Neuren als een voorjaarswind
Bij geloken wachten…
Mondje, dat geen vraag ontbindt
Ogen zonder vrees, o kind;
En uw haren, bleek en blind
Als de maan bij nachte.…
De avond verfde rood de zee
en zwart de wijde hemel,
een late vogel scherend glee
langs 't koperrood gewemel.
Een vreemde stem gromde van ver
en neurde zwarte klachten,
en uit der wolken zwarte vachten
glansde een bleke verre ster.
Je adem zoemde in mijn oor
en zong er wijzen, zacht,
de zee weedroef neurde erdoor,-
...heel donker kwam…