milde winterwind
schoonheid van de rode bloemen
en zilveren sterren
rondgestrooid
de blauwe hemel
voor 't zonnegloren
haar parels van dauw heeft
uitgespreid
als een vochtige wolk
over dorre aarde
waarin ik verschijn in
een nevelgordijn
wacht op
de gouden zonneschijn…
Een druppel vallend van een tak
Een bizarre wereld, maar je voelt je op je gemak
Hier tussen nevelgordijnen
Je vindt er rust en voelt het fijne
Flarden nevels trekken aan je voorbij
Een zichtas vertolkt wat averij
Stille grauwheid in de lanen
Slechts hertenprenten die uit de bosrand kwamen
De mist dwarrelt langs de boomkronen
Daar waar…
waar dauw de aarde voedt
de zon nevelgordijnen opent
en zicht geeft op
dit met blauw zwerk
beschutte oord
waar warmte je omhult
met een deken van
rondzoemende zomerse verrukking
en loomheid lokt tot liggen
in ruig geurig gras
waar machtige wolken zich ontladen
op warme aarde
druppels regenbogen vatten
en versmelten tot een
verdampend…
Het weke nevelgordijn schuift dicht
Haar bloes wappert halfopen.
Driftig wisselen we glimlachjes
onze gelijkgestemde tekens.
Maart nadert over de lauwe rivier.…