Alle inzendingen over onuitwisbaar

Jouw naam in mijn adem op het kille vensterglas jouw naam leeft voort niet meer uit te wissen…

de laatste dagen wegtikkend jaar bedroefdheid om haar terwijl geboorte centraal staat nieuw jaar lentegroei zomerzon de tijd beslist betrouwbaar het moment van nu maar …… ook toen haar ogen nog lachten zijn liefde duidelijk zichtbaar tijdloos onuitwisbaar.…

Morgen zullen deze tekens onuitwisbaar blijven, geschreven rimpels voort - geblazen in een lentebries, herkenbaar in wat bleef, zal de kilte wat verdrijven, het zal je zeker goed gaan beste Driek.…

Onuitwisbaar.... intens gedeeld leven.…

Waar zij onuitwisbaar bleek.…

dat vleugje jou tussen mijn regels laat zich niet afschrijven het blijft sluimeren en fluistert zich door alle rede heen hoeveel zinnen ik ook blijf witten nergens staat iets zonder jou en al schreef je je laatste strofe zelf en kan jouw inkt me niet meer bereiken mijn innigste blauw blijft altijd voor jou…

Slaap die ik Uit mijn ogen Wrijf, droom die Onuitwisbaar is - Beeld dat helder Op mijn netvlies staat Bestand dat ik Verwijd'ren wil Maar niet met Zich spotten laat Angstbeeld voor Alle dagen Dat ik leef…

Och, Ouders! denk, hoe vreeslijk het moet wezen, Dat zich uw kind uw Nagedachtnis schaam'; En dat, om wat Gij deed, uw kroost na deze Als merk van onrecht, schande of schuld - moet vrezen Zich luid te horen noemen met Uw Naam.…

de regen heeft je voetstappen gewist waar ben je ik wil je vertellen over maan en sterren maar nog meer zeggen dat ik van jou hou ik hoor je stem er zingt zoveel liefde rond wat een geluk soms duik je zomaar op we hebben elkaar zo liefgehad onuitwisbaar in de sterren geschreven unforgettable inoubliable onvergetelijk voor mij…

stilte in natuur onuitwisbare indruk bomen die wuiven…

na penseelstreken kwam je kleurrijk tevoorschijn onuitwisbaar mooi…

typische herfstgeur, rottende populieren, onuitwisbaar herfst…

Onze oude kater was mijn grote vriend. Met hem vergeleken ben ik nog klein. Ik wil nog steeds worden, terwijl hij al was. Nachtenlang heb ik met hem geschreven. Mijn grote vriend is niet meer in leven. Toch voel ik ons vannacht weer samen, want zijn wijsheid liet hij bij mij achter. Verstild is hij in mijn hart gebleven.…

Je was een bloemblad zo bros, daarop waren je tranen opgedroogd waarom liet je het leven los, niet in oordeel te worden gedoogd, je verdween in de boezem van een eeuwige bruid, de bloem van jouw gedicht, de bron van kiembaar zaad, te vroeg geoogste vrucht, ik haat wat ieder daarover zegt, verlaten door een gekozen vlucht. je…

lees me in de wolken in de haren op jouw arm door de vele regendruppels in het haardvuur lekker warm lees me in jouw dromen in de golven van de zee door sneeuw te ontcijferen neem je mij voor altijd mee lees me in de Lente in het ontluiken van de natuur door mijn uitdagende oogopslag in de kleuren van ieder uur zo blijf ik voor altijd…

Het was voor haar de daad tegen vergetelheid met haar onuitwisbaar strelen van huid en al haar lippen die je binnen mocht, en bij het verlaten trok zij de gordijnen dicht tegen het opzien van de dag.…

Schat, nu ster steeds nog dichtbij, dagelijks nog mijn gedachtenkracht, onuitwisbaar. Liefde zonder handen, toch dagelijks brood, zelfs na de dood verbonden.…

op de drempel van het onuitwisbare legt men alle jassen af waar in het stoffelijke zo'n belang aan werd gehecht, zijn we uiteindelijk weer ieders gelijke…

hoor en wederhoor het geweten credo en nog gaat het woord niet vrijuit, er zijn regels en ook hele coupletten een vers staat nooit helemaal alleen de gedachte uitgedrukt zwart op wit is soms mistig, ook wel te rauw om te verteren maar altijd onuitwisbaar in het geheugen gegrift wis en waarachtig onuitwisbaar dus niet altijd vergeetbaar…

Mag ik van je houden zoals ik je heb gekend mag ik me afvragen of je nog aan me denkt Mag ik nog wel hopen dat liefde onuitwisbaar is mag ik je dromend kussen en fluisteren…...dat ik je mis…

Tranen De zoute zee van dromen, onuitgekomen Gevonden en gemaakt Als luchtbellen spattend Tranen De top van de boom, dat ene blad De jeugd en de ouderdom Onuitwisbaar Als de tijd…

Met lego speel ik op schaal het ongeval een paar keer na Grote atomen gunnen het slachtoffer een zwakke zwaartekracht Zelfs in de ambulance lacht ze onuitwisbaar ----------------------------- uit: 'Grote atomen', 2001.…

Gladgestreken aarde met alleen een steen en een hart eromheen onuitwisbaar waar in stilte en in rust de zon jouw graf zacht kust waar het lijden niet meer is slechts herinnering en gemis…

rode lippen warme letters kussend scherpe nagels onuitwisbare woorden tatoeërend grage ogen vurig de zinnen prikkelend twee lichamen in elkaars taal versmeltend…

de man nam bedachtzaam het woord: ooit stond mijn naam in de maan geschreven ik pleegde een moord op een onvervangbare droom ik werd mijn schaduw aangetast door onuitwisbaar rood de maan is geel de maan is leeg…

Als ik denk ik houd van jou dan bruist het in mijn hart zoveel gezichten namen lieve momenten al ging het mis elk een plaatsje apart maar waar juist die ene zijn naam schreef in onuitwisbare inkt is mijn gebleven…

Iets meer dan zes jaar is het nu geleden Dat Driek naar hogere gewesten ging Diep treurde zijn immense lezerskring Goddank, zijn poëzie bleef wél beneden Wat Driek van Wissen schreef is onbetwistbaar Onmisbaar, wisselijk ook onuitwisbaar!…

De kraai is onzichtbaar zwart in de dunne lucht die ijl vervloeit en werelden verbindt, boodschappen openbaart die ik niet begrijp tot ze in me doordringen scherp, diep en onuitwisbaar overweldigend, alles verandert en ik weet niet meer wie ik was voor het zwart werd en de kraalogen met hun snavel op mij inhakten…

Je hebt zoals niets ooit tevoren mijn ziel onuitwisbaar en ingrijpend geraakt Je opent mijn ogen voor dingen die ik nooit eerder heb gezien en je laat me geloven in wat ongelooflijk is Nergens komen de hemel en het aardse paradijs dichter bij elkaar dan wanneer ik bij jou ben Terwijl mijn hoofd steeds lichter wordt en mijn ogen meer sluiten…

Gespiegeld in een andere tijd tekens zullen onuitwisbaar blijven levensrimpels in een zomerplas, die gedachte zal de kilte wat verdrijven, lieve vriendin, fijn dat je er was. " Hoe meer tegenwind ze ontmoet, hoe hoger de vlieger zal stijgen ".…