Alle inzendingen over ondersteboven

ondersteboven maar niet op z'n kop ik ga verder en geef nooit op ondersteboven maar ertegenaan gewoon even draaien en weer verder gaan ondersteboven het krijgt me niet klein de wereld gedraaid ook hier wil ik zijn…

Ik hoor de lokroep van de pissebedden, de kolibrie slurpt nectar uit het zand. Een regenboog hangt lachend aan het raamkozijn, sterren spelen kwijlend met de borsten van de nacht. De losgeslagen zon jongleert met gillende kometen, oceanen spartelen verbijsterd op de wind. De lente komt en komt alweer, nu spuiten de vulkanen…

Misschien is het beter dat hij weg blijft uit de stilte de toekomst teruggeeft aan tijdbeheer van de leeg gelezen pagina er zijn nog stille mensen op de kade bij de smalle rivier die eenzaam met hem wensen dat ze terugkomt in zijn dromen maar zover is het nooit gekomen.…

Want voor mensen die graag ondersteboven top en dal verhaspelen is een berg een plas die als emmer een prima pak verpesten kan. Daar hangt de man.…

sinds ik jou zag op die zomerdag ben ik flink ondersteboven ja ik ben van slag maar 't is geen beklag ik zou wel willen verloven maar wat een verdriet jij hebt al een griet en haar wil je blijven loven dus eindigt mijn lied zoals je wel ziet ben ik flink ondersteboven…

Het OM is verschrik`lijk boos, dat iemand het toch waagde een inbreker te knevelen, die hem in huis belaagde. Het OM wil zijn vrienden, maar heel gewoon beschermen, al worden wij bestolen, daar mag je niet om kermen. Spreuken 30:15…

het stormde windkracht negen maar liefst volgens het knmi en die jongens kunnen het weten. de bomen bezemden, wild geworden, met hun wintertakken de wolken weg en even leek het of de hemel keukenzeil geworden was of een ijsvloer: de wereld stond op zijn kop hier voelde ik me om de een of andere reden nu eens buitengewoon prettig bij…

de schildpad spartelt driftig en in levensnood ondersteboven…

Er schittert schoonheid, ondersteboven, dubbel -- in de parkvijver.…

een lenig meesje hangt snoepend aan een vetbol ondersteboven…

een net vol pinda's de koolmeesjes zijn er ondersteboven van…

haiku ondersteboven gezien in een waterplas hemel op aarde…

och paddestoeltje totaal ondersteboven zo het spoor bijster…

Ondersteboven abrupt afgebroken bruut snapshot van wreedheid…

Stil hangt de vleerhond totdat het gaat schemeren ondersteboven…

ze zijn er ondersteboven van de natuurliefhebber die zijn voet plant op het verkeerde moment op het verkeerde pad…

Zij vergat het missionarissen omdat zijn bidknie had geleden De wissel kon niet missen Hij van boven naar beneden En je kunt me geloven Zij was ondersteboven…

Meisje aan haar haar getrokken uitgefloten en ondersteboven weggezet, blikt terug op de dagen die nog zorgeloos waren en zegt stem, na stem, na stem gedag.…

Jouw lippen omsluiten die van mij nu weet ik hoe een engel kust ondersteboven allebei © Laurens Windig 22 augustus 2016…

strippend uit de kast en in de paal geklommen, glad glijen dijen ondersteboven voetjes van de vloer, de vrouw van de man speelt, welwillend, de hoer…

Nooit geschilderde buik en schroeven verbaasd kijkend hoe de wereld,daadwerkelijk, ondersteboven is gebonden.…

aan de arm van inspiratie liggen woorden geknoopt later op papier staat er zomerzotheid ondersteboven in iedere vezel ontwart de knoop tot enkel jij…

met weer een windvol blaast ze me onder onderzee, ondersteboven maar houd ik stand probeert ze mijn wil te buigen, stemming te roven zo wordt er altijd gestreden hand tegen hand om en om zo nemen de elementen ons samen en weerom…

Ik was dan ook compleet ondersteboven, toen ik hem hier in Nederland zag staan. Ik stak mijn hand uit, zei dat hij 'het kon'. Toen bleek het een Obama van karton.…

Vroeger was ik vaak ondersteboven, keerde me binnenstebuiten, ik zong voor wie het maar wilden horen. Ging paardje rijden bokkie springen, ook ezeltje prik doen. Tikkertje en verstoppertje. Ouder worden, werd verliefd toen.…

het lied bruist van passie vuur op haar podium viert kunst hoogtij mensen zijn blij op een plein ondersteboven in de verf vaart een schip voorbij de rivier blaast zijn stoom af…

ik kon mijn ogen niet geloven toen ik op de schoolmuur las: ik ben helemaal ondersteboven door betty uit de vijfde klas! het stond daar in reuzeletters iedereen moest het wel zien vast kwam dit van toon, die spetter, altijd noemt die mij: praline!…

Ondersteboven zit je klaar en wacht op prooi geduldig daar, het kruis je tooi Wie vliegt straks in jouw gespannen draad geen vlieg of wesp die jij versmaadt maar sprinkhaan is de favoriet die heb je ’t liefst spin? Is het niet?…

Je hebt hem weliswaar niet goed gekend, toch raak je van z’n dood ondersteboven. Je wordt ijskoud en wil het niet geloven, vooral wanneer je wat gevoelig bent. Ter opbeuring van mijn gekweld gemoed, komt er een standbeeld van die arme… Knut.…

Ondersteboven. Wakker geworden is er alleen maar de stilte na de herinnering en voor het vergeten; oorverdovend. ------------------------------- uit: 'Verschrijvingen', 1985.…