Alle inzendingen over nihilisme

leven is moeizame zelfbevrediging onmachtige hunker die sublimeert in het fataal orgasme van de doodskramp.…

Beeldenstorm en kaalslag laten geen spoor van loof en look vruchten passeren het darmkanaal, worden tot een amorfe brei in een bodem van afbraak broeit gebladerte als warme rook een schijnzalig schimmel bedekt de ruïne van aardse barbarij er borrelt een gistend mengsel in de onderbuik van bedorven jaren doch in de vochtige kelder blijft de glinstering…

tussen ons, een berg van spreken een hand vol taal en aan het eind een gebed zonder reliëf de trog lek geschoten door een vleugwalm van nihilisme, deze scherpte snijdt niet maar stompt af in dialoog en weer ons, ons van de zijnen gevuld met lavawater en sprekend steen leidt het poreuze weten om naar de weg die niet weet…

anarchisme, communisme, fascisme, kapitalisme, marxisme, nationaal-socialisme, neo-liberalisme, anti-globalisme, nihilisme, socialisme, zen-boeddhisme, ...? Ze verschillen voornamelijk van hun voornaam vaak zit er toch hetzelfde achter... ...want er wordt heel wat afgeloofd...…

wij zijn in de flow van het low extravagante aardse gekkigheden zijn hot en tot lunatics verheven waarbij vrijheid los van norm en waarde is gekomen zelfs de beperking van dromen is verbroken in het dwalen van de geest het is geen intuïtie geweest die de remmen los hebben gegooid flow showt juist het nihilisme dat…

Nihilisme zal me altijd vreemd zijn want ik zat, zit en zal boordevol gedachten, gedichten, ideeen blijven dat zie je niet direct aan mijn buitenkant wel als ik praat, teveel, te lang, te druk maar niet meer aan mijn interieur daarvoor kies ik nu het primaire met af en toe een secondair boeket met als basis een gelijmde gebroken vaas…

Niets spreekt de dood in mij het lijkt alsof een stilleven me bewondert om de ’onangst’ die me vergezelt in dit bestaan **** afkeer zetelt de schaker die momentloos zijn zet overdenkt en schoudert zij aan zij met de overwinning die hij voor ogen heeft telkens is zijn zet de voorloper die de hemel splijt en de aarde onbeschermd het…

Ze is een aanbesteding van het nieuwe nihilisme 'Hoe verdrijf ik mijn tijd op een anderssoortige ledige manier?' Ze leeft in het gordijn in haar zetel, tussen het glas van straattaferelen, van de teevee. Haar aandacht verslapt tussen voorbij huppelende konijnen en ingeblikte paternoster rondgangen. Beeldspraak.…

neergelegd Als vermolmde takken verwaaien mijn geheven armen in de mist Er knarsen stemmen onder oeroude stenen vandaan die woorden lichten Ik slik mijn tranen als roestige degens om niets prijs te geven Omstanders bouwen onwetend een tempel rond jouw naam Een ‘ groots gebaar ‘, een monument op het drijfzand van zuiver nihilisme…

door angst, opgezweept door “aangehouden” gedachten van nihilisme, structuralisme het verachten van enige zin, onvindbaar in slijtende branding wordt hij ijl terwijl koortsgezang? weerklinkt “mijn herder zijt gij…” of weet hij dat de natuur ieder verweer verplettert zoals hijzelf puur uit onachtzaamheid mieren heeft dood getrappeld.…

De menie van 't gemengde ras Roxanne zwart, wit Alexander Voor olifanten op de vlucht Naar Babylon, als prins Iskander En vanwaar die wilde dromen Nachtmerries van nihilisme Duivelsmenger Andy Warhol En zijn blikjeskunst kubisme?…