Alle inzendingen over on demand

Je moet jezelf steeds vaker motiveren Om op te staan om weer een film te huren Veel werk om naar wat beeldschermbeeld te turen En daags erna de band weer retourneren Gemak in huis: je raakt eraan gewend Maar stiekem is het saai, dat on demand…

ik vroeg het vriendelijk sorry, zei de dood ik werk niet ‘on demand’ gewend mijn zin te krijgen vroeg ik het boos en eisend mezelf niet meer in de hand ik wil, zei ik, ik heb het recht om nu te gaan, ik zag je gisteren nog staan hier om de hoek, ben jij zo wreed dat ik moet bidden en smeken of je mij niet wil vergeten?…

demand zou de slogan worden van morgen maar het zullen nooit onze dagelijkse zorgen meer zijn…

De daden die de gang der dingen smoorden De wereld dacht weer even aan de dag Met de nog steeds niet uitgegonsde slag Van vliegtuigen die zich in torens boorden In dit jaar is slecht Netflix hier gekomen Met aanbod om te kijken en te dromen…

rechtlijnigheid in het land van On controle aan grenzen geïntensiveerd met speciale honden en speurneuzen terreinen afgezocht in het land van On illegale waar verplicht te melden begrip integriteit trouw zekerheid ijskoud ingepakt in het land van On…

‘War on terror’ is verleden tijd lezen we op teletekst Die ‘on drugs’ schijnt nog te woeden Beste homo sapiens één oorlog hoef je maar te voeren en dat is ‘war on violence’…

silent memories last words written on paper embraced by ribbons…

onder de waarheid onwaar onecht een illusie van gevoel die dacht waar te zijn wat blijft is en was de realiteit zoals zij boven huilt een meisje zo klein zo bang…

hij was in eenzaamheid geboren ongewild en onbemind zo stierf hij ook met een zucht van verlichting…

Ik hoopte jaren Sloot haar in mijn hart Om daar te bewaren Ze klopt iedere seconde werd het ritme van mijn hart Waar ze slaat in de ronte Ging zweven Het beeld van de wolken Zal ik nooit meer vergeten Ze ging maar viel terug Naar de grond omdat ze Niet los laten kon Aan verhalen Die ze wil vertellen Ik hoor het haar zeggen…

Bevestiging van onze eindigheid Die (on)zichtbaar de dagen slijt...…

Hoort het niet te zijn: PER-ON-GELUK? Gewoon: "perongeluk" heb ik geluk! Bijvoorbeeld, even vorsen... Geluk in de Liefde Geluk in het spel... Geluk is niet een vaststaand feit Het is, denk ik, per-on-geluk Geluk is niet te koop Geluk niet te verdienen Hebben we dan gewoon Geluk gekregen van de Ongeziene?…

Een 'on'dankbaar bestaan voor vrouwen die zorgen dat aan alles wordt voldaan gisteren, vandaag en morgen. Stoffen, dweilen, schrobben een pleister voor een kind strijken en intussen tobben wanneer ze haar man bemind.…

Toen een homo, woonachtig te Ede, zich bij een lesbienne ontkleedde, gaf dat enkel verdriet - beiden wisten ze niet wat te doen, hoe, met wie en waarmede.…

Jij mag het zeggen maar of ik het hoor ik bedoel maar, de klanken ? ja die hoor ik wel de zinnen ? komen niet aan denk ik maar even husselen en dan staat er wel iets wat er dan staat ? ja zeg nu zelf hoe kan ik dat nu weten wanneer ik je niet versta ……

luchtige slagen storten neer op warmteverlangend vandaag onvermoeibaar en gestaag vormen plassen rivieren ondanks dijken van verweer flitsen tekenen het licht omarmd door aanzwellend gedonder opgesloten zon verdwijnt zelfs zonder ooit met daglicht te hebben gespeeld verlaat de strijd zonder gezicht…

Ik voel, je bent aan die andere zijde, het licht is groen en dat betekent on-line, wij beide, ieder aan een andere kant, een dunne lijn,maar tóch een band.…

niemand kijkt vragend wanneer ik nacht word eenzaam val uit de schoot van het licht als was ik enkel een stem waarvan waanzin zich niet meer lost het is wat het is en geloven was nooit een waarheid slechts een ontbinden van gedachten zonder gezicht waar wil je dat ik sterf mij te grijpen leg, vierhoofdig in de onmacht op lippen…

het is vreemd om heel even iemand te zijn en hoe je me met vleugels kleedt hoog en wijd stel je voor dat jij mijn lichaam bent en dat jij mijn hand raakt en dat jij voelt hoe een kus smaakt stel je voor heel even dat een leugen niet zo machtig was en hoe het zou zijn misschien zelfs meer…

Eens geloofde hij - (naïef weet hij nu) in de schoonheid van het leven en dat geluk te grijpen ligt, dat er liefde genoeg is voor allen en om te delen en samen gelukkig te zijn: mensen onder elkaar, broederlijk toch. In deze overtuiging opende hij het venster der kwetsbaarheid: prompt werden messen in zijn…

Nooit geweten, dat ontslag een vrolijk gebeuren kan zijn, het een gebeuren is om felicitaties bij te krijgen, nooit geweten, dat ik zou lachen om een ontslag, maar men is blij, niet om van me af te zijn, neen, mijn tijd" van drie jaar controle lopen, is voorbij, ik ben volgens de dokter nu echt kankervrij. Nooit ontslag…

Het is misschien volmaakt geluk, waar het al enige maanden aan ontbrak, dat hield ons vast in het onvolmaakte duister, bewoog door de ether en riep het over zichzelf uit, het lijkt wel of de winter de ogen sluit uit ongemak. Het wordt weer lente kennelijk te vroeg, wanneer we ons houden aan aantoonbare geluiden zijn de vogels…

Máxima's tiara schitterd' kristal in die tijd samen toen wij haar ontmoetten met over en weer hartelijke groeten de Ontmoeting met lach en veel bijval Hoogtepunt in een tijd van eenzaamheid Huilen de grotten echt on and on and on meelijwekkend: Bangeriken van karton de Dikste stapel, nooit meer.…

het tilde je op een zucht on- der het tapijt, even was je van je stuk gebracht en trilde je, een aardbeving onder je voeten, snel uitgewist.…

Ik ben - nog meer dan van strand en van golvenzee, waar ik al zolang on- stuimig van houd – helemaal weg van de avondzonsondergang, met al zijn warmte van geel en van goud.…

wind tonen je leven van illusies berooft sunshine on the water always makes me want to cry….…

Laatst, on the road, Ontmoette ik een chaoot. Ik zag hem/haar toen Duizend dingen tegelijk doen, Ik schrok me dood Een chaoot, Is eigenlijk een duizendpoot.…

(Tennisbal) Sneeuw in de jaren zeventig Mijn geheugen Ook het korte-termijn hiervan Dat net als het lange- goed functioneert Als nieuwe tennisbal; on- geschonden…

op weg naar Allerheiligen, vangt een klaproos mijn tranen op on the way to All Saints, a poppy catches my tears…

Het libido van de man, is onstuitbaar, on- beteugelbaar en onaantastbaar. Echter zou dit tomeloos beperkt moeten worden, gezien het onlogische misbruik van ditzelfde libido. Het leven is meer dan... .libido.…