Alle inzendingen over ontwricht

Voetstappen, een versnelde gang. Vluchtend voor een bliksemschicht. Je hart klopt bang om wat in het verschiet ligt. Steen, glas, scherven, verwaaid papier op straat. Sporen van wreed besterven, van een huis dat niet meer bestaat. Een gapend zwart gat, een schaduw, het licht zelf zie je niet. Gewond is de stad die je achter je liet.…

Er komen dagen dat alles weer zijn gang gaat. Want hoop doet leven.…

zij las in een vrolijke huppel nam zij de zinnen zonder hak op de tak om steeds inspringend te kunnen beginnen zij had de sfeer van het verhaal al snel te pakken geuren en kleur tekenden bekend alleen finesses openden ogen in hun subtiliteit raakten zij aan dromen waarin de werkelijkheid loerde op een kans om totaal ontwrichtend…

Ontwricht,slechts even van angst bevrijd benijd hij hoe hij was destijds. Eigengereid,geheel onverwacht, betrachtte hij zijn plicht. Gezwicht en in kwetsbare staat, ondergaat hij d'trauma"s in zijn wezen. Verrezen en geopenbaard staart hij onbewogen. Ingetogen zoals hij is geweest onbevreesd maar zonder blaam.…

we zien de verlaten huizen de bomen die aan hun wortels rukken om zich los te wrikken van de aarde we voelen de grond openbreken onder onze voeten geen gaas op de grillige slingergang van onheelbare diepe wonden we horen de angst in zwarte verhalen in het boomloze landschap waar elke beweging dodelijk is en licht zich verbergt…

zeventien was hij toen het oorlog werd een stoomtreintje bracht hem hoog in de Alpen in die nazomer poseert hij in uniform zijn sabel losjes over de schouder ik mis jou ik mis ons dorp en de graanakkers schrijft hij in brieven aan zijn moeder temidden van het oorlogsgeweld volgt hij zijn weg door een verminkte wereld…

Wat je dan nog rest met een ziekelijk versleten lijf, en een gebroken hart wat iedere slag verder ontwricht, is je heil te zoeken naar een onbekend verblijf, waar geen morgen is en geen uitzicht.…

een druk op de knop Is niet knap Een lijkend knappe kop Denkt te rap Een rappe kop Drukt snel op de knop Om een bericht De wereld in de sturen Ongestudeerd Het lijkt gecontroleerd Maar het effect Van snelle Berichten Is dat één druk op een knop Ongecontroleerd De wereld tot in zijn diepste vezels Kan ontwrichten…

in tijden van ontwrichting raak je de bevroren ondergrond van een onbewogen onthechting blootgesteld aan blikken die je onbarmhartig van buiten naar binnen keren het naakte bestaan meer is er niet laat je van hier naar nergens gaan in tijden van ontwrichting wacht je op de slinger die alles terug in beweging draait…

Om een virus af te remmen Ontwrichten we de maatschappij Ga nog even door zo En we hebben allebei…

Door al dat zwichten Uw persoonlijkheid lopen ontwrichten En alles weggegeven. Gelukkig, want aan het einde van uw leven, Wordt u toch niets meegegeven.…

uit de nalatenschap van onze spoken is iets losgebroken de dreiging is echt wordt nu griezelig manifest met miljoenen doden geven zij ons nu griep na de pest wij waren erbij alert in een behoorlijk ontwrichte maatschappij nog is er geen besef hoe diep dit in zal grijpen die wereld is niet te begrijpen zij kan niet uitgaan…

ben toch gezwicht: heb net gedicht 't is licht ontwricht maar 't ligt op zicht als netgedicht nu hoop ik maar dat mij hierin wat dicht-inzicht wordt toegedicht…

De zon schijnt in mijn kamer, langzaam ontwaak ik uit mijn slaap. De dag van afscheid is weer gekomen. Dit is de dag dat je me wordt ontnomen. Snel sta ik op en haast me naar beneden. De tijd die dringt om nog even te spelen. Hoi die pap en een dikke knuffel. We spelen ons spel, wie is er hier de buffel? Maar dan het afscheid, ogen vol met…

het vernielde onderlijf is niet meer het hare het is van niemand het is van iedereen in haar buik groeit een vreemde vrucht bitter brandmerk in aangevreten weefsel Wakubenga: zij die wordt geminacht what’s in a name een naam die sist als gloeiend ijzer…

het kind Wakubenga het patina van de tijd legde een bittere scherpte over de sluier van onschuld de ogen van het kind dat wordt geminacht lachen nooit ze leeft op al te tere takken onontkoombaar en smal als een doodskist wordt het kind bedolven onder doffe schaamte in de meisjesbuik groeit een vreemde bittere vrucht brandmerk…

Na studievoorlichting van hun keuzerichting rest níets deze lichting der onderwijsstichting aan huiswerkverplichting, mentale ontwrichting geen zalenverlichting, lokaleninrichting nee, van die stichting hoeft er geen gedicht in, het legt geen gewicht in de vermaledichting van score-ontwrichting door cijferoplichting -…

Soms wordt mijn gevoel steeds langer Maar dan Word ik niet banger Het voelt dan meer ouder En dat voelt dan vertrouwder Daarom hou ik ook zo van dichten Want dan kan ik Dat lange gevoel ontwrichten…

Wat ongeschonden in hem huist het is geen zuiverheid het is geen kind dat met nog stompe letters schrijft het is een blik die rauw en ongenadig kijkt het is wat tegenstrijdig hem ontwricht en dwingt het is weerbarstigheid ---------------------- uit: 'Gekras', 2001.…

Op elkaar gericht Gezin gesticht Hoeksteen van de Samenleving Onheilsbericht Betonrot belicht Puinhoop van de Samenleving Gezin gesticht Gezin ontwricht Slopend gedicht...…

Het hof in ´s-Gravenhage heeft gesproken Die muur moet om en wel onmiddellijk Zo luidt het vonnis onverbiddelijk Dus denkt men dat hij nu wordt afgebroken Maar dat ontwricht diplomatiek verkeer Want dan klopt heel die routekaart niet meer…

Door dwarsliggers, uit wrok of kinnesinne Werd hier het scorebeeld soms wat ontwricht Dan moet het maar met registratieplicht! Iets beters schoot het webteam niet te binnen Dus meld u aan, aanvaard het ongerief Uw oordeel houdt ons scherp en creatief…

'k Lees dat de Universiteit Maastricht Fier is op zijn studentenpopulatie Meer dan de helft komt van een andere natie Is dan het eigene daardoor ontwricht? Of maakt de voertaal - overwegend Engels - Van die ontgroende corpsballen nu bengels?…

Dit weekend hebben sneeuwstormen gewoed Die in ons land het wegverkeer ontwrichtten. Dus adviseerden alle nieuwsberichten: Ga niet de weg op als dat niet echt moet! Maar ook nu er geen sneeuw meer ligt op straat Geldt evengoed dezelfde wijze raad.…

Maar plots is heel mijn leventje ontwricht: Vandaag zijn alle Albert Heynen dicht!…

Belastingvlucht door grotegeldvergaarders De banken werken daaraan vrolijk mee En volgens ‘offshore leaks’ ook ING Van oudsher toch de bank van kleine spaarders Mijn geldverkeer was dagenlang ontwricht Maar dit vind ik een positief bericht…

Belastingvlucht door grotegeldvergaarders De banken werken daaraan vlijtig mee En volgens ‘offshore leaks’ ook ING Van oudsher toch de bank van kleine spaarders Mijn geldverkeer was dagenlang ontwricht Maar dit vind ik een positief bericht…

Ik was vandaag totaal klimaatneutraal De ganse dag heb ik niets uitgevreten Geen slok gedronken en geen hap gegeten Maar dat gedoe werd mij bijna fataal Dus ´s avonds heb ik mij weer opgericht En het klimaat weer ouderwets ontwricht…

Ver van elkaar en toch zo heel dichtbij Ben jij mijn laatste dageraad in mij Bezweken voor de dag van morgen Moeizaam gericht dat schamel beetje licht Niet opgewassen en te zeer ontwricht Gevangen gevallen en in tijd geborgen…

Heelheid Helemaal hier te leven, aards en vol met glans, ontwrichting weinig beleden geeft scheuren in mijn hand. Gesloten is mijn wereld zo lang dat duurt, echter diep van binnen breekt een muur... Zichtbaarheid is niet de maat; liefde is een naam! Door ontwrichting heen schijnt een licht, warm en zacht.…