Alle inzendingen over onschuld

Dit is maar een waarschuwingsactie dus er is geen gevaar te duchten van de in onschuld gewassen soldaten des dictators, die door zijn donkere zonnebril kijkt naar de rebellen die zijn hovaardige macht juichend willen doen ploffen.…

resten ongeluk waar de liefde mij mag lijmen loopt de tijd zijn wijzers stuk In des mensheid open geesten kranst de ader tomeloos in de hartslag van de Aarde om des wereld's tondeldoos Mensenkind als universum middelpunt van eigenheid speelt zijn hoofdrol tussen sterren aan een zuiver firmament Kogels aan de kim verschenen boren in onschuldig…

Gefrustreerde landen ludieke oorden je stemming je vriendelijkheid in onschuld losbarstende agressie het geloof in je zelf samen geperst in een droom eeuwig handen schudden stervend van liederlijkheid stil zwijgt de nachtvogel van duizend kilometers ver samenpakkende handen torsen hun geliefden waar gevoelige plekken samensmelten tot oosterse…

Laat het sluieren in lange gangen waarin de jonge herfst uitgestrekt de dag begroet Laat het fluisteren op jouw gezicht dat onze onschuld droomt na een liefdevolle nacht Laat het vieren in het luchtledig of verwaaien waar de horizon de branding kust Tegenlicht dat de lanen siert, dat zo vredig rust op een verregende Aarde Het schetst…

Dichten is liegen op een hoger plan van een lentemus een zwaluw maken als deze onschuldige het lijden kan, nonchalant de kosmos raken, nog met een uitgestoken vinger in de pap, en trek daarmee een smetteloos laken over de lappendekens van een laatste winterdag, achter de spiegel staat een droombeeld wat ik herken, de hemel drinkt het eerste…

Als de geur zich een weg heeft gebaand naar mijn gevoelig, verwend reukorgaan is de kinder- en schooltijd weer terug bedompte geur van een klaslokaal waar een stinkerd ook nog windjes liet Diezelfde geur hangt om een oude vrouw troebele ogen kijken onschuldig om zich heen staan in de rij voor de kassa in de supermarkt omstanders deinzen…

slijterij en de dierenwinkel minnaars en minnaressen die de dood vonden in mijn hart zonder weerschijn of klatergoud dikwijls alleen in wildernis waar eenzaamheid een kleinood bleek voor mij toevertrouwde dieren had ik de troost om geheel mezelf te zijn in weerbarstig relativeren als weerspiegeling van hun ondeugende onschuld…

De bries heeft z'n onschuld afgelegd spant openlijk samen met brokken donder schrijft met samengebalde nevels een zwartboek voor kust en scheepsvolk zoals de verduisterde sterren drijven veilige havens verder uiteen hoe de steven ook radeloos rondtast raakt slecht eindeloos water wind jaagt vragen tomeloos verder onbereikbaar voor antwoorden…

Voor aller eeuwtijden vereenden zitdag Waar elk verschijnt en op zijn oordeel wacht, Staat boven blinde blaam en wuft wieroken Eén mensenkind eenparig vrijgesproken, En van verklaard lichteffen voorhoofd lacht De hoge onschuld van Schoonheids heilge middag.…

ongewenste waarheden doen mij de nacht verbleken ik ben het dier dat nog nooit een moord heeft begaan, soms toch in gedachten stond die stap vooraan, dan hecht bloed aan beide handen tot ik het hoofd vol schaamte heb vervangen en in de naakte aarde heb neergelegd, de taal gezuiverd is van bedrog en elk citaat opnieuw gewogen wordt en aan onschuld…

drijven Ik doe het zelden in het klad Wil het niet dubbel beklijven Zo ook nu is het deze weg Van dat wat bij mij binnenkomt Het is alsof ik een gekookt eitje leg Die ik losjes uit mijne hand pomp Doorgaans zonder water op het hoofd Dat hoort bij de arbeidende klasse Die van vrijelijk denken wordt beroofd En waar beleggers hun handen in onschuld…

De reden te doden is weg De rede verloren verdronken in bloeddorst Niets telt in de hel van stukgeslagen steden geen vrouw, geen kind is heilig door onschuld, in doeken gehuld schamelt de mens voort, gisteren levend, morgen dood.…

Maar áls 't wat geeft, dan houden zij zich dom: Dan kijken ze uit een paar onschuldige oogjes, Willen niet, maar willen wel, en zijn zo bleutjes.... 't Leven zegt: ‘zo!..’ en neemt het weer weerom. O, geef elkaar zo even maar wat droogjes Oogjes en schuintjes en vriendelijke peutjes, O, mensjes lief, wat zijn wij allen dom!…

In oorlog in opstand worden onschuldigen vertrapt als mieren. Ze kunnen geen kant op en worden doodgetrapt. Laten we de vrijheid niet te snel voorbij zwieren?…

Mijn eerste liefde een gevoel zo fijn hoe onbezorgd en vrolijk speelde zij met poppedijn Ik speelde nog met treintjes in de grote hal, alleen bij juf De Boer op school We gingen daar met zijn tweeën heen Ook kwamen we samen terug en speelden verder met elkaar Twee gelukkige kleuters Och wat hield ik toch van haar Onschuldig trokken…

Bij het fluisteren van de nacht zag ik zijn onschuldige glimlach zo onverwacht die mij leek te zeggen: 'ik ben gekomen om te troosten'. Zo vond ik wijzer dan voorheen de echte wijsheid in het oosten.…

kijkt hij op deze aparte moederdag naar zijn oma en opa omhoog die hij zo graag knuffelen wil een klein knuffeltje zegt hij dat mag toch nu wel dat blijf ik laag en jullie hoog en daarna wassen wij de handen de armpjes geslagen om benen van eerst oma en dan opa strelen die zijn kleine koppie waarna de beloofde wasbeurt de handen weer onschuldig…

Gedragen als een onschuldige roos in een bed van bloeiende klanken. Zal ik mijzelf vandaag herinneren? Wakker worden uit de droom die zich voor mijn ogen afspeelt? In oorsprong vrij en alle stadia rustig aanschouwend? Dadelijk verdwijn ik in de armen van liefdes verbeelding.…

Jouw roer is de onschuld.…

Maar áls 't wat geeft, dan houden zij zich dom: Dan kijken ze uit een paar onschuldige oogjes, Willen niet, maar willen wel, en zijn bleutjes... 't Leven zegt: „zo! .." en neemt het weer weerom. 0, geef elkaar zo even maar wat droogjes Oogjes en schuintjes en vriendlijke peutjes, 0, mensjes lief, wat zijn wij allen dom!…

De schuldigen, vermomd vol onschuld : ze doken weg terug in staat ! Ik ben gedood, niet voor de staat. De oorlog maakt de vrede niet, het land niet vrij. Hij brengt verdriet. Ik was de kleine frontsoldaat.…

toernooi met bekende schakers dat is toch al met al heel wat helaas de echte verliezers zijn zij die er wonen zij worden verslagen en staan straks ziek aan de kant schaakmat het oplossen kost echter handen vol geld dat gebruikt moet worden om te regeren en zij die mat staan kunnen creperen vang dat vervuilende grafiet toch op verwerk het tot onschuldige…

Als kinderen kransen strooien in de augustus-zon, getooid met universele linten, geschetst in aquarellen van lavendel, in onbelaste onschuld zullen dragen als de kleinste danseressen op de spitzen, stelen dansend madelieven uit het vers gemaaide gras, speelsheid met libellen delen op een geaard gazon, gedragen op kristallen vleugels…

wordt gekeken alsof ik de klimop ben gespijkerd aan het hout om alsmaar hogerop te klimmen Geperst geduwd verwrongen om te sterven met de vreemde adem in mijn longen zuur tot aan het stervensuur In de tuin van mijn buurman komt de muur tot leven in de milde geur van seringen waar ze engelen horen zingen Rillend vlucht ik in mijn onschuld…

Het bloed van een onschuldig lam dat in de toekomst nog zou komen, bevrijdde hen die nacht. Hetzelfde bloed dat is gegeven, omdat hij stierf, zodat wij zullen leven.…

naar mijn eigen wensen vond alles heel gewoon zo doen toch alle mensen je opende de val die ik voor je moest bouwen eerst leuke dingen doen, pas later ging het me berouwen toen wist je goed hoe alles was begonnen ik was de schuldige, jouw spel was eerst door mij verzonnen maar ik was kind jij bond met angst mijn handen stal mijn onschuld…

ik wist dat als ik jou wakker zou maken ik voor even de hemel zou raken jij die de slaap der onschuldigen sliep en ik die geniet van hoe jouw rust met een lach dromen vertelt onderschreven met lief klein bewegen waarin jij heerlijk uitdrukking kunt geven aan het intens plezier dat jij in dromen kunt beleven tot ik…

zaken zoals modder verdord gras en de nieuwste sprieten in de plas waar monotonen dreunden geleidde de aarde het kreunen en steunen van pittige overbelasting ogen in trance met de blik op oneindig bouwde de kater een imperium met alcohol en drugs drempelvrij was hun sprong in het diepe die ervaring deelden wij uit onze jeugdige onschuld…

Pas op, dat niet schijnbaar onschuld'ge wind Jou, zachtjes meegezogen, spart'len vindt Met stukgescheurde vleugels op de grond.…

Zie ze daar in net pak staan op eigen verhoging aangesteld hard ellebogen is wat hier telt die cursus hebben ze vaak gedaan Daarin cum laude geeft de waan dat een dure diploma iets vertelt of bakken bullen onschuld stelt wanneer ze over lijken gaan Lees de vette koppen pletten wanneer de score uit de hand wordt afgekat door schapenland…