Alle inzendingen over nu.

Katholiek als ik ben opgevoed Is er niks van blijven hangen Schamen doe 'k me daarom niet Nee hoor, niet bij langen. Elke zondag naar de kerk Met mijn reeds verdwenen vader Gezamenlijk voorin met zijn allen Want zo kwamen we hem nader. Konden niet wachten tot het " klaar" was Was een hele lange zit Wetend dat het eten gaar was En de zondag…

Scheldend en vechtend, Rollebollend en strijdend Gaan ze door het leven - Om erger te voorkomen Gaat het stel nu maar Voor de vrede uit elkaar - Op zoek naar de volgende ex Die wellicht langer, En wie weet beter, bevalt…

Onverbiddelijk schijnt ze, onverstoorbaar laat ze zien, dat een plekje overgeslagen is, zag jij dat niet misschien? Onzichtbaar, wanneer ze niet schijnt, maar zichtbaar voor het oog, als je het hoofd nou eens zijwaarts bewoog? Hoeveel slakken zijn er nodig en hoeveel pakken zout, voor we de ZON waarderen, want morgen, is het…

Verstand op nul Blik op oneindig Strakke schema's Die als serpenten Mij omhangen en mijn Ik verstikken in Meedogenloze omstrengeling - Als het leven zich moedeloos, Bloedeloos, overgeeft aan De dood die mij gretig Opwacht ontdek ik dat Ik aan het leven te kort kom…

de straten liggen druilerig zelfs bloemen hangen huilerig als hen het loof ontvalt op het vroegste ochtenduur waar stevig hemels zuurgraad etst het roet er van de gevels ketst dansen houten klazen kleddernat op het ritme van ‘t verval men ziet benardheid overal onmetelijk groot is haar getal Tot in de nauwste tunnel toe, doodlopend in…

kan even niets meer zeggen mijn hele hart doet pijn om me erbij neer te leggen voor hen die nog in Auschwitz zijn zeventig jaar geleden in mijn beleving nog zo pril 'k heb een gebed gebeden en ben nu even stil gaat nu hetzelfde wéér gebeuren het simpel doden van een mens en alle normen te verscheuren is dat het toonbeeld van de wens?…

Stil zit ik te zijn Zonder zorgen Vertrouw ik in het nu, Te zijn, het beste wat ik ben, Hoef niets te worden Of niets te zijn.…

Zwijgend zwoegend zitten examinandi op vragen en opdrachten hun hersens te pijnigen zonder confidentie om met intellectuele krachten de eindstreep definitief te passeren na jaren van woordjes en wiskunde leren. Een stoel kraakt luid, als die ‘t maar houdt. Een pen krast rigoureus door een grote fout. Een kandidaat vraagt om meer papier…

Ik ben nu ouder, Het is al een tijd stil in huis. Maar heb wel geleerd elke dag de slingers op te hangen. Laat het ouder worden je niet vangen. ik blijf heerlijk bezig.…

We hadden verlangens en kusten, ja we kusten elkaar in vurige liefde en de wind in het haar Het was een liefde die eeuwig, ja eeuwig zou blijven die nooit meer zou stuk gaan dat geloofden wij zwaar Maar de tijd, ja die tijd die ging veel te lang duren want de bozen en de jaloersen cirkelden reeds om ons heen en de lichtjes, ja die…

Vlij u hier onder warme schaduw, En versterve in het mijmerend lied, In het lied der bomen uw lied. Zie hoe rein en eenzaam hun donker Met het eindeloos hemelgeflonker Verglijdt in de effen en langzame vliet. Ach kind, weet ik nog of ge droef zijt, Weet ik nog of ge lacht of niet?... Ons lachen en twijflen en wenen Vervliegt in 't gestraal…

Ik luister naar het knirpen van het grind de wind en haar lange zuchten beide laten mij ademen er zingen vogels die ik niet herken. Ik loop in mijn eigen tempo begroet de oeroude bomen de rivier waarin ik denkbeeldig elke druppel een naam geef. Hield ik niet juist ook van het leven de melancholie verweven dageraad hij vergat mij immers…

De lucht voelt beklemmend, hun gedachten raar, hij oogde bijna als roofdier, niet zonder gevaar. Iets ver beneden hun en zijn waardigheid achten bezorgde ook hem toen deze slapeloze nachten. Successievelijk getreiterd, murw gemaakt, waarden die vervagen door niet meer te vragen vanwaar de idiote deplorabele omstandigheden oogden normen en…

Er wordt gesproken over ‘Niet veel doden’, ‘Slechts militaire doelen’ en zo voort, Terwijl je de sirenes loeien hoort, Bidden de leiders tot hun eigen goden. Ik zag daarnet hoe Bagdad’s dag begon, En buiten schijnt een mooie lentezon.…

Hoe diep is het Land gezonken Waar vaders zonen doden, Moeders waanzin omarmen En hartverscheurend treuren Om wie zij verloren en Andere moeders vaders Zoeken voor kinderen die Resteren - weggelopen mannen Op de vlucht voor hun verantwoordelijkheid, Die zij ter nauwernood Hebben weten af te weren…

We krijgen een klimaat als bij Bordeaux In januari zonder das en jasje Een Hollandse Grand Cru op een terrasje Zo af en toe een flinke tor-na-do En heel het jaar, heb ik zojuist gehoord Bakken aan het strand bij Amersfoort.…

Soms vind ik mijn boodschappenlijstje ook interessant Er staan ook geen domme of ongebruikelijke dingen op Ik begrijp zelfs wat er op staat En als het artikel mij niet bevalt Laat ik het links liggen zonder commentaar kan ik er nog altijd mijn reet mee af vegen met mijn boodschappenbriefje,'t is mij om het even…

De vrouw die mij eens ongevraagd, maar niet minder dwingend, moraalfilosofisch consult in de liefde gaf, belde mij onlangs per ongeluk vanuit haar broekzak. Zij wist niet dat ik kon horen hoe zij gewillig uit haar kleren schoot bij een ander dan haar man. Niet lang daarna kwam zij kreupel met bebloede lippen mijn tuinpad opgelopen.…

In de week die geen dagen kende, de week die hing, zoals zomerkampen en kerstvakanties, in een tijd van kauwgom. Hoe ik reeds in de gang, door een diepe kleilucht heen, de rotte longen boven rook. Dat alle ramen en deuren openstonden, voor geen enkel zuchtje wind, in de week van de hittegolf. Die geen dagen kende. Hoe de stilte werd opgevuld…

Mijn gekke koe had plotsklaps BSE De Q-koorts voer in ’t lichaam van mijn geit Mijn schaap kreeg blauwtong, wat een narigheid en onze Knor had varkenspest, o nee! Mijn eend kreeg vogelgriep… hoe alles kwam? Dat komt natuurlijk weer door die islam!…

Schofferen van een bedelende vrouw, Tekeergaan met racistische gezangen. Fantastisch om de hufter uit te hangen, Het schuim der natie komt weer eens in touw. Dan pist er ook nog een in je gezicht, Barbaren zijn dat aan hun stand verplicht.…

't Is me of ik uit een lange droom ontwaakte; weer slaan mij vreugdevlammen in 't gelaat, en wat ik ál doorstond, in bittre haat, gaat op in 't hoogtijdsvuur dat groots ontblaakte. Hoe lang heb ik gedroomd - wie weet? het staat geboekt op treurge bladen, - sinds daar kraakte mijn ganse wezen en het leven staakte zijn wondergang? - o bron van…

Thuis voel ik me hier Al was ik er geboren Eén met schepping, Met mens en dier, Elke boom, elke struik Zo eigen, zo vertrouwd Zo veilig voel ik me terwijl Mijn leven zich hier ontvouwt…

Voor een ieder stond je klaar, altijd Voor een ieder was je daar, altijd Voor de dag, voor de nacht, altijd En nu, nu ben je zelf, de weg een beetje kwijt Niet voor altijd, Je ziet grauw, je ziet moe Zo zag je er niet immer uit Blakend van gezondheid Die ben je nu een beetje kwijt Ik hoop intens dat je opknapt liefst snel In je hoofd kijken…

Ik voel het leven in een vloed van zangen met wanhoopswieken om mij henenslaan, 'k voel 't wilde leven mij het harte prangen en rozedromen in dat hart vergaan. Arm kinderhart! bang-turend in 't verlangen, smart-glinstrend ziet het levenslicht u aan; laat mij in eenzaamheid uw schoon erlangen opdat ik moge in bloesems openslaan.…

Heel wat kaarsje heb 'k gebrand, het mocht niet baten heel wat gebedjes opgezegd, ' k voel me in de steek gelaten. Hopend op een goed bericht, duimen draaiend tot en met rekenend op m'n eigen inzicht, zei de arts; borst moet afgezet. Heel wat kaarsjes heb 'k gebrand, het mocht niet baten want: ik ben voor de zoveelste keer…

Toekomst is reeds daar en het verleden voorbij, maar nu het moment...…

Als er Nog wat komt Hierna, Waarna Jij gegaan bent Kom je dan terug Gedragen Door de dagen En de niet bestaande tijd Wanneer het zonlicht Door de takken breekt En de zere plek Op je huid verbleekt Mag ik dan Weer van je houden Om je geven En we lopen samen opnieuw en telkens Over jouw levenspad En wanneer…

Mijn oma heeft de oorlog meegemaakt als kleuter. De strenge winters. De overstromingen dat de mensen tot hun middel in het water stonden. In onze leefkeuken luisterde ik als kind naar al haar verhalen. zij het met een half oor, want dat was vroeger toen de wereld nog niet meer wist. Intussen waren er computers en satellieten. Kon er nog…

Heerlijke, donzige nacht zinkt op mij neer; zoelig zacht smelt in zijn adem 't laatst verlangen, wegstervend in een laatste stille klacht. De suizlende avondwind speelt in de zilvren snaren der kinderkalme ziel; en op zijn brede baren voert hij, de wijde stilte door, onmeetbre zangen. Uw spiegelende ziel, van weemoed plots omvangen…