Ik wil mijn eigen plein ontvolken
van keuvelaars en querulanten
gespiesd zijn zij aan scherpe dolken
en slagtanden van olifanten
in moddergaten van moerassen
gegraven door couveusekevers
zal ik hun ziel tot pulp verassen
en voeren aan volwassen bevers
bevrijd van vuige invloedsferen
zal ik mijn dichtershart verversen
om uit een fontein…
Hoog boven de oceaan
versmolten met de bergwand
’n Moorse uitkijkpost.
Ooit, witte schelp van Andalusië,
vlakten en zee aan je voeten,
droeg de tijd je op handen.
Met je blik op de kust
kwam de eer van de overwinning
steeds weer aan jou.
Nu het tij keert
alle strijd lijkt gestreden
wacht vergetelheid.
Wat witte scherven
tussen…
Dreigende wolken bevolken de lucht
en als de wolken vurig gaan ontvolken
dan slaak ik van opluchting een zucht
bliksemschichten doen de wolken kolken
gieten af de overlopende wolken-pan
dan 'weer' wachten op het vuur van de zon
of het weer slaat onverwachts wederom om!…
Ieder mens moet geknecht
Met een chip in zijn hoofd
Zodat men gelooft
Dat je bent wie je zegt
Het zaad wordt bewaard
Geen mens die meer vrijt
Want liefde kost tijd
Dat is het niet waard
De welvaart is hoog
Communicerende ijskast
Een robot die afwast
En ook nog kurkdroog
We ontvolken de aarde
En dan wordt het menens
We trekken naar…
namen van gezichten
verdwijnen met valwinden
van eb en vloed
langs veldlijnen van de zon
gehuld in onhoorbare gloed
hun reddeloze gedachten zijn
als vleugels van een drakenvlieg
zo ontwapenend broos
zij voegen zich als eenlingen
bij de massa zo harteloos
de afgeruimde tafel
vertoont nog kringen
van het genuttigde bier
de ontvolking…
‘U zit op een immense roze wolk’
Een witte kaketoe was aan het woord
‘U hebt te zware ladingen aan boord
We zullen zinken, dus zeg ik- ontvolk
‘U, tegenstander, bent in winterslaap
Word wakker’ ik zeg ‘eigen volkje eerst’
Een kikker kwaakte luid en onbeheerst
‘Die geelkuif is een wolf verkleed als schaap’
‘Wat een kakofonie, wat een lawaai…
geest blijf schooien
ben ik in haar kus gebleven
zoals niemand dat ooit deed
heb een web om haar geweven
waarin zij zich ooit laat vangen
ook al is zij nu zo wreed
en dient zij andere belangen
zij trekt mij uit het labyrint
van woorden en hun dolken
die niet meer worden bemind
daar zij als einddoel oplicht
zij laat mijn martelkamer ontvolken…
Dikke oorlogswolken
bevolken de aarde
ontvolken de vrede
ontvonken het heden
het kind in zijn wiegje
rust nog onbewust
over zijn toekomst,
die in niemands ogen
er blijkbaar nog toe doet.
Zal hij nog voeten
vinden om te vluchten?…
De profeet Jesaja voorspelt de vernietiging van de stad Tyrus en de ontvolking van Sidon. Daarna zullen 70 jaren verstrijken voordat andere steden weer handel willen drijven met Tyrus.
* BEURSKNECHT: Joost van den Vondel heeft het gedicht ondertekend alsof het gedicht is geschreven door de beursknecht.…
347
Bezig met laden