Alle inzendingen over noemde

ik noemde je bij duizend namen maar nooit die ik zeggen wou ik trok van jou zovele foto's maar niet zoals ik hebben wou je sprak met mij boeken vol woorden nooit echter deze die mij bekoorden maar elke dag die telde was je daar…

Blacka Rosa zo noemde hij haar toen hij haar ogen kuste haar tegen zich aan drukte vlak voor hij haar verliet Ze voelde zijn hartenklop liet hem een dappere glimlach zien niet de tranen die haar hart verschroeiden omdat ze het wist Er zou geen weerzien komen haar bevende lippen kusten hem in een fluister haar door tranen omfloerste…

jij bent voor me een onbekende ik ben een vrouw tussen de bloem ik noemde jou vreemde ik noemde jou mannelijk genoeg jij noemde me preuts vandaar kwam naar boven mijn trots en stilte tussen ons…

Ik noemde haar : eeuwig verlangen Ik noemde haar : verdroomde meren Ik noemde haar : schoonheid achter een sluier die mij betovert Ik noemde haar : geef me je hand zodat mijn ziel kan zingen Ik noemde haar : mijn oase, het tedere huis van mijn wanen, de essentie van alle dingen Ik noemde haar : vergeet-mij-nietje, blanke bloem…

De een noemde Hem een sul - Buurmans al Te goede gek De ander noemde Dezelfde mens Kleingeestig En benepen Wie van hen heeft Het beste hem begrepen?…

Na de eerste wereldoorlog noemden we het werkverschaffing in de tweede wereldoorlog noemden we het dwangarbeid na de tweede wereldoorlog noemen we het vrijwilligerswerk na de toekomstige derde wereldoorlog hebben we niets meer te benoemen hebben robots alles overgenomen…

en sloeg als boeg beelden naar wie maar wilde horen taal schreef jij vele malen dichterbij eilaas geen enkele zin sprokkelde kromtaal recht zelfs aan zee waar jutten dagelijks brood verwierf stierven klanken af en raakten verloren in donderende golven jij noemde het poëzie…

Het spookte botste en duizelde en jij noemde het pret…

als grand finale schiep de Heer zijn meesterwerk Hij noemde het vrouw…

'Mijn vriend' Noemde ik hem Bij die gelegenheid En terwijl hij wegkeek Heeft hij mij zonder Een spier te vertrekken In die waan gelaten…

Op een zonnige winterdag, bij een plaatselijk voetbalterrein, begon het met een vriendelijke "goeiedag" al mocht dat van mij gerust wat meer zijn Je droeg een zwarte sjaal, die het door jouw zenuwen leek te begeven, Je was toen al mijn nachtegaal, die ik met Valentijn gerust een nieuwe zou geven, Je goed gevormd figuur, en je spontaniteit…

Hij noemde het liefde. Je zit in mijn bloed….dat zei ze toch Je zit onder mijn huid en ze fluisterde de woorden zacht in zijn oor En hij dacht dat ze over liefde sprak. Hij las haar elke wens van haar prachtige ogen…hij verafgoodde haar. Nooit hoorde hij haar zeggen : Ik hou van je Hoe vaak hij het ook tegen háár zei.…

Oud Rioja hebben we gedronken en de rijpe olijven geproefd Hoge bomen hebben we beklommen en de wildste wateren overgestoken Met de geesten van het verleden hebben we gevochten en gewonnen Een prachtig lied hebben we , Inez en ik , met de gespannen snaren van onze lijven gespeeld.…

Uw vriend? Werd ik uw vriend, die graag een smader, Een hater van zijn eigen Volk eens was, Die blij verleid, op zoetste zonden ras, De zegen schond, van Moeder en van Vader? Hoe zalig troost mij dat woord: ‘Onze Vriend’ Voor al mijn dwalingen, mijn smaad en smart En drift, die tergend al tucht heeft getart, Maar 'k vraag beschaamd: ‘Waarmede…

Zo noemde zij de theorie van een uitdijend heelal steeds trager op weg naar een samenklonterend niets waarvan zij talloze voorbeelden noemde en legde zijn stamelgedachten tegen het licht Zij sprak: Niets is de liefde voor een denkraam, dat altijd openstaat kuste hem op open mond zette haar bedenksels op stop Zo vulden zij elkaar aan deelden…

Ik kwam jou tegen We noemden het 'het lot' Je tilde me op.... Weet niet wanneer je me weer neer zal zetten Maar nu nog niet nu nog niet…

schrijven om te blijven noemde hij zichzelf niet eenzaam tussen de regels in de woorden bij zinnen niet verloren in het gedicht van mijn bestaan…

dat had ook nooit gekund want ze rookte sigaren dikke sigaren, en dat viel op want zij was klein en mager heel mager en klein wij noemden haar moe ze was de grootmoeder zonder kleinkinderen het gaf niet, ze had ons de straatkinderen die haar sigaren zagen roken en haar moe noemden moe en haar hond die had ze wel, een hond haar…

In een hertenkamp ergens op Capri was een zeer dominante okapi hij was Godfather-fan dus men noemde hem de ocapo di tutti ocapi…

De dames noemden het een duster de heren een kamerjas toen bedacht ik dat ik ouder word ja toen pas want ze noemen het tegenwoordig allemaal een badjas.…

Pa van Amstel was een woordgrapgenie hield van brandnetelkaas en pretpoëzie dus toen zijn vrouwtje beviel van een dochter, niet iel noemde hij haar vrij dichterlijk Aubrey…

De spuitgasten noemden 'm Fikkie.…

Moeke roept luidkeels Dochter Gina en haar Pa: Eten Pa...Gina Vroeger noemde ze hem Va Ze vergist zich nogal vaak…

Als slaafje lag ik lekker lui op mijn rug Meesteres Carla zat bovenop mij bewerkte me overheersend maar minzaam noemde mij strelend haar eigendom.…

een bloedmooie adonis uit Sittard haren glimmend als satijn en pikzwart reed in een groene porche ze noemde hem Georges speelde voor zijn liefjes op de piano Mozart…

Dat noemde hij 'verstandig ondernemen'. Ook hier geldt een van Alberts eigen wetten: 'Wie groeien wil moet op de kleintjes letten'.…

en dan wordt je jongste 20, twenny noemden ze dat toen ik word niet oud, neen, ik ben stokoud en blijven steken op 18 in de kop mijn ex verwijt mij dat ik heb ermee leren leven…

Tijd was bij hem als een warmtebron Altijd vuurspuwend te laat op zijn afspraak Op tijd zijn was iets wat hij niet kon En kreeg volgens hem nooit genoeg tijd voor zijn levenstaak Daarom noemde iedereen hem de dralende draak…

De burgemeester als autoriteit Noemde dit als voorbeeld van een feit Van grootse kloekmoedigheid. Voor het redden van het nageslacht Wordt geen inspanning te groot geacht.…

noemde men mij vroeger een kilometervreter vandaag heb ik halverwege moeten opgeven omkeren naar wat was ging niet meer heb dan maar stilzittend met herinneringen naar de toekomst gekeken waar ik met steunstok voor houvast op de tast zal verdergaan…