Alle inzendingen over onbekende kant

ik voelde jou als geluk om mij heen jij raakte alles vaker aan in het subtiele delen de kleine manuele touches gaven jou een lach en warmte naast het geluk dat jij al bij je had het opgenomen worden en zijn in een circulaire energie voelde vertrouwd en fijn juist het zonder woorden ervaren hoe onbekende kanten van de…

Dit is mijn gezicht, ook al zijn links en rechts omgewisseld. Verward door mijn spiegelbeeld zie ik foto's steeds met mijn scheiding verkeerd en weet, wie mij kent ziet een ander gezicht. Geen mens hoort de klank van mijn eigen stem en wat ik zeg blijft het armzalig verslag van het binnengesprek dat ik eindeloos voer, en ik herken mij niet…

dat hij een plek had waar hij heel kwetsbaar was wisten buiten hem alleen de goden maar dat hij ook nog een kant had die heel teder was dat wisten zij slechts die hem ooit behoorden…

In categorieëngedeelde habitat, Je creëert een onbeseft blokjespatroon. Ik ben die niet-reële waarneming zat, Ik wil niet zien als een icoon. Ik zoek met aanduiding van taal naar object, Naar een juiste bewoording van mijn aspect. Maar mijn zogenaamd apriori taalvermogen Heeft mijn objectivatie alleen maar voorgelogen. Patroon, jouw voorgeprogrammeerd…

de nevel vroor aan en het kale winterbos tooide zich met kant…

Aan de kant van de weg staan klaprozen die het de wind vertellen…

hij verkondigd; hij die in het vlees van eigen gerechtigheid wandelt Vol weggestopte haat en nijd tegenover zijn medemens die standhoudt door 't Woord in liefde bewaard De medemens die niet in eigen gerechtigheid maar in Goddelijke gerechtigheid wandelt Die moet zich dan van hem bekeren om te leren de leer van het omgekeerde de andere kant…

Zoals een verhaal Gelukkig zijn brengt weinig woorden Weinig problemen Weinig zonde Lees eens wat langer geleden In de verleden tijd Veel lezers weinig wonden Zijn volwassener geworden Maar de dichter nooit niet rijp Wil je door die barrière gaan Wens je veel succes Alleen negen is zes En schrijven is als de maan De donkere kant…

mijn poëzie zwemt in het abnormale gegrift in vernieuwende drift in een wereld van louter plezier schuurt het zelfs de teerste huid ik spel woorden in dagen met lange passen routineus ontdekkend in onrust woordstrelingen in het nog onbekende die geuren vormen in het onverklaarbare met al mijn vermogen en bescheiden talent maar in onverdroten…

u kent mij niet toch wentelt u zichzelf in beklag, weemoed daar maakt u u niet geliefd mee Kampusch-schreeuw, ongehoord.....…

wie het leven mint,moet ook beminnen in het hart van gevoel,in een dwaze roes waartoe,waarom ik laat me alleen maar drijven en wat ik zoek,is mij onbekend de vogelroep lokt teder in de kindsheid van verleden in het geluk van verloren jaren zie daar gaan geliefden hun bestaan blijkt alleen uit oude kinderboeken er was een tijd.. ook ik…

het stormt het raast het is anders dan vandaag het is weer anders dan leven alleen ik kies liever alleen ik leef niet graag met het idee dat ik vandaag of morgen verloren ben…

rust maar zacht jij, naamloze ik op velden met eindeloze lanen geëerd met marmer of zomaar onder zoden zonder tranen stille held ooit in bange dagen uitgezonden ook al dreigen beelden te verbleken je leeft nog altijd voort in verre wonden…

alle voetstappen smoren terstond een bord verzoekt niet te betreden in het broekland van zompige grond met roestbruine aderen doorsneden pluizige pluimen deinen op de maat wuiven zinloze gedachten voorbij een lepelaar die op stelten staat wakend in vlagen van dagdromerij hier eindigt het land, is wat ik je zeg nu kan niemand nog ergens…

langzaam sijpelt dagelijkse sleur uit zinnen zonder punt oren in het boek kleuren dieper ondanks zonlicht dat door vale gordijnen naar binnen wil gluren ongeopende vraagstukken liggen her en der in vergeten stapels zij verbloemen inzicht, dat ooit daar was, maar nu verloren is gewaaid vertwijfeling kreeg ruim baan zo koos je…

dag mevrouw, dag meneer heeft u het al gehoord er is hier een vrouw overleden wellicht is ze uitgegleden nee, ze is zeker niet vermoord dag mevrouw, dag meneer weet u toevallig haar naam hoe bijzonder zij was waar ze van hield, welke boeken zij las had zij vrienden of was ze eenzaam dag mevrouw, dag meneer heeft u het al vernomen een…

In een leeg gestalte vol geheimen, die we aan onbekenden niet doorrijmen. Alles is van verschillende kanten te benaderen. Met verdwijnen niet te schaden. Vaarwel, want ik moet varen op mijn eigen geloof, invloed intuitie en een beetje ervaren. Toch hoop ik je terug te zien, over een aantal jaren.…

Wie zit daar aan de andere kant? Heb je daarmee een liefdesband? Verliefd zijn op een onbekende, daarmee begint de ellende. Praten via een toetsenbord. Dan heb je geen woorden tekort. Leugens neem je aan voor waarheid, en zo kom je in de narigheid. Een verboden geheime afspraak, is helemaal niet in de haak.…

Tussen de hoge seringen Hoor ik haar klaterend zingen Met de voorjaarszon die haar begroet Verzoen ik mijn gemoed Verliefde zonnestralen Laat mij haar durven halen En kon ik mijn mond maar dwingen De tweede stem te zingen…

Het licht pakt me bij de hand zodat ik niet zal verdwalen het brengt me naar de goede kant.…

Vandaag las ik iets over Kant alweer een tijdje geleden dat ik iets over hem las vraag mij echter wat hij dacht zal ik zeggen dat hij elke dag dezelfde wandeling maakte maar wat dat heeft dat dan met zijn denken te maken ? Waarschijnlijk alles Maak dus elke dag dezelfde wandeling en je begrijpt Kant…

Als je de fouten van jezelf begrijpt Dan begrijp je de fouten van een ander Als je het verdriet begrijpt van jezelf Dan begrijp je het verdriet van een ander Als je goed ben voor jezelf Dan ben je goed voor een ander Want wat jezelf geef Zal je ontvangen van een ander…

Bent u progressief, Of liever conservatief. Het is belangrijk te weten, Met welke maat er wordt gemeten, Hopelijk positief. Bent u actief in het passief Of liever, passief in het actief ?…

heeft ze alles tot wat nù is bewerkt Steeds meer treedt haar donkere kant naar voren maar ik ik ben van plan alleen haar geniale fabuleuze charmante lieflijke kanten aan te horen Soms echt soms te mooi voor woorden…

Incognito, van uithoeken der aarde Waar een kolonie pinguïns naar ons staarde Dan zien wij 't virtueel als cameraland Dankzij geluidsopnamen weet men beter Hoe walvissen zich met elkaar verstaan Het noorderlicht, het oog van de orkaan Niets was zonder kompas en hoogtemeter De maan blijft onbekend van gene kant Maar meer dan intrigerend…

leven met d'overgang is onrust aan de vloedlijn stormen woeden eb is onbekend van alle kanten slaat ontketend golven op je teder ongestel steeds wilder aan nooit uitgerust reeds lang naar verre doemeilanden weggewenst resteert d'uitwijzing naar nieuwe oorden zonder woorden weg met d'herinnering onweg gewoven vrijheid moet…

Bloemen en bomen blijven voorstelling reële dromen bronnen voor vertelling Want we zien een beeld het zicht blokkeren door een waan bespeeld in het funderen Zijn slot conclusie is nog niet weerlegd het is illusie wat een zintuig zegt…

Steeds blijf ik aan de andere dan de goede kant steken Waarom zou ik dan nog hopen op hoogtepunten na elke val Hier ligt Nergensland waar je rondzweeft zonder ergens aan te komen Daar ligt Niemandsland waar je ronddwaalt zonder ooit iemand te ontmoeten Waar ligt Niemandsverdriet waar vreugde altijd een synoniem is van…

welk gelijk heb ik nog als de volle baard grijs van begrip geen wijn wil drinken welk begrip heb ik nog als ik aan zit aan een tafel waar een wonder uitblijft aan de andere kant ik steek uit, steels mijn hand, en ik kom niemand tegen…

de onvermoede wandelaar heeft hem zojuist ontdekt orchis vulgaris de in het ongerede geraakte filosoof, met behoud van uitkering, schoffelt er lustig op los de wandelaar is voor hem slechts een passant…