Alle inzendingen over ongebreideldheid

Eérst insteken: in leugentjes verpakken. Dan draadje omslaan, om de nek der mensen. Nu doorhalen, beloftes over wensen. Áf laten gaan: zorg, onderwijs en zwakken. Dit kabinet, met dreigen, drammen, draaien, wint óók het wereldkampioenschap naaien. ... Nieuwsfeit: De 52-jarige Hazel Tindall uit Groot-Britannië heeft afgelopen zaterdag het…

De ongebreidelde promiscuiteit te weerstaan van grenzen in zekere tijd te breken; het beeld een meisje over nutatie door een laan, aan de staart voor een mond bezweken.…

ware pionier moed van eerste blad lentekriebeling nu kracht van zon noordwaarts lengt volgt groeikracht ongebreideld…

Een ongebreideld verlangen naar dat wat komen gaat niet stilstaand bij het hier en nu ga ik fantaseren over de werkelijkheid en realiseren dat het een droom behelst die in ons allen vergaat ons verenigt en pas de aarde verlaat vergezeld van het wezen waarin ze bestaat…

ik ben een nietsnut tot nut van het algemeen moeiteloos gaat mij dit af zo waar een gave en geen straf immers ik ben gewenst onnodig en dat geeft rust voor al die strebers met hun ongebreidelde must zonder mij waren zij verloren; er is een grote behoefte zich aan mij te storen…

De zoektocht tussen aard en hemelrijk gaat ongebreideld door. Ik sta op een pier, hoor het ruisen van de golven en word onder het gekrijs van meeuwen bedolven. Daarna is er alleen nog de stilte die zich uitstrekt over zee en strand. En het lijkt alsof ik mij waan in een stuk niemandsland.…

Een uitdagend wit een geel ironisch genoeg beide beklimmen de zonnekant van mijn tuin ik verdrink er gretig in en ofschoon ik nog een keer wou schrijven hoe het mij gaat ik weet niet of het veel uitmaakt kijk eens in mijn ogen begeerte zwelgt er ongebreideld…

Er is niet veel voor nodig: Dronken Pool op den dool “I am a tourist” misverstaan Rugzak zonder rug eraan De opschalers een vuistje erbij Hun inzet ongebreideld Heeft “Je weet maar nooit” weer Een moordaanslag verijdeld…

In stormend oorverdovend leven koerst zij naar stilte op vleugels van hoop in tomeloze overvloed zoekt zij leegte op vleugels van vertrouwen in ongebreidelde hebzucht toont zij het niets op vleugels van geloof in volledige overgave op vleugels van liefde schenkt zij VREDE…

Hendriks was een naam uit de polder met vette laarzen in de klei een graanbedrijf, een boerderij, maar zijn ongebreidelde muziek klonk nu bij mij op zolder Hij maakte me zo high hij raakte me fysiek en in mijn jeugdig hoofd ontstond de kick van een ongrijpbaar bestaan vanaf dat ogenblik was het met mij gedaan…

mijn gedachten teer naakt ontkleed breekbaar in behoedzame onschuld waarin mijn moedertaal ligt geborgen ongrijpbaar stort het de woorden in ongebreidelde poëzie ontknopend uit de slapen van mijn denken ontvouwend, ontwikkelend uit mijn hand tastend en gissend zichtbaar op het papier…

Daarna sprak de stilte ongemakkelijk, ongebreideld het was duidelijk ze sprak luid.…

Ongebreidelde transpiratie van warme lichamen tegen elkaar. En waar communicatie is gestoeld op een andere leest. Want onder de gordel telt het meest...…

geschreven woorden blijken onbegrepen slaat de waarheid in stukken doet eenzaamheid bitter smaken het glinstert aan de horizon waar wolken zich te goed doen aan ongeschreide tranen ongebreidelde gedachten kleuren dieper, zij wijzen de weg die tot nu toe verloren lag…

In vrijheid gevangen Zo veel mensen te kort gedaan Vrijheid oeverloos Vrede aan zo veel mensen Voorbijgegaan Vrijheid in woorden Grenzenloos en ongebreideld Struik'lend over zwerfafval Of over het spellen van een woord Op hun mobiel Trappen zichtbare gedaanten De onzichtbare op hun ziel Thema: Vrijheid Anno Nu…

storm maar en bulder ongebreideld door het want touwen strak gespannen zeilen bolle wangen de mast houdt stand tot overdwars een lange roller de balans onderbreekt en onverwacht de mast afknapt de tuigage het begeeft stuurloos in de wind toch vol vertrouwen het casco is behouden…

O, de eenzaamheden van de zomer, het ongebreideld ruisen der bomen, bruisende korenvelden uit zwarte aarde. O, de eenzaamheden van de zomer, de branding der terrassen, tinkelende glazen vol bedwelming. Zo eenzaam is de zomer: de zachte roep der duiven in het woud; het dorsten naar haar lippen als rode wijn.…

Helaas, als een beschermde soort plant hij zich ongebreideld voort. Meer landinwaarts, zelfs tot in Leiden, zou men die plaag ook graag bestrijden, maar evenmin kan men daar veel, ook daar krijgt men het meeuwendeel. Dus is van Walcheren tot Lemmer behoefte aan een meeuwentemmer.…

Mijn rugogen zien Een mager scharminkel Doorzeefd door de tijd Met zijn ongebreidelde Verlangen naar later.…

ik heb mijn blokken gepakt zij waren netjes gelakt na een speeltijd vol butsen en krassen vroeger wilde ik groter en hoger stapelen en meer tot het fout ging die laatste keer het bouwen was afgelopen ongebreidelde groei uitgesloten het spelen voorbij tijd voor echt leven belangrijke zaken maar ik kan het niet laten blokken zijn…

Ik heb vandaag de vrouw gezocht die mij aansprak met haar zwijgen toverfee in stille hartstocht ziel om aan elkaar te rijgen door de poorten van je ogen zie ik de pure levenslust ongebreideld ingetogen voor onze liefde toegerust wij zijn levende vulkanen draaiend om onze eigen as vruchten van verloren tranen herboren tot een nieuw gewas…

eindeloos zonder bedoeling ongebreideld in fantasie het openen van de derde fles drink en schenk rode bessen luisterrijke herfstbries hoge vogel en nabije merel transformerend panorama van luchten breedbeeldscherm onuitspreekbaar oneindig breedbeeldscherm nooit was de hemel zo aanwezig glorieuze aftocht onomstotelijk bewijs van niet…

Voordat sapiens het toneel besteeg Buitenaardse wezens daargelaten Wie hield er de kosmos in de gaten Eer hij sjoege in zijn koppie kreeg? Bevroedde er iemand de wijdse afgrond De onmetelijke uitgebreidheid Van een ruimte die alsmaar uitdijt En onophoudelijk bestond Alvorens ogen ook maar iets ontwaarden Vorsend door kijkers of telescopen…

er hangt stof in de lucht onzichtbaar, misschien een oom of tante met een boodschap uit het hiernamaals dat Hij gelijk had en niemand anders ik bind de strijd aan een rode doek met witte bollen houdt me wel in het hiernumaals en smijt het vege lijf op de autotraagweg vandaag geen overuren de afstand wel dezelfde maar de files ongebreideld…

waar lans en speer zich kruisten in religieuze sfeer het wit en rood de ongelovigen bevochten op hun tochten staan nu de heiligen in kerken naast moskee torens in de minarettenzee enclaves uit de oude tijd begrensd door ongebreideldheid van actief overheersen oude wortels komen bloot in pijn van lang geleden sterven wij de tolerantiedood…

plamuurde snel het grote doek met basiskleuren jij gaf de wereld meer gezicht zonlicht deed wat geel verkleuren maar in ongebreideld mengen werd snel het schildersmes gezet je probeerde nog met water aan te lengen in contouren was je leven uitgezet nog dagelijks penselen we in oliezacht het wit van licht en zon maar de…

Met mijn zilveren sax en een flightcase vol goede voornemens over de schouder, stort ik mij weer in het ongebreidelde tumult. Vannacht zullen laveloze monsters trachten bloemen, kinderen en zonbeschenen vlinders in flarden uit mijn hoofd te rijten.…

nog smeult de haat laait agressie op uit het archaïsch duister waar het misverstand geboren is hoe ongebreideld is de brute kracht die levens pakt van andersdenkenden in hun streven naar de wereldmacht fanatici en barbaren bruuskeren alle normen en waarden die de mens verheffen uit een beestachtig bestaan hier zal de hitte exploderen…

Alles wat men doet of laat gaat vaak gepaard met ongebreideld verlangen. Bang en vol twijfel of met juist een dosis vertrouwen wil men iets opbouwen, gericht op iets dat men voor ogen heeft. Zo wordt het leven doorleefd met vele wensen, terwijl men zoekt naar het onbekende en aftast zijn grenzen...…

heb me verstopt geen poppenkast ik speel niet mee in roomser dan het pause carnaval zie de gordijnen waaien waar ze ongebreideld naaien komend uit de winterstop hun lente wordt geen flop voor veertig dagen vasten halen ze alles in en uit zovele kasten de kater van aswoensdag sluipt zacht en knort in strelend wachten het grijze…