Alle inzendingen over ontwakende natuur

Als ik in mezelf verzonken ben zachtheid van leven wil ervaren laat jij me toch weer ontwaken haalt me terug uit mijn dromen in je ogen de tederheid lees keer ik terug in werkelijkheid dankbaar dat ik deze nieuwe dag samen met jou weer beleven mag.…

Voortdurend verlies ik Het gevecht tegen de slaap Die het mij onmogelijk maakt Wakker te worden - ontwaken wil Ik uit de boze droom die Mij het leven beneemt - Alleen op spaarzaame momenten Bereik ik het oppervlak van Matig waakzaam zijn, maar ben Niet sterk genoeg de waterdeken Die mij naadloos omsluit Van me af te gooien…

's morgens bij het ontwaken is er altijd wel ergens geraas van autowegen treinen in de verte het tumult van lawaaiige krantenjongens rumoer van schoolgaande kinderen en dan zijn er ook nog van die testen je weet wel de zogenaamde open (h)oordagen nou laat maar zitten denk ik dan...…

jij hebt de snaar geraakt die mij deed ontwaken de eerste tonen die ik hoorde van binnenuit het warme geluid van liefde op de melodie van geluk het waren jouw ogen en handen die de schepen verbrandden van een zinloos bestaan voor ons nu de vrijheid tot de hoogste klanken te gaan…

ik heb de stal op de stoep gezet os en de ezel aan de kinderboerderij gegeven en mijn schaapjes geteld ik had ze op het droge maar sommige moesten er toch aan geloven ze zijn al besteld om het offerfeest te vieren als held ik geloof nu in groen en niet in de religies van toen en wil weer ontwaken in lentes die een echte…

Ik wil zweven op de wind Gewiegd worden als een klein kind Ontwaken in een bedje van satijn Was ik maar heel eventjes nog klein Maar ik ben al heel lang groot en volwassen Maar voor eventjes zou het mij best passen Even vrij van pijn en zorgen Zullen wij afspreken voor morgen?…

Wat natuurlijk voorbij lijkt aan het ziende oog onttrokken vanuit de zomerse natuur in vruchtbaar boeiende naijver; bevruchtend het gonzen van de ijverige bij biedt fokken, men bij het laatste etentje voerend de gonzende drijver.…

Wilde vrouw Wild Niet negatief bedoeld maar puur uit de natuur het innerlijk onbewuste, een onnoembare laag zwervend raadsel onopgelost orakel natuurlijk beschouwend, ontembaar krachtig instinct grondslag van de vrouw.…

Zo heeft de natuur dat voorzien. De natuur bepaalt ook in uw leven, Dat rust roest zal geven.…

Natuurlijk, ik geef ook om de natuur Daarom ga ik steeds minder autorijden En vliegvakanties tracht ik te vermijden Maar ik bereid graag vlees! Op open vuur! Een opluchting; ik vind het toch wel fijn Dat ik geen piekbelaster blijk te zijn…

Alles begint met een gedachte behalve in de natuur want zij IS...…

Natuur in vol ornaat De wereld van het kattenkwaad Tussen bloemen en bijen Waar vlinders vrijen Je vind er harmonie Een zoetgevooisde melodie Waar vogels musiceren En je samen van de natuur mag leren Warmte golven stromen Liefde die tot stand zal komen Het hart amoureus gedijt En een adderpaartje vrijt Natuur is de klankschaal van…

zon gaat onder kaarsen geven licht wijn wat warmte fles geleegd kaarsen gedoofd dansen plots glimmende lichtjes overal om ons heen vuurvliegjes ze beamen dat het goed is natuurlijk de natuur benadrukt ...…

Natuurlijk liggen er droge handdoeken klaar. Natuurlijk krijg je zoveel warme chocomelk als je wilt. Een mobiele sauna, allemaal allang geregeld. Kom op zeg, even niet janken en gewoon de Beringzee over zwemmen.…

De schoonheid van de natuur zo mooi, zo echt, zo puur Laat zij haar mooiste bloemen bloeien ik zag schitterende dahlia’s groeien Mijn dahlia-tuin schonk mij de mooiste bloemen alsof de natuur mij wilde zoenen mij iets wilde zeggen in al mijn verdriet vergeet in al je zorgen het mooie niet Het mooie in de natuur om je heen is van een schoonheid…

Studies in gebruik van kleur, schreef hij z'n broer: begin met slaafs natuur te volgen, eindig dan met uit palet te scheppen de natuur die volgt. Kunst is vogelnest - voorgoed voorbij bewoning. -------------------------------------- uit: 'Boven de koude steen', 2007.…

Verrijkt weer verlicht, De natuur is gezwicht! Het is lente!…

De natuur geeft vaak een extra dimensie aan een mooi geheel als de dag net is begonnen.…

Niets ontsnapt aan het ontwaken. Eerst aarzelend en nog wat schrikachtig laten de bloemen hun kleurentooi zien aan het halfingeslapen, op de rand van het ontwaken sluimerende, doodse dorre winterland. En dan, wanneer de zon plots opnieuw voor het eerst weer warmte afstraalt is er geen houden meer aan.…

Dus oefen ik in schoongeduld met klein geloof en heel veel hoop dat ik op tijd ontwaken mag te midden van wat op de aarde leeft mijn oren met de lente klank mag vullen en woorden vinden voor dit nieuw geluid.…

onder veren kussen dons bedolven liefde sneeuwt om ons en drijft tussen de lakens in bed, kasteel verover mij je silhouet danst schaduwen en ik streel een glimlach uit de nacht wacht op het ontwaken van de dag, dan verdwijnen wij alleen de wind weet waarheen…

Straks zal hij ontwaken, zo bonst het in ons hoofd. ------------------------------ uit: 'Alles is er nog', 2003.…

Samenzwering tegen de wereld, ontwaken in je kus die ik drink en drink maanmelk in het speelse licht en mijn borstenaltaar vangt je handen, je adem als dansende lelietjes-van-dalen tot mijn kelk vol is met jouw dromen... één keer nog zucht je mijn naam en dan vouw je me op in schemering en satijn.…

Ontwaak stralend, fris en uitgerust of een engel je heeft wakker gekust zet je raam zo ver mogelijk open zodat je dromen de dag in lopen.…

er wonen zoveel werelden in mij in elke vezel van mijn lijf schuilt leven van miljarden jaren en weten van millenia bevroren in de tijd naar verre vreemde oorden voeren mijn dromen mij waar lang vervlogen levens bij het blaffen van de maan ontwaken uit hun eeuwigheid…

Zo moeten gaan zonder dat je leven af lijkt, zonder dat alles is voltooid, maar met het besef dat hier het schip vertrekt en elders weer gaat aanmeren, dat hier de ogen moeten laten gaan om aan de overkant te ontwaken in licht en immense vreugde terwijl er hier getreurd wordt om wat niet af lijkt, niet voltooid.…

vandaag is de dag die blozend zijn naaktheid toont in een niets verhullend ontwaken groene weides ontvouwt onder een korenblauw laken de waterspiegel licht ontstijgt en doorzicht naar de ziel geleid vol ontkiemend leven tiert in elke seconde te beleven tijd voor J.…

haar gouden kroon schijnt bij het licht der maan zacht omkranst tot bij het ontwaken als de frêle zonnestralen vallen heel beschut onder een blauwe hemel kou brengt je niet van de wijs in de vroege ochtend de schittering van het winterlandschap komt je tegemoet door de ramen als nooit tevoren……

Waar ik haar mag vinden fluistert de tijd woorden die haar stem laten ontwaken. En de wachtende stilte uitdoven met een melodie die dromen vult waar onze ogen elkaar weer vinden en dansen in momenten die elke echo van eenzaamheid uitwissen.…

Verlaten is de leegte die een lichaam wil zijn dat je kent en fluisterend je stem weer laat vragen welke schaduw warmer zal zijn onder de deken van liefde die we samen zoeken waar de melodie een droom wil zijn die we samen vinden en verliezen in het ontwaken dat nooit wil wachten.…