vergeten scheen Uit een bokaal kwamen gedichten Ieder las hardop ‘t zijne voor Terwijl het buiten nog niet vroor Ontdooiden binnen de gezichten De Christus straalde door de ogen Van de allerjongste van vijf maanden Nog flarden hemel…

zie daar de goeroe spirituele leidraad of het stuk onbenul dat mensenlevens steelt tot lering en vermaak van wie het spel spelen kan zijn neiging is de moraal ondersteunen met elk verhaal dat zijn legitimiteit haalt bij het geloof van volgelingen die het verleerd hebben in de eerste plaats zichzelf te zijn de afwijking wordt bepaald…

Die alle moed Verzameld had Zich op te Laten nemen In een kliniek Die voor sommigen De voorlaatste Halte van de dood is, Met het doel Om de neiging Zichzelf van het Leven te beroven Bij te buigen naar Een hernieuwde kans Het leven in te gaan, Werd na een dag Al door het OM Onder druk gezet Zich te laten verhoren -…

Ik voel neigingen om te vluchten. Naar wat er nu gebeurt op straat. Naar superieur koffie drinken. Met gelijkgestemde mensen, die ook van hele goeie koffie, en van ouwehoeren houwen. Morgen zal ik weer verder gaan. Met gisteren verzamelen. Met spullig leven.…

verwijdering, om sluitende redenen, om orerende oraties, om vallende bloesems, om voor vanaf nu, om voor vanaf toen, om het geletterde, om het gefluisterde, om de cimbalen, om de letter, om de jota, om de titel, om het verdriet dat er niet is, om de liefde die we niet missen, om de herhaling die we verspelen, toch, bevat de neiging…

Is het een drang een neiging of ordinaire dwang om een monoloog interieur als een een- of meerzijdig in een hersenkwab frontaal cq in Wernickes gebied parietaal geheel op feiten gebaseerd doch intern meestens gefingeerd beoordelings- dan wel voortgangsgesprek te voeren en dan ook nog in de vragende wijs brutaal bruut taal…