Alle inzendingen over onvoorstelbaar bestaan

bestaan in de wachtende Eeuwigheid.…

ijzer in mijn bloed ooit in een supernova toevallig ontstaan…

bestaan in de wachtende Eeuwigheid.…

Frustrerend onvoorstelbaar in eenvoud zijn woorden van kinderen ook mijn gedichten zullen helpen problemen op te lossen die eigenlijk niet bestaan…

Ik laat me vallen ik laat me naar achter vallen en ik ben niet langer bang, want ik weet, dat jij daar zult zijn, jij zal daar staan om mij op te vangen, jij stond daar altijd, als ik je nodig had het was niet slechts in mijn fantasie want ik zag dat jouw integriteit werkte als magie.…

er bestaan vele diëten voor mensen die problemen hebben met eten er heerst in vele landen hongersnood daar hebben ze geen problemen met diëten hun nood is onvoorstelbaar groter zij hebben namelijk geen eten…

Onvoorstelbaarheid heeft zich voorgesteld. Onvoorstelbaar heeft de vechter gevochten. Lief en leed worden door geliefden opgeteld. Uiteindelijk wordt een mens toch voltooid. Eeuwige liefde is ten diepste onuitsprekelijk. Liefde heeft onvoorstelbaar en onzegbaar, het Allerlaatste Woord.…

Door water, wind en modderstromen Is onheil, dood en verdriet gekomen Duizenden mensen lieten het leven Door de kracht die de aarde deed beven Wij denken alles maar naar onze hand te kunnen zetten Maar de natuur heeft zo je ziet nog steeds zijn eigen wetten.…

Wat onvoorstelbaar is voorstelbaar maken. Dat drijft kunstenaars. Zelf zin durven geven aan. Aan leven dat zinloos lijkt. Eeuwigheid scheppen uit onvoltooide tijd. Wat voorstelbaar is onvoorstelbaar maken. Zo leven mensen die liefde delen. Zo voedt liefde een moedig mens.…

Tijdloos projecteer ik de ruimte als vlak het vlak als lijn de lijn als punt onvoorstelbaar klein zonder begin ook eindeloos het oneindige zijn waarin ik ben binnengestapt in de kern van mijn bestaan waarin ik kan toeven als ik dreig mis te gaan waar ik de horizon snij ligt mijn verdwijnpunt buiten de tijd…

onvoorspelbaar de verstrekkendheid van simpele keuzes onvoorstelbaar het effect van een wezenlijk besluit…

deden ontbloeien Genadeloos Gaf ik mij over Aan de oevers van de tijd Die schone tijd Dat alles leek Uit het groene goud van jade te bestaan Jij verdween En liet mij hier Een herinnering Gevuld met pijn Afscheid nam je Om mij te beschermen Gestorven alleen Bang voor mijn verdriet Dit geluk Zo kort Zo onvoorstelbaar mooi…

Wellicht aanvaarden mensen moeilijk dat het hiernamaals slechts "is" willen meer horen en weten van dit "wachtende bestaan" God kent Zijn voornemen verbiedt de zielen die reeds bij Hem zijn het de wereld bekend te maken Hij leidt al wie de hemelse Vader minnend zoeken of de rug toe keren tijdens het vluchtige aardse leven naar hun onvoorstelbaar…

Brandend avondrood onvoorstelbaar mooi gezicht siert de horizon.…

Er niet meer zijn is onvoorstelbaar. Is vrijheid. Onvoorstelbaar is het huis waarin we wonen. Waarin stoffen wisselen. Waarin dromers dromen. Waarin denkers denken, als vogels in een kooi. Als vissen in hun kom. Dood gaan is weer ongeboren zijn. Zo kan gisteren morgen worden. Zo kunnen mensheden iets leren.…

Het is een onvoorstelbaar spel; vanuit een eindeloos bestaan, steeds even niet en dan weer wel, geeft het geluid hun ritme aan. Bij elke golf dan zwelt het op tot het niveau van een orkaan, om na 't bereiken van de top geleidelijk weer weg te gaan. Dan is er even tijd voor rust, totdat de zee het zand weer kust.…

te turen naar mijn dagelijks banaal bestaan in de ”reële” wereld van fantasie ontdaan koudhartig teruggekegeld…

onvoorstelbaar veel krachttermen bevatten zijn sterke verhalen met zijn trefwoorden weet hij raak uit zijn slof te schieten…

Wat onvoorstelbaar leek wordt werkelijkheid.…

Dat verdient vervolgen Ik worstel met u mee wat dat betreft Het is een zaak van onderricht en groei De mens heeft nog een lange weg te gaan Voordat zijn beest tot engel zich verheft Dus heb geduld met onvervalst geknoei Bewustwording breekt door in het bestaan…

diep binnenin je een buitenland ligt, dennen, sneeuw en barakken, land zonder bodem, je haalt het niet op stel je voor dat de tijd niet bestaat en jij wel nog, stel dat je nooit abrikozen gegeten hebt, trouwens, het woord abrikoos was verdwenen en moskou, je broer, promenade, ze waren geweken, terug naar het schuim van de zee er zijn onvoorstelbare…

Daarom ben ik degene die mijn liefde voor jou trots in me draag als een fakkel een vlag de V van victorie Ik wil degene zijn op wie jij wacht in je geur van onvoorstelbaar als ik de deur opendoe en naar je lach…

Vergeet men soms dat God zelf onvoorstelbaar ruim oordeelt?…

Vriendschap is kostbaar magnifiek en mooi gunnen en geven lachen en leven en de stap is onvoorstelbaar klein om in tijd van nood er juist ook dan te zijn.…

donkere ogen kijken in het duister van het bestaan omringd door lijnen in een gezicht gezwicht door onvoorstelbare pijn gemarteld door een leven zoals het niet mag zijn bang te eindigen wanhopig vechtend in een levende hel zien ze haar een glimlach breekt het verdriet een traan glijdt over een gezicht die donkere ogen heel even…

Door het lawaai in onze treinwagon -De decibellen vlogen om de oren- Was het onmogelijk elkaar te horen, Dús naar een plek waar je wel praten kon. Zodat wij in de stiltecoupé zaten, Want daar kan je tenminste rustig praten.…

Verbijsterd Langzaam Tot mezelf gekomen Dicht ik over De onvoorstelbare dood Hoe onwerkelijk is het Om levend dood te zijn Zo voelt mijn voortbestaan In het oog van deze orkaan Zware depressie - leven Langzaam vervagend tot nevel Nauw'lijks zichtbaar nog Gordijn van de dood Een mens levend dood gemaakt…

Geworden uit De wording Van 't Allereerste Begin - Aarz'lend bij de hand Genomen en zachtjes Meegevoerd met de Stroom van de rivier Die 'k niet meer Tegenhouden kon Zonder het te weten Op weg naar mijn horizon Onvoorstelbaar ver…

Jij stroomt binnen en ik waan mij in een roerige zee, raak daarin op drift, word van mijn verstilde strand gelicht. Heel gestaag kerft nu jouw branding rake woorden in mijn huid en almaar verder word ik meegetrokken door de golven, soms omhoog getild, dan weer bedolven, getroffen door een stilte, een krachtige storm en ik lach, er wellen warme…

Zo stel ik me onvoorstelbaar voor, dat het levenswerk van een Mozart, nooit zou zijn gemaakt. Stellen we ons levendig voor, dat het mysterie van de liefde, ons nooit zou hebben aangeraakt.…