Alle inzendingen over non-fictie

(non-fictie) alles is fictie zei de fantast en hij ging zitten op een gefingeerde stoel…

Het verschil tussen non fictie en fictie was nog maar nauwelijks aanwezig die regenachtige ochtend vroeg bij de openbare boekenkast ze bracht wat oude boeken weg waarin ze haar naam had doorgekrast ze nam een natuurgids mee om in de herfstmaand stil te dromen alles was nu uit en thuis de juiste afstand werd genomen.…

Fictie of non-fictie, maak ervan wat jij wil maar onthoud één ding. Geniet ervan, laat het een toevoeging zijn maar zorg dat het niet overheerst.…

Kijk jij even naar dat bultje, het doet zo zeer, dat doe ik, zoals elke keer. Kijk jij even naar m'n oor, is zo lastig geen gehoor dat doe ik wel, wees maar niet bang. Kijk jij even naar m'n teen, er zit iets, een naar ding ik kijk en welnee, er zit niets, de teen ziet een beetje vreemd 'k tik er tegen, de teen klapt opzij, zit gewoon los hangt…

leven na de dood terug naar de eerste klas om te leren vier ogen simpele lesstof een moeilijke school de gouden meester stelt me op de proef valt een blad niet ver van de boom de volgende noot klinkt uit een instrument de schommel in de lucht op een mooie pinksterdag samen in de zon voel ik mij een prinses aan zijn witte hand…

In weerwil van fictie, fake en non-facts van complotdenkers is het lanceerplatform van dit raketzonnet vandaag gewoon op deze intercontinentale webvlakte te vinden, als verbaal drietrapstuig, pal onder het supersonisch sonnet van Coenraedt van Meerenburgh en het loze, eenzijdige commentaar van de Woordenaar _______________________________ 2001…

Er bestaat geen einde in de fictie en in de tijdloze non – fictieve verhalen. Het bracht het oeuvre van slechts één man die in eigen akte regelmatig de eigen horizon naar de wereld wist te verleggen, maar ook hij aan de laatste grens van bladzijden is gebonden, waarin nog altijd een open einde ligt verborgen.…

Laat, laat mij mijn weg maar gaan mijn ruimte is mij te verheven, mij te schikken naar diegene die de grenzen stelt en die eenzijdig te bewaken, en in eigen flexibiliteit verstrikt dreigt te geraken, zal ik stikken in verlangen, vrij te ademen denk ik niet dat je mij al kent. In onafhankelijkheid gebet en gewend aan ruimtelijke…

Fictie heeft zich opgedrongen, tijd draait tegenwijzerzin, 't ouder worden is bedwongen want van man word ik terug jongen tegen de natuurwet in. Haren worden gladgestreken, de riem stevig aangesjord want 't is duidelijk gebleken dat meer naar mij wordt gekeken naarmate ik jonger word.…

Bewoon het klimaat waar ik in schrijf, in de kleuren waaraan ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie, met een eigen dictie van de realiteit betaald maar evenzo onecht, perforatie van papier met de pen en gevonnist tot de prullenbak, een schrijvers loep stelt het detail in een scherper diafragma vast, dingt naar de gunsten…

Ik bewoon het klimaat waar ik in schrijf, in de kleuren waarin ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie, in een eigen dictie met fictieve realiteit betaald als dagelijkse waarheid onecht, perforatie van ideeën gevonnist tot een prullenbak, de loep stelt elk detail in een breder prisma vast, versnippert het taalgevoel, dingt…

als ‘t berkenbastje hum à bout portant non – non – non- gebrek yes – yes - yes- gesprek alom stotteren de knobbels schooldom huppeldepup ode aan de berlitzmethode…

Er was eens een deken te Reken Die daar voor een non was bezweken Men sprak in de kerk: Het is duivelswerk Straks ligt die non onder die deken…

De lust zaait onrust onder pij en kap en 't smalle pad ligt vol bananenschillen en Soeur-Slourrire werd close met haar pupillen, vond dat wel passen bij het zusterschap. Maar naastenliefde is nog geen gevoos, en klooster geen comparatief van close.…

1 De jonge non ging plotser dan verwacht Een val uit bad Zo zei moeder overste die geen spier vertrok Op een overbelichte, korrelige krantenfoto Toch hoorde een voorbijganger Achter de blanke gevel van het begijnhof Een loze noodkreet Een gegorgel Gesis als van schuimend bloed Het bleef bij een gerucht Dovend in de wandelgangen Zo ook…

Bewoon het klimaat waar ik in schrijf, in de kleuren waaraan ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie, met een eigen dictie van de realiteit betaald maar evenzo onecht, perforatie van papier met de pen en gevonnist tot de prullenbak, mijn schrijvers loep stelt elk detail in een scherper diafragma vast, versnippert de verheven…

Ik bewoon het klimaat waar ik in schrijf, in de kleuren waarin ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie,in een eigen dictie met fictieve realiteit betaald als dagelijkse waarheid onecht, perforatie van ideeën gevonnist tot de prullenbak, de loep stelt elk detail in een breder prisma vast, versnippert het taalgevoel…

Als de nachtelijke fictie werkelijkheid Wordt, en het allemaal tussen je oren speelt Bedenk dan dat de dagelijkse waarheid daar van afwijkt Die nachtelijk fictie is een drogbeeld Maar als die fictie toch de dagelijkse Waarheid lijkt te zijn En dat dus het drogbeeld de werkelijkheid blijkt te zijn Dan zijn de nachten fijn en doen de dagen…

Als kameraden demonstreren tegen monsters in democratie gaan feiten en fictie hand in hand…

de kleurrijke herinneringen aan mijn familie berusten op fictie de werkelijkheid zal en wil ik niet beschrijven daarvoor is het altijd te vroeg…

Men zegt dat de pastoor vannacht een non in ’t klooster heeft verkracht en zich daarna niet kon bedwingen “Non, je ne regrette rien” te zingen.…

Bewoon het klimaat waarvan ik een slechts een fractie van beschrijf, in de kleuren waaraan ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie tegelijk met een eigen dictie van de realiteit betaald, lijkt zo irreëel maar evenzo heel echt.…

dauwdruppeldouche de vruchtbaarheid geschonken witte jurken dansen in het ochtendgloren de meidans is geboren.…

zachtjes maar zeker zie ik mezelf langzaam naar beneden zakken het drijfzand is te sterk zodat ik niet in staat ben om een krachtige hand te pakken eenzaam en zo alleen zakkend naar de diepte van mijn afgrond angstig kijk ik om me heen met de wetenschap dat voor mij het einde gekomen is had ik maar eerder een duidelijk signaal afgegeven…

Er is een waarheid die staat langs de kieren van sluitende muren met formules die bezweren de fictie op maat zonder dat duizenden zich wanhopig keren met dampend lokkend aas als lamme lammeren zo tam en toch de werkelijkheid de baas vertrouwen zij de wolf toe aan het lam.…

De donkere materie van mijn heelal heeft zich in grijze cellen georganiseerd. Veilig in de anonimiteit, zoals dat geldt voor elke cel die onafhankelijk opereert. Mijn gebladerte van het bos bedekt de sporen van platgetreden onmacht. De wind heeft zandduinen achtergelaten als verwaaide restanten van wilskracht. Maar ach, men zegt wel dat…

stel dat etmalen ophouden te bestaan onverbrande schepen achterblijven stel dat de aarde linksaf zou slaan er geen landen waren om in te lijven stel er was geen heengaan of wederkeren wat zou ik dan nog vragen stel er was niets om te haten of begeren kwam er dan nog iemand opdagen…

Nieuws rond de reuring Die daardoor ontstaat Knap toch, hoe steeds weer zo'n Nulkommanullerig Non-item over Een non-item gaat…

Verken mijn literair klimaat waar ik alle energie in stak, beschrijf de tijd van morgen in de kleuren waaraan ik mijn geloof aan hecht, geloof in feiten en non-fictie en met een eigen dictie van de realiteit beschrijf,door de ervaring evenzo onecht, perforatie van papier door het geweten gevonnist tot de gulzige prullenbak, De levensloep…

de spreuken zijn gezegd rituelen volbracht blauwsel op verborgen plekjes vooral als mensen je graag zien geliefden beschermen je want bloed is dikker dan water hun cultuur kent mogelijkheden Menig keer werd er een als vijandig gezien individu besproken hardop , in een kring werden de bijpassende spreuken gezegd deze woorden met…