Nog even verborgen
in de sluiers
van de morgen
De brug bij Grave
over de Maas
waarover nu grote zorgen
Het water gaat
er zijn eigen weg
geen hinder van schutten
De rivier
heeft zo
zijn eigen grollen,grillen
Heeft
een winterse honger
te stillen
Het zomerbed
een winterbedding
.........geworden.
aan oever en wal
veel…
ik sterf aan je
wanneer je me voor het laatst
door korenvelden draagt
langs verlangen van oneindigheid
waar iets van achter blijft
in het werkelijke land
je praat met me
doordringt mijn lichaam
en in zoveel om lief te hebben
vertaal jij voor mij de ochtendstilte
waardoor ik geruisloos als een vlinder
ben meegegaan
ik sterf aan…
Woest brullend
verscheurt een straaljager
de vroege ochtendstilte
alles achterlatend
in een oorverdovend vacuüm.
Rustvredebreuk in vogelvlucht.
In de weergekeerde rust
cirkelt gierend op hoge toon
een zaag
schrijnend en schril
zich door de nieuwe stilte heen
en zeurt de rust
hoorbaar in stukken.…
ik houd van de
vroege ochtendstilte
van een nacht
met volle maan
ik houd van dieren
en van bloemen
kortom teveel
om bij stil te staan
ik houd echter
veel van mensen
van groot en klein
van jong en oud
soms is er
een wisselwerking
en dat is
waar ik zo van houd
je kunt het niet
in één woord vangen
dat gevoel
wat je soms krijgt…
De boel aan kant om ruimte te creëren,
in ochtendstilte loopt een man, hij zucht
en uit zijn mond ontsnapt een wolkje lucht,
hij schudt zijn schouders los en schikt zijn kleren
Nog gisteren werd op dit gras gespeeld,
de noppen hebben veel geruïneerd,
de man, hij bukt, bekijkt een pol en keert
de sprietjes in zijn handen vol met eelt
Vakkundig…
Zó in heilige ochtendstilte,
vrij van elk bespiedend oog,
Rijze, als frisse rozengeuren
ook uw eerste bede omhoog.
Als de nijvre zwerm der mensen
gonzend, straks de cel verlaat,
Of als de engel Gods u wegrukt,
dan, mijn kind, dan is 't laat!
1854.…