1126 resultaten.
Vaartuig van plezier
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 164 Zonovergoten in de haven
Ligt het vaartuig van plezier
Het is klaar om te vertrekken
Maar wacht nog op een passagier
De kapitein wordt onrustig
Donkere wolken aan de kim
Dan verschijnt daar plots de duivel
Van een hellereis slechts het begin
Uit de luwte van de haven
Prooi van de wispelturige zee
Geeft hij zeeziek over de reling
Gierend…
Reanimatie?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 reanimeert de eerdere teksten
die van binnen weer naar
buiten zijn gekeerd,
Onderga de aderlating
die het ademhalen insemineert,
ik belicht de kleuren van
zwartgalligheid in een schater,
door tranen gestold
in kleinschaligheid, ik nummer
de kiezels een voor een als
een levend bewijs,
onvermoeid voor ik afdaal,
Daaraan kleeft de onrust…
Aan zee
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 71 Was het onrust die mij hierheen dreef,
waar strand en zee versmelten, daar waar de einder is?
Is het die perfectie die ik mis,
of juist een hoger doel waarnaar ik streef?
Intussen groeien wij samen één,
onder witte zomerwolken uit het westen.
Geduldig in de tijd die ons zal resten,
trekken ook wij naar dat eindpunt heen.…
Halloweennacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 de heksen en spoken
vliegen door de donkere lucht
ze komen ruzie stoken
zijn niet bang van een griezelig gerucht
ze schetteren en schreeuwen
ook de vleermuizen komen eraan
gelijk een bende hongerige spreeuwen
zitten ze achter de bezem van de heksen aan
de zwarte spinnen in hun spinnenwebben
kruipen onrustig en zoeken
naar vliegen en insecten…
Soms is het genoeg
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 198 Wel weet ik dat het niet zo blijft:
Eens zal ook zij angsten verzinnen
En zal de onrust die ons allen drijft
Ook in haar kloppend hart beginnen.
Dan zal zij door de straten lopen
Met aan haar hand een spelend kind,
Net als ik nu, vermoeid van hopen
En zij zal weten waar zich de weg bevindt.…
1,5m water
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14 We zwermen de grens over
waar de drempel een muur was
de wachters zijn grootziend
de boeren ploegen voort
We banen ons een weg uit de kou
door de rozen rechts, de lelies links
rood en wit dwarrelen
de blaadjes achter ons
We zijn met velen
morgen met meer
er rolt een donder door de wolken
de kinderen worden onrustig
de ouders halen…
vrees
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 141 gedwongen gedachten
vertroebeld bloed
angst in de aderen
aanvaarden moet
knikkende knieën
trillende vingers
borrelende buik
verwerken moet
bevende benen
verrimpeld vel
ontredderde ogen
het leven een tel
broze botten
uitgevallen haar
ingevallen wangen
pas dertig jaar
verslappende spieren
haat in het hart
onrustige geest…
Onvervulde wensen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 116 Bijna te laat
voor de onrustige verlangens.
Een gevoel bekruipt je, waarom
was ik er niet eerder bij.
Een mensenleven dat ook al weer
zoveel had willen zeggen.
Voor je het weet had je er ooit
eens aan gedacht. Bijna te laat
om er dan nog eens over te spreken.
De herinnering er aan heb je niet
meer in je macht.…
Schild en speer
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 75 vochten de vrouwen
om de hand van een held
die overleefde met zijn schild
en een speer, om hen te verdedigen
een hand waarin ze veilig zijn
In de gewapende vrede
is de strijd gestreden
de handen zijn gegeven
schild en speer zijn afgelegd
onder de bedden
Nu leef ik in vrede
in een nieuwe wereld met mijn man
die naast mij ligt, afwezig
en onrustig…
roodborstje
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 92 ik volg zijn doen en laten
vanuit mijn keukenraam
de tuin lijkt op een vogelhuis
met de vele kastjes en fonteintjes
een klein bruin vogeltje op de grond
lijkt ietwat sterk verward
het huppelt onrustig tussen struiken
en is ook schichtig voor de kat
het scharrelt als een dolle kip
met zijn kleine sterke pootjes
de slappe grond gaat wat…
met opener bedekt contact
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 279 jij niet alledaags
onrust in mijn ogen
blikken zwoele lust
vreemde gedachten
zomaar aandacht stelend
door mijn hoofd
ik was er wel meer niet
maar toch vergeten dat ik leefde
want ieder ging zijn eigen gang
samen maar toch naast elkaar
zo dat ik niemand tegenkwam
weg was ik dichter bij haar
tastend naar je huid
met opener bedekt contact…
Als ze mij komen halen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 31 Wanneer ze komen om
mij aan de tand te voelen
over de wandaden, al
of niet door mij begaan,
begeerte of de schaamte
die me teistert, onrust
me kwelt tot op de bot
een kaal geraamte ontveld,
tot aan mijn DNA code
In die blauwdruk eindigt en
begint het leven, het is
een vicieuze cirkel waar ik
geen vat op krijg, het zal eens…
grijs ik mijn leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 496 De onrust en de druk, ik wil ze kwijt.
Ik ren en hol, de trap verlost mij van geluid.
Daarboven is mijn grijs, Ik trap de ruit eruit.
Verlost spring ik mijn vrijheid tegemoet.
Haar grijze vleugels strelen mij.
Haar ogen stralen, zeggen mij een laatste groet.
De auto zwart gevlagd.…
Witte zeilboot
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 97 Je had
me mee kunnen nemen
in de kleine dingen
van fladderende vlinders
en geurige bloemen
groeten en afscheid
zoete hoop en zilte tranen
op de witte zeilboot
de rivier volgend
weg van de onrust
naar het moederland
met de kasteeltuinen
waarin je opgroeide
had je mij kunnen
vertellen waarom
die grote gebeurtenissen
zonder gevolgen…
Over veel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 't Ging over veel:
Onrust in jezelf
zonen en dochters die niet veel familie hebben tegenwoordig, loslaten
Over psychologen
Over beleven en doorleven
Vriendinnen en vrienden
Over het huwelijk hoe ouderwets
Over een moeder een zus en vroegere buren,
over ouderworden ging het
En facetimen
Ja!…
Zuid-Limburg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 48 Onrust zal spontaan in je vervagen,
want je voelt een moment van veilig thuis.…
M, de m van "M" van Margriet van der Linden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 71 "De Wereld Draait Door"
is met vakantie
en ook Matthijs
Matthijs van Nieuwkerk
Maar de wereld draait door
is nooit op vakantie
en daar is Margriet
Margriet van der Linden
Met het dagelijks talkprogramma
'M', primetime NPO 1 tussen 7 en 8
neigt een beetje nog naar Matthijs
maar is vooral bedoeld voor Margriet
De dokter en de dominee hebben
mij ten…
Schildklierpatiënt
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 2.324 Om onrust, stress en ontregeling te voorkomen,
blijven ze over een goede communicatie dromen.
Men moet aan hun warmte wennen,
om een Schildklierpatiënt pas echt te leren kennen.
Wees nu eens echt reëel,
is een Schildklierpatiënt helpen je te veel?
Het lijkt op heel veel investeren,
maar hun dank is GROOT de tijd zal het leren!…
Eens zal ik je weer ontmoeten
hartenkreet
3.0 met 35 stemmen 2.019 Uitgegleden over je mooie woorden
Zo vanzelfsprekend als een tweede natuur
Op het moment gemeend die lieve beloftes
Maar helaas ze bleken enkel van korte duur
Een lange weg gegaan om mezelf aan jou te binden
Een nog langere weg van je weer laten gaan
Het maakt me ongekend leeg en verdrietig
Geeft zoveel onrust in mijn bestaan…………
Door…
Koppen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 385 de lucht dreigt
onweer steekt de kop op
de wind wakkert aan
de ambtenaar kijkt
naar de oostrand
vol donderkoppen
de koppen in de krant
maken hem onrustig
hij houdt niet van frisse wind
met rode koppen zitten
de bestuurders rond de tafel
de wind is opvallend
het dondert en weerlicht
het spoelt tegen de ramen
de ambtenaar krijgt…
Een moeder
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 633 “Voorzichtig zijn”, zegt moeder tot haar oudste
Haar stem verstikt, ze kijkt hem smekend aan
Afghanistan beheerst nu haar bestaan
Ze zwaait hem na, ze moet hem laten gaan…
De onrust stijgt, zijn missie is omstreden
Het parlement is voor de druk gezwicht
Haar diepste angst vertaalt zij in gebeden
Een laatste blik streelt zijn vertrouwd gezicht…
zijn centrum-loos
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 298 het idee komt naderbij
geslopen, zacht gelopen
tot de kern, het centrum
keurt, onderzoekt, verwerpt
de mare mag niet binnen
noch buiten, ze is immers
nooit goed te vertalen
vingers zonder blauw
zoals noest moest geweest
beroeren de roerloze pen
de rust in het schrijvershuis
zorgt voor ongekende onrust
de auteur gewezen kan niet anders…
Niet thuis
gedicht
3.0 met 124 stemmen 30.427 Die mond van niet te spreken
en die ogen van niet thuis
heb ik daarvoor zo'n grote reis gemaakt
langs heuvelruggen achterdocht
en valkuilen onrust?…
Wie weet
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.213 Is die onrust misschien…
Wat zou het kunnen zijn?
Dat ik niemand in m’n armen heb?
Dat ik me voorstel dat ik iemand in ’n armen heb?
Iemand die ik niet eens ken, iemand die ik me slechts voorstel?
Iemand van zo lang geleden dat ik niet eens
meer weet hoe het was om haar in m’n armen te hebben?…
moeder waarom
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 921 verdacht geluid
en vluchtte met lege handen
liet jou de volledige duisternis
jij bleef tussen planken ingebed
voor altijd eenzaam
in het reeds aanwezige aroma van rotting
een prooi voor het verterend vuur
hemelschreeuwend naar licht
dat nooit die vernietigende kracht bezat
om in jouw sterfkamer door te dringen
geen zucht van levende onrust…
onder hypnose
hartenkreet
3.0 met 57 stemmen 7.922 mijn vingers knip
ben je alles vergeten
ook dat mijn handen zachtjes streelden
mijn vingertoppen liefde bedreven, kriebelend
als vuurvliegjes dansten op jouw huid
die fluisterende adem in je hals
het knabbelen aan jouw oor
je hals,schouders en okselholten
zelfs dat je overgevoelig raakte bij
een streling van mijn tong tussen hoofd
en onrustige…
Toren van Babel
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 433 En de verwijten
Geen ruimte laten voor begrip
Ik voel angst als misstanden
Het leven verstoren
En verbinding tussen mensen
Onherstelbaar breekt
Luisterend naar de muziek van Ilse de Lange
die me vertelt dat ze nog steeds huilt
besef ik dat pijn een levenszaak is
waar ik niet omheen kan
en in de onbegrensde ruimtes
van angst en onrust…
schuilen.....
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 521 Mijn liefde is voor altijd, mijn Lief, streel nu mijn
onrustig, angstig kloppend hart
totdat zij genezen is van deze smart.…
Zacht ei
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 133 Eastwood
heb wel twee pistolen langs mijn dijen
maar die richt ik liever op mijzelf
doe alsof ik mijn geliefde geheel afwijs
maar in mijn hart droom ik het tegendeel
hoe meer ik de mensen eerlijk tegemoet kom
hoe meer zij mij met de nek aankijken
en het liefste mijn nek wreed omdraaien
want teveel eerlijkheid verpest hun droom
en maakt onrustige…
Sonnet van burgerdeugd
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.926 Inbrekers, wurgers, rovers en piraten,
En de eerste Zondvloed en het laatst Gericht -
Elke onrust heeft ons deugdzaam hart verlaten.
O thee! o vriendschap! o kalmerend licht!
Straks 't koesterende donker; morgen lopen
Wij opgefleurd te kopen of verkopen:
Tragedie blijft tragedie, klein of groot.…