Alle inzendingen over ondeugend

Olga lachte ondeugend en lonkte naar Serge Wetende hij was verloren door haar gefleurd Vele mannen geilden zich op als zij blikte Dan wel zij sensueel aan haar glas likte Zij was een vrouw zoals mannen het wilden Rondborstig slank en hoog in de heupen Haar billen zichtbaar onder satijnen rokken Bewoog zij ritmisch om menigeen te lokken Maar…

door de kamer klinkt het stemmetje van een peutertje iemel iemel iemel enthousiast klapt ze in haar handjes een stralende glimlach opent charme offensief hoe kun je nu boos worden op zo’n klein prulleke van nog geen twee jaar die van haar zusje wat woordjes leerde “piemel” zegt de zevenjarige iemel klinkt de echo terug…

In een volle bus, knietje aan knie en daar tegenover elkaar gezeten Voor de blote benen dé inspiratie om er eens heerlijk van te vreten Zij bekeek hem, hij bekeek haar woordloos geschiedde het en stil In bochten raakten knieën elkaar en hij vermoedde haar..moedwil Flink rap reed hun buschauffeur en scheurde woest door bochten Haar knieën…

rode schoentjes gaan luidruchtig over straat stappen met een ferme pas in iedere plas hebben net genoten van een scheve schaats ze blozen nog de hitte van hun kleur verdwalen bijna in de voetengeur de voordeur zit in het complot en is van slot de trap wordt stil gedaan, het rood kijkt elkaar aan niet uitgeveterd…

als een open deur alle knoopjes zitten vast toch kijk je binnen…

Voor mij ligt een grote plas ik wou dat ik nog steeds een kind was je wist dat je het niet mocht doen maar heerlijk was het gevoel toen om met beide benen er volop in te springen en keihard 'het regent' te zingen vooral als je geen laarsjes aan had lekker alles was kletsnat maar als ik nu in een plas zou springen denken de mensen die is niet…

[kyoka] Een mooie mix van een deugniet en niet deugen: nu genietende!…

Maar een fractie van dat moment was ik weer even een kinderlijk ondeugend. Dat voelde goed! Niemand die het zag.…

Hij is oud Maar heeft nog wel eens een willetje Het steigert echter niet zo meer Daarom grijpt hij veelal naar het pilletje Bokkend grommend kreunend hijgend En bijna een hartinfarct krijgend Werk zich al doende in het zweet En dat alles schaamteloos in zijn blote reet Om dan na de daad in de spiegel te kijken Naar zijn afnemende prestatie…

jij, mijn klein privé in je lach en je blik bent net zo ondeugend als ik met een twinkeling in mijn ogen heb ik de waarheid voor even verbogen om samen te zijn je stem raakt waar anderen falen je handen weten feilloos het beste uit me te halen je lippen zijn zacht als zijde zo puur jouw kus heeft de hemelse duur van een…

Ondeugende ogen die naar me staren, net zo ondeugend als zijn lach. Nog klein en nog jong van jaren, genietend van iedere nieuwe dag. En áán gaat de tv, álles aan de kant. En Geertje zegt: "Opa, hollen met die band"…

Van verlangen laat ik een diepe zucht, Je warme lichaam tegen het mijne aangedrukt. Jouw warmte wakkert bij mij het vuur Op dit nachtelijk uur. Je hete adem streelt mijn huid Uit mijn mond ontsnapt geluid. Wil je lichaam in mijn macht, Enkel maar voor één nacht. De lust doet me verlangen naar meer, Om samen te gaan spelen en verlangens…

Twee goedgevormde benen plus twee goddelijke voeten Ze loopt warempel alleen en waarom zou dat nou moeten Twee zalig gevormde billen plus nog die prachtige ogen Zou ze misschien wel willen wat zij ook niet mag mogen Twee heerlijk stevige dijen plus nog haar zalige knieën Zal ik eventjes mogen vrijen tot wij erna zijn met drieën Twee…

Wie een beest zó kwellen kan, Die wordt een ondeugend man!…

Zo ondeugend als de nacht met ogen als sterren Met wanhopige onmacht moest ik iedereen vertellen Mijn kleine vent is ziek redden, zal hij het niet Zo ondeugend als de nacht met stralende ogen Zag ik je gaan zover hier vandaan Op weg naar een plek waar pijn niet bestaat Als ik omhoog kijk vanacht Dan zal ik je zien, tussen de sterren Stralend…

ondeugende zinnen, ik streel je zacht hier heb ik op gewacht.…

Ondeugend, soms dwars, aanhankelijk én twee jaar, gróót of klein?…

Je was ondeugend, beste vriend, en hebt dit standje dus verdiend!”…

zag vaag jouw schaduw in glas wist dat ik alles al had gehad nog sprankel je licht twinkelend ondeugend terug gevangen in glas dat altijd bodemloos was…

Door de blijdschap aan te voelen, de tederheid die ogen straalt de zachtheid die misschien niet voelbaar ondeugend op ons overstraalt.…

met tanden bloedend lacht ze de zomer uit en blaast ondeugend haar mond vol pit omdat kersen pas kleur bekennen wanneer de zon haar zenit kust…

je ogen smeulen lijken te heulen met de vlammen in het vuur die dansen wenden en keren in elkaar eindeloos begeren soms vonkt er een ondeugende schijn van wellustig zijn op je gezicht in dat subtiele licht krult onhoorbaar zacht je diepe donkere lach waar warme vingers woordloos zinnen schikken die beginnen met beminnen…

schuin staanden te kunnen gadeslaan die niet anders speelden met een kunst van verleiding puur uit verveling of juist om de spanning van het verbodene hoe zwaar weegt een lichtmatroos in het spel van de liefde die hem uitdagend lonkt, wenkt, ondeugend schuin…

een zelfbewust gezicht de blonde haren uitgelicht door voorjaarszon een lach die lente straalt ondeugend in passeren haar lange benen veren in een galant onthaaste tred zij is wat komen gaat die kou en winter achterlaat al spelend met de zomer…

de felle tik van hakken klakte haar verschijnen ver vooruit het stralend spijkerwit slankte lange benen elegante laarsjes tot de schenen een mouwloos shirt in zwart boezemde ondeugend licht ontzag de wind spon krullen in het blond rood sierde haar volle mond ze keek me aan ik wachtte op haar blik maar ze kwam niet achter de zonnebril…

Ik probeer me jeugdig te houden spring op de fiets (elkektrisch) en snel richting Concertgebouw voor een middagconcert van het Amsterdams Gemengd Koor waar mijn man in meezingt fiets met ketting op slot aan de paal en pal recht loop ik naar de ingang dan overvalt me een massa mensen gebogen en langzaam lopend sommigen zelfs krom, sommigen…

Ik ben een lammetje lente komt en lacht, dolle pret darteldartel ondeugende spelletjes en wol als bed geen vet geen grammetje rijp voor de slacht, als enig smet spartelspartel…

oranje lippen ruiken naar kauwgom haar tere lichaam viel vederzacht tegen me aan toen de tram pardoes optrok de donkere zonnebril verbergt haar ondeugende ogen glimlachend duikt ze in haar telefoon…

Daar boven onze school druk werd gevlogen En het geluid dus oorverdovend was Was er totaal geen aandacht in de klas En zag ik als docent met lede ogen Hoe menige ondeugende scholier Ook vliegtuigjes ging vouwen van papier.…

als je lacht hoor ik de echo van je bestaan ondeugend maar toch een onvoorwaardelijk gaan van blijven als ik zie in je ogen en kruitdamp van pijn langzaam zie wegdrijven droog jij je tranen en zucht je zonnige lindelanen…