Alle inzendingen over onhoorbaar

Atalanta zit op bloem snoept onder brede vleugels nectar op…

ik wil geluidloos gedag zeggen want jouw woorden hebben betekenis die je alleen in stilte kunt begrijpen begrip moet dikwijls verder rijpen ik wil in stilte afscheid nemen want ik lees nog altijd jouw gedichten alsof ik jouw oude stem kan horen tussen alle vervreemdende gezichten onhoorbaar maak ik nieuwe herinneringen zonder heimwee, want…

poetst met ijverige preciesie de minuten uit we kruipen door het oog van de naald met man en macht kijken we weg zo weids mogelijk weg langs het witte spoor van kiezelstenen zien we het zonovergoten kind het neemt ons bij de hand naar het stromende water op die helverlichte dag leggen we de maskers af de tijd valt onhoorbaar…

Onhoorbaar is het wit. Slechts wat getrippel van vogelpoten heel omzichtig in de bange stilte van het wit. Onhoorbaar ligt het wit in de leeggeblazen ochtend. Ik schrijf er geen voetstappen in. ------------------------ uit: 'Bladstil', 1977.…

Gedachteloos staren naar drukke straten stroming van komen en van gaan verstoppend in machteloos vluchten verstikken in adem van overleven terug is de weg geblokkeerd voorwaarts door dierlijk instinct gedreven geen richting bepaald naar duidend doel slechts één brede snelweg is heilig het eindpunt ligt ergens achter de horizon terug is de…

Op vrijdagmiddag Bond der gepensioneerden snelweg onhoorbaar…

Onhoorbaar graaft hij de onderaardse gangen van de molshopen.…

luister naar de nacht hij fluistert jouw dromen onhoorbaar zacht enkel jij zal het horen in het geruis van sterren die oneindigheid waar liefdesverlangen weerkaatst in het licht wat ontnomen aan het duister geborgen in de nacht als een woord van liefde onhoorbaar wacht…

luister naar de nacht hij fluistert in jouw dromen onhoorbaar en zacht enkel jij zal het horen het geruis van sterren oneindig in de stilte waar het verlangen van liefde weerkaatst in licht dat ontnomen aan het duister geschonken aan de nacht als een woord van liefde onhoorbaar op jou wacht…

Sneeuw onhoorbaar zacht als dons valt ze licht de nacht op ons…

-------- -------------------- grutto waadt door groen in de verte woedt de stad onhoorbaar vliegtuig -------------------- --------…

stil zal het worden heel zachtjes stil en onhoorbaar worden rimpels in de tijd geuren van seizoenen en de voorbije uren sterren en strepen in de lucht in en uit dag en nacht jouw warme hand je zachte stem lorelei van leven de schelpen op het strand sieraden van eb en vloed ritme van leven het zal onhoorbaar stil worden de lucht…

regendruppels glimwormen onhoorbaar door de ochtendduisternis nieuwe passagiers beladen de trein met frisse lucht Waalse vrouwen verkakelen de rust…

het is niet wat we bouwen het is wat we verlaten het zijn niet de slagen op de trom niet de grote gebaren het is dat we naar adem snakken als de stilte onhoorbaar blijft…

zeker van zijn zaak was hij niet treuzelend stond hij op de rand onhoorbaar met zichzelf in discussie totdat hij die vertrouwde hand op zijn schouder voelde, wist hij dat het goed was en sprong…

waterdruppels zilver op een blad verdwijnen in niets alsof niets was woorden goud in een gedicht vervliegen in niets alsof niets was als wij zoveel verder vliegen dan niets onhoorbaar stil is de lucht…

verzegeld heeft naast jouw gestalte van onzichtbaarheid, onhoorbaar leid je mijn geschonden lichaam over drempels van de dood.…

Met een vanzelfsprekendheid schrijf ik dit gedicht zomaar, voor de aardigheid zonder al te veel gewicht maar, het fascinerende is dat deze woorden onzichtbaar en onhoorbaar ontspruiten uit m'n brein dat altijd functioneert m'n brein wat zou ik zonder zijn...…

onhoorbaar kruip ik dichter ervaar de geluidloze plop van het ontluiken van een vreugde dansje van plezier draai ik om mijn as ongeduldig wachtend op de schoonheid van laaf ik mij aan dat wat komen gaat…

Hoor de beelden Nu het licht uit De ogen verdwenen is, Zoek de waarheid In het zachtste geluid Dat voor de ziende Onhoorbaar weerkaatst wordt, Maar voor mij oorverdovend Binnenkomt, waarheid die Voor jou niet waarneembaar, Maar voor mij werkelijkheid is…

kleine tekeningen gekerfde tekens in het oude hout als het schrift van woorden van goden in het eiken een zwarte kring verborgen onder de sleutelbos mijn gesloten hart onhoorbaar ernaast…

Ontwijkende blikken kruisen elkaar Een moment, voor altijd negerend Niet eens meer minachtend, niet eens meer belerend Ontwijkende blikken kruisen elkaar Onhoorbare woorden worden gehoord Door vier nieuwsgierige oren opgevangen Zo dat zij naar sprankjes hoop verlangen Onhoorbare woorden worden gehoord Gebaren worden geanalyseerd Apart van…

-------------------------------- vandaag voelt de wereld aan als een wolk waarschijnlijkheden en ik laat alle dingen zijn zoals het gras, de wind en de bomen de regen laten komen de vogel ging zitten in de boom met de onhoorbare grondtoon de wolken botsen tegen de zon met de onhoorbare boventoon de anti-wolken botsen tegen de anti-zon in…

De tijgerpython was een enge slang Die als je zat zo uit de pot kon kruipen De poema die onhoorbaar aan kwam sluipen Een vijverkrokodil joeg ons op stang Dit jaar is er een Russische tiran En voor lokaal gebruik de Pieterman.…

Bedek het blauw Met smetteloos wit De regels zien simplisme Elke letter speelt verhit Zijn trillend spel Niets verlet de tonen van stilte Een onhoorbaar begin In donkere kilte…

waar de invallende nacht mij in dromen hult de adem van het duister onhoorbaar wordt smeek ik de dood genadig te wezen in die laatste dans naar eeuwigheid laat ik mijn tranen toekomst wezen die eens gehuild zacht is vergaan…

Ze gaat naar het strand en vlijt zich neer in het zand Voelt de strelingen door de wind, en onttrokken aan het gezicht spreidt ze haar benen licht De wind beroert nu haar geslacht; ze kreunt daarbij onhoorbaar zacht…

grijstinten daalden onhoorbaar naar de onderwereld van mijn ziel infiltreerden, wars van schitterende kleuren, als geheimagenten in de diepste lagen veegden met koele kalmte de levendige helderheid van de bodem de spiegel weet niet wie het is geweest…

Er zijn dieren onhoorbaar. Scharrelend. ------------------------------------------ uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…

ja dan kan oma alleen maar zeggen nu nog een kus en het is over fluister ik mijn spierpijn maar onhoorbaar in de wind…