Alle inzendingen over on-amsterdams

Ze heeft geen blinde vlek geen zwart gat voor d'r ogen ze ziet het zoals je het moet zien "dat gaan we niet handhaven" dat past niet bij Amsterdam, on-Amsterdams en tussen haakjes wij zijn de Republiek Femke HalseMA is meer dan burgemeester Femke is de stadspresidente van Amsterdam zij laat zich niet leiden door angst van zovelen…

Leidseplein Amsterdam omgedoopt Tot LIJDSEPLEIN En daar is geen woord Aan gelogen En de werkelijkheid Is nog afschuwelijker "Oh my Gosh Yes I was there Screams the American Hotel Tourist On the SUFFERCEPLACE In Emsterdem! Oh my Gosh!!"…

De trein stopt met gillende remmen Hoi Amsterdam een prachtig station En hoe ik dit nu weer bemerken kon Zakte weg aan de stadskant geen porum Enkele politiebussen waar zijn de criminelen Voor mij zag ik on- en gekleurde mensen Maar misschien wordt het straks toch anders Als inlanders elkaar steeds meer gaan verwensen Het damrak met zijn…

en hoog aan de hemel het podium met David, Daan en jou 'Dans mee, rode schoenen aan Dans de blues mee Dansen met het lied gezongen op de radio …' * David Bowie – Let’s Dance Let’s dance, put on your red shoes And dance the blues Let’s dance to the song They’re playin’ on the radio…

rechtlijnigheid in het land van On controle aan grenzen geïntensiveerd met speciale honden en speurneuzen terreinen afgezocht in het land van On illegale waar verplicht te melden begrip integriteit trouw zekerheid ijskoud ingepakt in het land van On…

‘War on terror’ is verleden tijd lezen we op teletekst Die ‘on drugs’ schijnt nog te woeden Beste homo sapiens één oorlog hoef je maar te voeren en dat is ‘war on violence’…

Als Amsterdamse daken zouden kunnen spreken zouden ze toch zwijgen als het graf omdat die stad daaronder heel compleet is, bijna af! Dat schreeuw je niet van de daken dat fluister je zachtjes om je heen: Amsterdam is als verwarmen Amsterdam is als omarmen Amsterdam is om lief te hebben...…

Die te Amsterdam vaak zei: 'Jeruzalem' En naar Jeruzalem gedreven kwam, Hij zegt met een mijmrende stem: 'Amsterdam, Amsterdam.'…

STUCK ON YOU Aaron Schroeder, McFarland maart 1960 Amsterdam, 25 januari 1977 ------------------------------- uit: Praktijk hervat, 1978…

Meer Amsterdam kon je niet worden meer vrijheid kon niemand aan slechts de trouweloosheid bleef je trouw tot alleen de muziek in jou bleef hangen In een moe geleefd lijf doorstond je de resten van de roem toch bleef je tot het laatst een on-Hollandse Zonnekoning Laat me, laat me.…

toen in Liege maar hier ah ja hier smelt tout amsterdam ja het sneeuwt het sneeuwt het sneeuwt hier op amsterdam de muizen ik zag ze de muuizen scharrelen ja boos toch die muizen hier thuis op plavuizen ik zing nu dit lied ja voor mijn muizen thuis mijn blije muizen in amsterdam ah ja het sneeuwt het sneeuwt het sneeuwt hier op amsterdam…

An Englishman from London en een man uit Den Ham Met each other near een square in Amsterdam They had elkaar nog never before somewhere gezien In feite in Amsterdam, they’ve both never been They bumped against elkaar op het zebrapad Both said “excuseer me” en tilden their hats The Old Den Hammer rubbed over z’n pijnlijke lip En de Londenaar…

Er ligt sneeuw op de daken van Amsterdam! Het zal er maar kort liggen want Amsterdam is hot! Februari-winter 2012…

silent memories last words written on paper embraced by ribbons…

Boven Amsterdam vliegen duiven. Zij strijken neer op de Dam. Zij dalen af langs de rode daken van de huizen; in de toenadering tot de mensen zijn zij tam. Zij kennen elke plaats van Mokum en zijn geschiedenis; in vreugde en in droefenis. Bont en grijs kleuren zij de pleinen van Oud Amsterdam. Boven Amsterdam vliegen duiven.…

Gun de Groningers het doorzakken maar dan op een avondje in Amsterdam Gun de Groningers alsnog "De Zuiderzeelijn" een echte heuse hogesnelheidslijn Intercity direct Amsterdam-Groningen 5 kwartier heen: uit, 5 kwartier terug: thuis gun de Groningers een avondje doorzakken in Amsterdam!…

onder de waarheid onwaar onecht een illusie van gevoel die dacht waar te zijn wat blijft is en was de realiteit zoals zij boven huilt een meisje zo klein zo bang…

hij was in eenzaamheid geboren ongewild en onbemind zo stierf hij ook met een zucht van verlichting…

Ik hoopte jaren Sloot haar in mijn hart Om daar te bewaren Ze klopt iedere seconde werd het ritme van mijn hart Waar ze slaat in de ronte Ging zweven Het beeld van de wolken Zal ik nooit meer vergeten Ze ging maar viel terug Naar de grond omdat ze Niet los laten kon Aan verhalen Die ze wil vertellen Ik hoor het haar zeggen…

Amsterdam bij nacht het is een pracht de grachten verlicht een machtig gezicht de oude gebouwen zo mooi om te aanschouwen ik geniet van Amsterdam waar ik als klein meisje ter wereld kwam nu woon ik aan het IJ pontje varen als een vogel zo vrij Amsterdam wat ben je mooi (ondanks de rommelige rotzooi).…

Bevestiging van onze eindigheid Die (on)zichtbaar de dagen slijt...…

't zal nooit wennen en ik vraag diep bedroefd Amsterdam heb jij nu je zin.....…

Hoort het niet te zijn: PER-ON-GELUK? Gewoon: "perongeluk" heb ik geluk! Bijvoorbeeld, even vorsen... Geluk in de Liefde Geluk in het spel... Geluk is niet een vaststaand feit Het is, denk ik, per-on-geluk Geluk is niet te koop Geluk niet te verdienen Hebben we dan gewoon Geluk gekregen van de Ongeziene?…

Een 'on'dankbaar bestaan voor vrouwen die zorgen dat aan alles wordt voldaan gisteren, vandaag en morgen. Stoffen, dweilen, schrobben een pleister voor een kind strijken en intussen tobben wanneer ze haar man bemind.…

Toen een homo, woonachtig te Ede, zich bij een lesbienne ontkleedde, gaf dat enkel verdriet - beiden wisten ze niet wat te doen, hoe, met wie en waarmede.…

Jij mag het zeggen maar of ik het hoor ik bedoel maar, de klanken ? ja die hoor ik wel de zinnen ? komen niet aan denk ik maar even husselen en dan staat er wel iets wat er dan staat ? ja zeg nu zelf hoe kan ik dat nu weten wanneer ik je niet versta ……

luchtige slagen storten neer op warmteverlangend vandaag onvermoeibaar en gestaag vormen plassen rivieren ondanks dijken van verweer flitsen tekenen het licht omarmd door aanzwellend gedonder opgesloten zon verdwijnt zelfs zonder ooit met daglicht te hebben gespeeld verlaat de strijd zonder gezicht…

Ik voel, je bent aan die andere zijde, het licht is groen en dat betekent on-line, wij beide, ieder aan een andere kant, een dunne lijn,maar tóch een band.…

niemand kijkt vragend wanneer ik nacht word eenzaam val uit de schoot van het licht als was ik enkel een stem waarvan waanzin zich niet meer lost het is wat het is en geloven was nooit een waarheid slechts een ontbinden van gedachten zonder gezicht waar wil je dat ik sterf mij te grijpen leg, vierhoofdig in de onmacht op lippen…

het is vreemd om heel even iemand te zijn en hoe je me met vleugels kleedt hoog en wijd stel je voor dat jij mijn lichaam bent en dat jij mijn hand raakt en dat jij voelt hoe een kus smaakt stel je voor heel even dat een leugen niet zo machtig was en hoe het zou zijn misschien zelfs meer…