inloggen

Alle inzendingen over ontraadseld

7 resultaten.

Sorteren op:

Ontraadseld

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 698
licht verweven met donkere spinsels gedachten ontsponnen tot levensdroom ogen ontwakend in licht van waarheid leugens ontbonden tot een syndroom woorden verklarend een uitleg van waan gedachten vormen nieuw levenspatroon ontdaan van het spinsel ontraadselde geest maar nog nooit zover heen geweest…

terracotta

netgedicht
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 447
ik ben niet wit noch zwart ik ben aarde en bruin tinten van noten gekraakt op mijn buik ik ben bomen, het hout, het zand aan mijn voeten verwaaid tot wind en stormende vogels diep en donker de afgesneden huid verder dan dagen ontraadseld ik ben ik traag gevonden de vrouw in het schors van beschilderde zonden waarom…

Opgespoten land

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 175
Dit zal de einde van mijn wereld zijn, sluimerend en ontraadseld in heimelijke trouw naar wat vertrouwen gaf in een verloren strijd ontleent aan de herinnering, de dood ploegt de voren strak naar ander leven, het einde van de dagen draagt de sporen van een nieuw begin.…
pama8 oktober 2010Lees meer…

Mijn vergeten land?

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 69
ramen op de kade staren blind over een woestenij, het vrije zicht voelt zich verraden, afgegleden naar een andere tijd, achteloos gaat de wind er aan voorbij, de lucht welft zich over vaal en levenloos terrein, verlaten spiegeling van het blauw, nu somber eentonig grauw, dit zal het einde van mijn verten zijn, sluimerend en ontraadseld…
Pama9 november 2019Lees meer…

Mijn opgespoten land?

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 40
Dit zal de einde van mijn wereld zijn, sluimerend en ontraadseld in heimelijke trouw naar wat vertrouwen gaf in een verloren strijd, ontleent aan een herinnering kijkdoos door een kinderraam wat rest als vroegste grens, de tijd ploegt de voren vlak in de muizentrap van leven, elke dag draagt vroeger sporen in een nieuw begin.…
Pama18 juli 2019Lees meer…

Staalwijn

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 184
Er zijn maar weinigen die het mystieke geheim van de zelfliefde hebben ontraadseld, inderdaad, hij was een van hen, met volle stem. Waakhond en postduif van een kop-romp-staart in pas geverfde staat. Niet aanraken, want hij is tijdens zijn dromende droogtijd met cobrabeten te chargeren. Renovatie, continu.…

AAN ZEE

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 345
Leeg strek ik de armen - dampen dekken, Blozend en dicht als rozenhekken, De poorten van de horizon; Daarachter welt wellicht de bron, Waaruit de wonderen ontspringen, Die aan mijn kloppend hartedringen De klare vrede geven Van hun ontraadseld leven.…