Alle inzendingen over niemand

wie oh wie zou ik allemaal wel niet missen bij schemerlicht alleen gezeten in de coulissen ik weet het heus wel niemand die mij niet zal missen bij schemerlicht alleen gelaten in de coulissen…

gaan hard of zacht onzeker bestaan doodt de stilte zeker van de nacht de wind waait toch wel morgen mist de realiteit die niemand aan kan dus, waarom nog…

Verdwijn in de leegte Waar niemand jou zal vinden Verberg je niet in De krochten van mijn geest Maar vertrek, Vertrek uit mijn gedachten Overmand door kristallen tranen Die mijn vrijbrief kunnen betalen…

Zo dichtbij als jij is er niemand, zo dichtbij bij dit dat er kwam mettertijd, onverwacht kwam ik daar weer voorbij, en daar was jij. Zo dichtbij kun je bijna niet komen, zo dichtbij als hier als bij jou en bij mij.…

Breng steeds een bewijsstuk mee als je terugkomt van 'benee' of misschien wel van 'hierboven', als je praatte met Sint Pieter of met een of andere geest, anders zal niemand je geloven als je zegt, ik ben er geweest.…

Verworpen, afgedankt en verdoemd Er is toch niemand die mij roemt…

Want je weet: niemand is toch perfect?!…

Niemand die het zag.…

En dan ben ik opnieuw, weer helemaal niemand.…

Men zegt dat er niks Wilders is dan Geert, Want hij is als gevaarlijke rechtsbuiten Door niemand in de politiek te stuiten Wanneer hij zijn ideeën ventileert. Maar wat hij zegt daar luister ik niet naar. De man boeit mij alleen maar door zijn haar.…

nog treur ik in mijn hoek en peuter aan de voegen die kruimelig tegen me praten zojuist de bel gehoord maar niemand komt me halen zou de juf me vergeten zijn of ben ik onzichtbaar en is het maar een gedachte dat ik besta…

Ik zag je wandelen in het herfstgetij, met niemand langs je zij. Wie bepaalt, wat je tegenkomt op jouw levenspad ? En of je verandert tijdens het vallen van het herfstblad.…

Er bestaat een heden, Er bestaat een verleden, maar welke tijd het nou is, waar jij ook bent, ik zul er altijd zijn, ook al is er niemand die jou kent, want jij bent degene, voor wie ik er altijd ben…

In haar verwaaide dromen Had ze het gezien Ze was de droomgetuige van De rode sneeuw in december Ze heeft het aan niemand verteld…

Al hetgeen in mij Onstoffelijk is Verzet zich tegen De gang van zaken, Kan niet meer tegen Dat pijnlijke gemis Waarmee ' k naar Het verleden blijf haken En schreeuw mijn verdriet Van de daken dat voor Niemand te horen is…

Wanneer eindelijk de zon schijnt is er niemand die nog moppert, de kou is vergeten, maar zodra de zon achter de wolken verdwijnt is mopperen weer het onderwerp van gesprek!…

Kluchtig hun optreden Denkend dat niemand Hun kunstjes doorziet! Flaters weerleggen ze Eenmaal-en-andermaal: "Nee hoor, echt dáárin Herken ik me niet!"…

je liep in een smalle straat en je hoorde stappen iemand liep achter je je werd ingehaald in een steeds verder donker zo donker draaide je je om er was echter niemand het waren je eigen voeten…

ik zie peuters achter tralies het is slechts de dependance van kinderopvang 'jong dynamisch' maar goddank de schijn bedriegt ook al ogen ze wat bang hier krijgt niemand levenslang…

staan nog altijd te wachten op niemand stiltes duren langer nu argumenten zijn verdwenen geheimen terug naar waar ze vandaan kwamen de zin tot oplossen was al eerder kwijtgeraakt…

Het was oorverdovend stil tijdens je heengaan, niets bewoog nog, niemand sprak het was oorverdovend stil.…

Grommend geeft hij Commando's Binnensmonds klinken Klanken koeterwaals Uit de verweerde keel Uit de verweerde mond Hij raaskalt maar door Niemand die het verstaat En in al dat geraas Was er geen hond Die het verstond…

Wat als de Sint geen Sint was maar een trol wiens trek in kinderen niet kon verjaren en als zijn Pieten eens kobolden waren beneveld en verhit door alcohol dan was er niemand die er zin in had en voerden we geen zwartepietdebat.…

als de wereld mij niet meer ziet beweeg ik me door de ruimte over een brug van dromen alsof er niemand is gooi ik het overbodige overboord woon ik op de rijke bodem van de poëzie als ik de wereld niet meer zie…

Een wolk laat haar tranen gaan, omdat haar verdriet niemand ziet, iedere druppel kust de aarde, en zegt ik breng de liefde van degene, die je achter liet.…

Ik zit in een diepe put en kan er even niet uit komen Er is ook niemand die me kan redden Ik moet even rustig blijven Terug naar mezelf Terug naar mijn innerlijke kracht om eruit te kruipen…

Vervreemd van deze wereld Geheel ontwricht van al haar rechten Raakte haar ziel steeds meer verloren Verloor zij uiteindelijk alles om voor te vechten Reddeloos,was ze, zo zonder ziel En geen mens zal doen begrijpen Hoe het kwam dat zij zo hard viel Of wat haar zo deed (af)wijken Want niemand had oog voor haar En dus bood niemand haar een…

En niemand kan er zonder Ik ben niemand wat verplicht Niemand vind ik echt bijzonder Ik verdien mijn eigen centen Levenszin zit in mijn donder Aan de belasting wil ik geld geven Om mijn gemeenschapszorg af te kopen Geld voor mensen die niet kunnen Geld voor mensen die met ziekte lopen Geld is nodig voor alle zaken Met geld…

Weet je nog, dat jij me zei, zittend aan het water, waarin het zonlicht doofde, dat we later, heel veel later, voor altijd samen zouden zijn, en dat je mij dit beloofde En niemand zou van me houden, zoals jij dat kon, en niets zou je weerhouden, want de wind verjaagt de storm, weet je nog...…

Wil niemand het meer horen Binnen in me schreeuwen de onmacht en de pijn Binnen in me voel ik angst Binnen in me voel ik verdriet Binnen in me voel ik het verlies Binnen in me voel ik de eenzaamheid Binnen in me hoor ik de gewonden schreeuwen Wil niemand dit dan horen ik schreeuw het uit Stop mensen stop dit is genoeg dit was te veel Vrede…