Alle inzendingen over omschreven

Hij leek behoorlijk levensmoe maar dat was fout omschreven hij was door 't jagen naar geluk en door de hedendaagse druk gewoon moe van het leven.…

Eenzaam samen met jezelf geïsoleerd Vragend …waarom ik alleen …wat doe ik verkeerd? Ook al ben je in gezelschap.. de connectie lijkt te ontbreken Fysiek present maar mentaal geen teken van leven De realiteit lijkt te bestaan, maar ik blijf te vaak even staan weer die oude smart die me weerhoudt om verder te gaan niemand weet omdat niemand vraagt…

Hij strekte zijn armen naar zijn vrienden Voor de laatste keer Zij keken hem alleen niet aan Dat deed hun veel te zeer Het lot had hem niets gegeven Zo kon hij niet langer leven, de pijn, de kwelling, zo Hopeloos Als de woorden hem omschreven.…

Ik blijf dromen van dat ene gedicht dat alles omschrijft de ziel, de kern die overblijft als alles is omschreven ik adem even diep in en dan verschijnt een klein gedichtje hier op het eens zo lege vel papier.…

De vacature werd onlangs omschreven Als ‘Senior Programme Manager for Gold’ Ik dacht waar zijn ze nu dan ingerold Waar is het onbaatzuchtig vuur gebleven Maar sinds de papers over Panama Denk ik (in al mijn simpelheid): voilà…

Zij werd de laatste tijd flink afgebrand Dat zij vol passie was en zo gedreven Werd door de pers als humorloos omschreven En Agnes staat nu daarom aan de kant Degenen die het hardst liepen te dissen Die roepen nu: “Wat zal ik haar toch missen” www.twitter.com/ReneMBroeders…

buiten dit slachthuis schreeuwen brutale kinderen na één koekje gaat de trommel dicht actiegroep na actiegroep trap in de hondenpoep mayonaise en een strippenkaart staat garant voor een weerpraatje in de tram waar de ramen met condens beslagen zijn mijn verleden gaat jullie geen bal aan hierbinnen heeft het slagersmes een duidelijk omschreven…

Maar het kind dat mag buiten spelen Vrijelijk, in weer en wind Wordt in vakliteratuur vaak omschreven Als het zoveelste ‘scharrelkind’.…

Weinig woorden waren nodig al dat geschreeuw en gebral waren wat hem betrof volkomen overbodig hij zat rustig rokend in zijn zetel de wolkjes wegwaaiend dat was hij kort omschreven problemen in één gebaar weg zwaaiend hij is niet meer in mijn hoofd en hart leeft hij telkens weer.…

Er is een grens waar mijn gedachten de realiteit overschrijden De drempel van mijn bewustzijn die ik moeilijk kan vermijden Nu in de kern van mijn incarnatie creëer ik mijn paden Alles heeft een reden ook al blijf ik steeds malen Denken,analyseren,ontkennen en proberen Mezelf te innoveren en verheffen naar hogere sferen Maar nooit staand boven…

Gedachten omschreven zinnen verweven blikken ongelogen Lichaamstaal ? Bedrogen ! Moeilijk te verwerken Woorden die versterken Ogen vol emotie 'n traan die ik zie Onrust in lijf en leden Horizon verbreden Zoekend naar iets blijft over ... niets !…

Even mijn gedichten gelezen mijn omschreven verdriet. Tranen langs mijn wangen, ik voel weer alle pijn. Ik kijk naar de datum onderaan de lijn: slechts zeven maanden geleden is dit geschreven. Kennissen komen en gaan, opnieuw vallen en opstaan. Toch wordt elke dag iets lichter om te dragen.…

Er is geen school hier waar je leert de letters te omschrijven geen cijfers om te meten noem dit liefde Geen kleur zo blauw zo zoet zo bruin zo mooi als ooit omschreven Geen altijd groene struik kan deze rode vruchten brengen zeker niet nu niemand hierom vraagt Aan tafel de sigarenrook de stoelen hoog het vragen mag ik gaan Ga ga…

Zijn handen bevatten naar velen geloven de kern of het leven ons laten ons doen wat ons geschiedt gebeurd overkomt zijn naam veel geprezen aanbeden bestreden omschreven gelezen bezongen vervloekt ontcijferd zijn boek van boven gelezen alles komt goed komt voort uit zijn woord door ons nooit gehoord slechts te lezen…

Zeg lieve heer, ik was boos zo boos dat ik zonder reden zonder aanleiding eveneens een verslaggever omver heb gereden Ik deed het expres! Zeg lieve heer, na mijn daad zat ik gewoon in de kerk niet na te denken over het kwaad maar gewoon aan het werk wat de man deed. Zeg lieve heer, ik vraag u was ‘t fout wa’k deed expres een man van…

Gedachten worden niet omschreven, gevoelens worden teder gekust. Want als het lot ons inhaalt, wordt het oog der wijsheid blind. Is in de wereld van mijzelf niet hoofd maar hart, waar ik mijn ware liefde vindt.....…

zijn het plot van de verscheurde brief samen in dezelfde adem van de achterbuurt ik zie je daar nog staan in stilte van het oerland tussen dansende mensen alleen met het besef van het verliefde begin er gaan allerlei deuren open kamers vol wellust en mystiek laten hun meest intieme geheimen zien je hebt het met een lach omschreven…

Kan vrijheid dan uitzondering op mijn regel zijn en als regel voor geluk worden omschreven maar gelukkige slaven vinden vrijheid niet zo fijn zoals Marcuse eens heeft omschreven “Van de zee, de zee wordt ik gelukkig” riep mijn vrouw terwijl ze meekeek bij de opzet van dit gedicht maar de zee is ver en vaak zo grauw en op mijn leeftijd in een…

In de nachtelijke dromen mijner leven staat de “7” ver en vaag omschreven als stil verlangen op wat geluk doch het valt in zeven delen stuk bij ’t hanen kraaien in ’t ochtend gloren die mijn droom wreed komt verstoren mij de dag laat zien zonder fantasie tuur nog zoekend rond of ik de “7” zie dan in ’t zonlicht gewaar ik een vriend en zag het…

De simpelheid van woorden gevoel zacht omschreven Diep vanuit het warme hart waar liefde steeds zal zweven De simpelheid van woorden over tederheid en verlangen Beelden verbonden met letters momenten die blijven hangen De simpelheid van woorden door innige emoties gedreven Het stilstaan en het verdergaan zomaar een stukje van je leven…

wild van smaak en vooral oogstrelend verflauwt de streekverwant sterk in oorsprong, bescheidenheid siert het omschreven karakter voedzaam geurend aan de middelen van bestaan, de velden verstrooid met andere soorten, bestoven door hun ontelbare geliefden..…

ze worden omschreven als debiele idioten, maar... luister eens naar hun hemelse teksten. ieder woord is er perfect gekomen. laat je geest maar begeleiden, door het steeds terugkerend slaperig refrein. waarschijnlijk beleef je dan... die ultieme magische dromen!…

Ik heb wat woorden veranderd Zo, nu is het een mooi geheel Ik heb nu duidelijk omschreven Wat ik van jou wil Met mijn duim op de verzendknop Is deze succesvol verzonden Gedachten schieten door mij heen In deze enkele seconden De spanning komt naar boven Ik zit op een antwoord te wachten Oh, ik hoop maar dat die komt Want ik krijg je niet…

Mijn gedachten zacht omschreven jou heb toegedicht Zal je weer de woorden sluiten die de stilte steeds heeft toegebracht? Of zal je dan de zinnen zeggen waar ik al zo lang op wacht? Chatfant, 30 december 2008 ingezonden voor de Wilminkwedstrijd…

Dat soort gewoontes wordt vandaag omschreven als het nieuwe normaal. Daarnaast is er ook het nieuwe abnormaal. Of vindt u het vanzelfsprekend dat de zee niet van iedereen is? Vindt u het normaal dat uw zoon maar op 1 september naar school mag?…

roken naar zand en zee de zilte geur van ver en avontuur in het afhollen van duinen voor de lawines uit ik zag altijd het eerst de wolkjes komen dat maakte vaak een eind aan onze strandvrijerrij waar de zon centraal stond die ik met half geloken ogen uitsloot omdat zij in straling overheerste en als gevaarlijk werd omschreven…

Ooit werd de foto van een ex door mijn collega omschreven: o, die heb je nooit voor je alleen Toen vroeg ik me af hoe ze dat kon duiden, zo meteen. Nu ik jou in gedachten voor me zie, je ogen..…

de onbekende koning gaat voor de sprookjeshoeken vraagt ontroering, niet duidelijk omschreven verzameld tragedie van het ruwe slaat een hoofdstuk over willekeurige voorwerpen verstopt de digitale grauwe wereld ontvlucht, laarzen maken geen reus, het glazen muiltje geen ware slimme dame zij die het antwoord gevonden hadden willen niet…

Merkwaardig zijn de woorden hier omschreven: Gehandicapt jong dier. Bedoeld wordt lam. Een werkwoordsvorm in 't woud - is dat een stam? O, mijn gepeins duurt lang - ofwel oneven. Ik pleeg met lust een moord als tijdverdrijf en dood de tijd. Verleden tijd is stond. Het is de gang, waaraan ik almaar blijf. Hoe rijdt men geestvervoerend?…

Laatst werd ik door een veekoopman bezocht die wat ik deed als prutswerk heeft omschreven. Aan al mijn beesten zouden fouten kleven, geen enkel dier voldeed aan wat hij zocht. Wát hij ook zei, ‘t was met kritiek doorweven, hij noemde zelfs de hond een vals gedrocht.…