Alle inzendingen over nijd

Haat, opgediend in een grote pan, iedereen lust er wel een soepkom van Ook al zou er niks van worden gegeten iedereen wil best wel weten: Van haat- geflambeerd met nijd, en al heb je 't glanzend laagje alleen al binnen een ieder weet wat ie met zoveel haat- alsook met nijd moet beginnen: Immers de wereld staat er bol van?…

Door haat en nijd raak je de meeste vriendschappen kwijt. Als de reden nijdig is, is het geen vriendschap die je mist, vriendschap is een mooi gevoel de echte vriend weet wat ik bedoel door haat en nijd toe te laten blijf je achter, alleen en verlaten.…

Emmers lopen vol omgeworpen poel verderf verdampende nijd…

Wanneer liefde zo groot is als men beweert, zie ik dan de zaak verkeerd, met zoveel haat en nijd, in de tegenwoordige tijd?…

Want waar men vroéger met áfgunst naar keek, píkt men het nu, uit pure nijd?…

Wij weigeren geen bitterheid wij zijn niet bang voor schande en nijd. Als Gij ons hart maar aan wilt nemen, O God, die wijs en heilig zijt!…

maar verwelkom ze met eenvoud en liefde ze zijn gewoon niet aardig een dichtersnood onwaardig stille stemmen van eenzaamheid uit onwil slechts onsympathiek ik kom ze niet tegen in mijn duisternacht waar je lacht laat ze maar slapen in de stilte van die eenzame klacht het mensenhart wordt niet zachter door jaloezie of spijt door nijd…

Dat we het goede zullen nastreven En ons van haat en nijd bevrijden Gods grote naam mogen belijden En naar Zijn geboden zullen leven. (Woorden uit Lucas 6)…

Het moet duidelijk zijn hoe weinig het baat om over te stromen van nijd. Voor de vorige trein ben je altijd te laat en voor die nog komen op tijd. --------------------------------------------------------- uit: Ik denk dat hartzeer erger is - 60 Groeken (1984)…

Brokken van haar ziel lagen voor haar over haar bed verspreid wat eens een sponde van vlinderliefde was was het er nu een van spot en nijd tot hij haar hart had ontnomen zij had bloed geroken het was haar eigen hij had haar ziel gebroken.…

Diep in het zwarte hart van Vlaanderen op een bed van maden en rottend vlees ligt de haat bij de nijd te zinderen, genietend van pijn en van spijt. Zwoel, hees, de Vlaming likt des Vlamings holtes. ’t Vlees rot, de wet maskeert de identiteit. Maar zie hoe fors de nijd de haat nog splijt! Eilaas!…

Bedrogen, genomen komen komt en gaat beslaat deze werkelijkheid nijd niet het juiste woord gehoord Verdrukt, bemind als een kind toelaatbaar ontvangen belangen? Ben je klaar?…

Er zal een nieuwe wereldoorlog komen De mens blijft toch een destructieve soort Het gaat om wie en waar zijn schachten boort De aarde wordt door ons te hard genomen Wellicht dat zij ons voor is in die strijd De elementen inzet in haar nijd…

Zaai maar haat en nijd. Maak mensen het leven zuur. Jullie zijn veel te duur.…

De moeilijkheid in deze wereld is, dat ver na de oorlogstijd de mens bleef opgezadeld met ongehoorde haat en nijd. En daarom raken we door oververhitting en een overschot aan wapens onze dierbaren veel te vroeg kwijt!…

de inhaalwedstrijd, het kon niet hier, ook niet daar voor spek en bonen toch gespeeld, met nijd midweeks, aanvallen, spits, klaar, dat moet toch lonen achteraf de spijt, publiek gemor en gemaar, moet boven tronen maar ... in blessuretijd verwondde een adelaar de godenzonen…

Een haaibaai vol nijd. Een eenling ervaart dat vroeg of mogelijk laat er zeker eentje bijt. Want de wereld is vis met weinig ruggengraat die hakend splijt.…

zag de hand vingers gespreid roerloos in de lucht ogen zonder mededogen vol haat en nijd de beweging stokte jij brak onzeker of alles wel klopte nog kan ik de momenten dromen de klap die nooit is aangekomen…

Daar lag ze Als een plaatje Een lach op haar mond Haar hoofd in tweeën In weeën van woede En nijd verwond Ze wilde niet bloeden Niet één traan Langs rode mond De wind zal haar waaien Als ex verscheurd In papieren wond.…

Waar de geliefden vreemdelingen zijn in oude schaduwen van bittere wonden van nijd en angst is de tijd wat ik wens en niet meer zal vragen als de dood mijn laatste vriend is en alleen een geboren droom mij nog zal laten ontwaken in het licht waarin alles zonder levenskracht bestaat…

Samengevoegd en geheel bevrijd van nijd. Eenduidig en krachtig. Zachtzinnig en nergens tegen gekant. Ingetogen en moe van strijd. Nabij ons,eensgezind,maar daadkrachtig ten opzichte van ons kind.…

Steeds meer chronische zieken Steeds meer regen Steeds meer absurde bliksems Steeds meer idiote moorden Steeds meer kankerpatiënten Steeds meer oorlogen met fatale gevolgen Steeds meer haat en nijd Steeds meer, en wat kunnen we ertegen doen? Steeds minder.…

Waar zijn de mensen nu nog veilig Waar is het land van veiligheid Waar wordt niet geschopt geslagen Waar is geen sprake van haat en nijd Waar wordt niet gescholden Waar niet geketterd en gevloekt Waar moet je zijn, te zorgen dat Een kind nog gewoon opgroeit? Is dit nu Voltooid Verleden Tijd?…

Achter de eerste horizon In de baarmoeder Van alle tijd Waar het donker Diepte geeft en rust - Heerst een intens gevoel Van veiligheid zonder angst en nijd Bestaan geen gemiste kansen En ontbreekt ook de spijt Niebert, 28 juni 2012…

Ze weten wat liefde is en wat nijd. Wat onkruid en wat ongedierte is. Zonder wapens kunnen ze niet leven vanwege de onvermijdelijke stammenstrijd.…

ben mijn beminde kant verloren ook mijn zachte ik is even zoek weer in de verdediging geschoten onder het zachtzinnig oppervlak klopt nu opnieuw het groen venijn zuigt giftig nijd mij uit en broeit weer het begeren ben onuitstaanbaar juist van binnen misschien helpt het me wanneer ik het in deze woorden uit…

geen idee of voorgevoel nooit gedacht of durven dromen dat het met ons zo ver zou komen ruzie strijd haat en nijd verbannen verstoten is wat ik voel weg de glans weg mijn doel geen gezin geen samen zijn leef ik op herinnering blijf ik eeuwig van jou houden en hopen op hereniging…

Afgekeurd door de buitenkant, ras en afkomst, haat en nijd, nooit geaccepteerd. Worden buitengesloten, om welke reden dan ook, een ongewonnen strijd, het zal wel altijd duren. Het zijn tegenpolen, de gulden middenweg, nooit gevonden, vrede slechts een droom.…

Denkt ze vol nijd Belt naar Yvonne en houdt haar betoog: “Ik vind bij die veearts geen intimiteit Heb jij niet voor mij nog een gynaecoloog?”…

jij dicht de vergezichten ik kleur ze in met mes en fijn penseel in dialoog sla jij het laatste oordeel aan het kruis ik somber wolken voor het derde uur emoties worden aangescherpt in felle woordenstrijd het donkerrode tekent haat en nijd jouw poëtisch venster op de werkelijkheid heb ik met eigen kleuren ingelijst…