122 resultaten.
Ontstegen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 199 Vers geslepen tijd versloeg met
macht - in omgelegde sporen,
waarin vertrouwen wordt
geboren, - de onmacht in de
kromming van het opkomend
licht en de afnemende nacht, op
het snijpunt van die wegen zijn
hoofd en hart het ijs ontstegen
en weer tot elkaar gebracht .…
dementie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 144 zij is de werkelijkheid ontstegen
vergeet zich zelve keer op keer
vraagt heb ik ooit
een kind gekregen
en zo ja
van wie ook weer…
Naroep
gedicht
3.0 met 12 stemmen 1.973 Vanonder wolken, gij, die ontstegen zijt,
roep ik u na -
vanuit de wervelende storm der blaren
waarin wij samen waren,
waar ik nog sta
geschroeid van dromen en van licht berooid,
roep ik u en bezweer ik u: als ooit…
Poedelen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 119 in de zee van tijd
die haar geboden was
vond zij tussen de
aangespoelde woorden
net dat stukje
dat ze tot dan toe
ontbeerde
ze ontsteeg zichzelf…
Tim
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 507 De aardse ongerechtigheid
Ontstegen -
De hemelse gerechtigheid
Verwelkomt jou
Leven dat lijden werd
In respect opgedragen aan Tim Ribberink, Tilligte…
Ontstegen lente
poëzie
1.0 met 6 stemmen 536 Voor wie der kleine liefde niet ontsteeg,
En eenzaam is; uw lieflijk aanzijn leeg
Gelijk een schrijnend afzijn onderging.
O, lente, die in god-geluk omving
Hem die uit Zich tot Zich bevrijding kreeg!…
was de hel ontstegen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 181 ik heb een paradijs gedroomd
jij was de hel ontstegen
we zochten heel voorzichtig
in elkaar naar nieuwe wegen
het groeide in ons allebei
gaf zonlicht aan de dagen
maakte teksten in ons vrij
door blikken vol met vragen
we gaven schoonheid aan elkaar
in het versieren van de uren
de fundamenten waren klaar
alleen het mocht niet langer duren…
U.S.Gay
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 401 Het homohuwelijk in de VS
Is wettelijk nog niet als recht verkregen
Maar toch reeds aan een utopie ontstegen
Men springt hiervoor al bijna op de bres
Verbeeld je dat 't màg van die regering
Hoe heerlijk die vernederlandisering…
eigenlijk wilde ik
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 977 schoppen tegen
de arrogantie van de macht
de vloer aanvegen
met het kreng van de nacht
edoch, de woede is mij ontstegen
de zon straalde en staalde mij zacht
omdat zij mij toegenegen
licht in mijn leven bracht…
Vox nihili
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 48 Genakend uit het niets
verdoolde zadeloze
sirenisch parvenu
van klankillusies
obscuur verborgen
boventonen
eucalyptisch
zonder clair
onbespiede zelfexpressie
overwonnen huiver
aan nog geen korrel
graan ontstegen…
Den Hertog's heelal
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 468 Hij was beloftevol als amateur:
Een topper die geregeld triomfeerde
't Was juist eenzijdigheid, die hij ontbeerde
Hij keek te kosmisch voor een profcoureur
Aan aardse palmaressen ruim ontstegen
Was Fedors doel reeds hogerop gelegen…
Hemelvaartsdag
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 63 Och liefde van Waarheid
en leven wij zijn
tot vlammen ontstegen
Een witte wolk
onttrekt het zicht op hem
Er klinkt een lied
vergeet mij niet dat stroomt
naar ‘t hartenbloed rein
De levende fontein…
Bonnie and Clyde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 242 Wie wil nou sterven in een kogelregen
Als Bonnie met haar zo geliefde Clyde,
Die, nadat beiden werden neergemaaid
De anonimiteit voorgoed ontstegen.
Die zijn destijds én dodelijk geraakt
Én juist daardoor onsterfelijk gemaakt.…
Uzi
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 Het meisje-met-de-uzi van net negen
-De poppenleeftijd nog niet eens ontstegen-
Schoot per abuis haar schietlesleraar dood.
Wie nog zo jong al veel om uzi ’s geeft….
Geheid dat zij een uzi-album heeft.…
Johan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 Dag Johan, ballerino aan de bal
Wonderlijk je goals en schijn bewegen
Zelf was je aan die roem allang ontstegen
Nu blijft je naam een paspoort, overal
Waardoor dit nadeel toch een voordeel heeft;
Je bent pas dood wanneer je niet meer leeft.…
Het weer
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 149 Het is de junimaand nog niet ontstegen
Het grasveld zompt en voelt haast als het wad
De naaktslak viert massaal io vivat
En onkruid tiert als dank voor bakken regen
Het is dus flink genieten, echt en puur,
Van deze zomerpracht van de natuur…
De mooiste
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 445 Door ongekende creativiteit
Lijkt Ameland het aards niveau ontstegen.
Nu is bereikt waarnaar steeds werd gestreefd:
Dat Ameland gewoon de mooiste heeft.…
Op weg naar de hemel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 151 ik zag je meteen
tussen duizend kleuren
rustte jij even
sprong op
danste leven
op het licht van de zon
jij was de stem
die de koren ontsteeg
op weg naar de hemel
kan je niet vangen
kom op mijn hand
kleur het mooiste van vlinders…
In een semi-artistieke bui
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 253 hij was
de straat ontstegen
maar in zijn taal
kwam je haar tegen
hij vocht en
zocht zijn eigen wegen
klampte aan
aan grote kunst
hongerde naar
aandacht en erkenning
wist het onbegrepen zijn
als eindbestemming
maar in een
semi-artistieke bui kan hij
de straattaal niet vergeten
spuugt gal op allen die niet weten…
Overgang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 504 Ontstegen aan mijn lichaam
nog even een vluchtige mensenhand,
die mij het leven had ontnomen.
Toen ik terug mocht komen
koos ik de kracht van zijn zoon.…
Het wit van je ogen
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 410 heb in zwart
het wit van
je ogen zien lichten
jij contourde het
donker van twee
intiemer dichtbij
hoorde je adem
proefde je lippen
jij was me nooit zo nabij
jij gaf je hart en ik
mijn ziel in bewegen zijn samen
voor even het aardse ontstegen…
Verblindend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 het was de zon
die lachte vandaag
kriebelend op de huid
wit ontdooiend
winter en de lagen wol ontstegen
valt de eerste confrontatie tegen
verblindend
zijn de eerste kreten van de
bruinverbrande zonnebankgemeente
maar als thuis de warmte is gesust
zijn de bandjes zichtbaar waarmee
het topje op de schouders heeft gerust…
Oase
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 167 Deze voorbije levensfase
sluit onze liefde achter deuren
van een oogverblindende oase
liggend in levensechte kleuren
dat jij mijn diepste wond zacht streelde
maakt mijn gestolen hart verlegen
dank zij jouw innerlijke weelde
zijn wij voorgoed aan tijd ontstegen.…
tranteldans
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 het tekenschrift
van vogel en vlinder
een eindeloze tranteldans
geen pen die het beschrijven kan
het lichte schrift zwevend opgelicht
aan nest en cocon ontstegen
als een rozenblad in vertraagde val
vederlicht opgepikt
stukgehamerde woorden
leggen mijn taal in de schaal
een starend stom verlangen
van een dolend dichtershart…
Gedachten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 Gedachten zweven
vanuit het land der geesten
flakkerend of als damp
ontstegen aan het vuur
dat in de hoofden
van dichters
in liefde wordt ontstoken
In die gewesten
waar vormen wachten om
net ontloken, te worden bestemd
heerst vreugde dan wel vrees
want kinderen uit deze oorden
worden anders groot
hebben ander leven…
Engel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 77 Het aardse was je ontstegen
die nacht toen rivieren
buiten oevers traden
jij met natte voeten
hartelijk afscheid nam
van ons satijnen lakenspel:
We hadden niets meer
om over te discussiëren
geen meningsverschillen
geen hemel en geen hel
alleen jouw helderblauwe ogen
en die weemoedige oogopslag
die een droom deed vermoeden.…
Handschrift
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 1.698 Zo is het niet geweest, zo
zal het ook nooit zijn
het lied van verloren woorden
verdwaald in vele wegen
die aarde zijn ontstegen
uiteindelijk hemel zullen zijn.…
Vlucht zonder retour
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.750 We probeerden
mee te leven
aan te klampen
maar zijn geest
was verduisterd
en de wolken
reeds voorbij
Hij ontsteeg
zichzelf definitief
en ontvluchtte
alle anderen
Ons vertwijfeld
lamgeslagen
achterlatend
in schuldgevoel
en boosheid
Zoveel talent
nog onbenut
teveel verdriet
achterlatend
En alweer
had de dood
z’n onschuld…
Nachtmerrie
gedicht
3.0 met 56 stemmen 14.822 Ik wist niet hoe
zo'n vuurproef te doorstaan
en waarom ik was uitverkoren
om dit schrikbeeld af te pellen:
uit ieder mens ontsteeg een dubbelganger
die zich die zelfde nacht nog zou verhangen.
----------------------------------------------------
Uit: 'Bravisssimo!', 1994.…
Bubbels
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 73 we zijn bubbels geworden
bubbels in een glas met prik
elk stijgt op in het zijne
en in de mijne stijg ook ik
het glas ontstegen
lossen we op in de lucht
even geen berichtjes slechts
een diepe desperate zucht
de ledigheid overvalt ons
in haar genadeloze vlucht
niemand kan me nu bereiken
voor iedereen voel ik me lucht…