Alle inzendingen over oogkleppen

als sloofje heeft zij twee linker en schoenen koopt ze nooit ze wast en winkelt proletarisch tot schoon goed haar goede vorm verliest op een oever met haar knieafdruk en niemand vindt een zuiver geweten zo bijzonder zij telt de onderbroeken ziet bergen en klimt over de hoogste de hoop op beter het zit niet in haar genen maar morgen…

Nu De t.v. meldt een nieuw schandaal Een leraar dit keer Hoe banaal De radio zegt Er was een gevecht Slachtoffer werd gevonden Dood Gedumpt in het kanaal Vroeger hoor ik oma zeggen toen gebeurden dat soort dingen niet Op de achtergrond de radio Er klinkt een Nederlands lied De tekst wat raadselachtig Een meisje dood, gevonden…

Oogkleppen op en langs je huis gelopen. Daar in dat hofje waar ik het zo koud had toen ik op je vader wachtte. Dat hofje is mijn doolhof nu, want ik verdwaalde op weg naar jou. Jij vond een ander hof. Zonder mij. En nu loop ik, Oogkleppen op, langs je huis. Waar ik het zo warm had toen ik in je armen lag.…

De eeuwige J-curve, missende oogkleppen.…

Als een geel oormerk hangt zij aan mijn dichtwerk In psychedelie overmant mij haar evangelie Als een sequoia vertakt zij zich in mijn aurora Als de biceps van verleiding als adrenaline-verbreiding Zij is de gaarkeuken van mijn innerlijke vertrekken ik loop op zes cilinders met vierentwintig kleppen... ...oogkleppen…

Vijf, zes keer gaan ze over haar heen, zien niet dat zij een kind is – een baby te vondeling gelegd op dat kale beton Daar rijdt de zevende De ratrace baart bestuurders behalve een snelle auto, ook oogkleppen N.B: n.a.v. soortgelijke incidenten in China en de V.S.…

Och, vergulde oogkleppen, dacht ik zo……

Je vindt hem zo leuk hij is zo aardig en lief hij praat over je je weet niet wat ie zegt maar hij kan niks fout doen Elke meter, elke stap is hij het of toch niet hij stelt je teleur maar je ziet niks je oogkleppen zitten nog op Je merkt nog steeds niets je zit op die heerlijke wolk totdat hij je keer op keer passeert jij ziet hem…

Mijn oogkleppen delen onze openheid langs een reis van een starheid wat te veel fictie bevat op mijn pad jouw elegante bewegingen verdienen de hoogste prijs.…

toen haar gelaat nog maar een kamerplant was en zijn wrokkig gezicht een ondoordringbare baard en de laatste resten van het wrak door de kinderen verbrast verging ook dit gezin tot nog maar een herinnering aan lentedagen op een zonnig terras toen alle bomen donker opvlogen achter blakende oogkleppen een een noodklok bombamde tussen blozende…

Treurwilg in het nauw grauw staande in de sombere nachten lachten zij vroeger of niet ziet zij nog immer het heden steden in vuur geeft haar oogkleppen zappen naar een andere tijd spijt van haar toekomstig vertrouwen rouwen wil ze slechts alleen heen naar die andere morgen zorgen voor haar alleen veen haar sappig fundament kent haar als een…

met oogkleppen op loopt ze door de buitenwereld naar haar binnenwereld haar dovevrouwsoren horen niets van de buitentaal horen haar binnentaal die alleen zij verstaat haar hoofd barstensvol met rennende onrust links rechts kriskras verslonden door haar nietsontziende dwingende drammende tweede ik verbeten vecht ze keihard…

Natuurlijk wil ik geen object zijn maar mens, een subject niet volledig vrij misschien maar ook niet in de hel van andermans oordeel want ik negeer niet dat ik een individuele wij ben een individuele liefde die tekortschiet soms individueel wreed eigenbelang, kortzichtig door ingebouwde oogkleppen tegen mijn nerveuze angst voor…

onschuld pakken samen in een loodgrijze lucht dikke druppels water vallen in het rechte polderland na wat uren lijkt te duren verschijnt een mathematische regenboog een vlijm scherpe scheidslijn tussen verdriet en verraad tussen mogelijkheden die even onmogelijk lijken geen ruimte latend voor nuances voor kleur schakeringen in het door oogkleppen…

bord vol dampen recht naar de hemel van de verfijnde veelvraat het vriest glimmende keien onder twee versleten voeten tussen de ramen bloemen een ongepoetste walm en aanvriezend kwijl houdt hem op zijn plaats binnen wordt getafeld naar verheven tradities met het beste van het beste nog niet tot aan de bodem van een overvolle buidel oogkleppen…

Een droom vervliegt 't is voorbij Er is geen jou er is geen mij Zolang gewacht oogkleppen voor na al die tijd heb ik het door Lieve woorden 'n eigen taal zoveel smoezen ik ken ze allemaal 't Wakker worden valt niet mee door golven overspoeld vanuit 'n woeste zee Elke tekst door jou geschreven liet mij de letters intens…

De onderaards zwarte verkoolde schuppen sputteren het hijgend haardvuur nieuwe hagel in Bombastisch rokende schouw kringelt nu de roetwalm naar de maan fluitend ronkende motor blaast nu het perron nieuw leven in Maar de oogkleppen zagen enkel ongeoorloofde vertraging en hij gaf levenslang het volle pond In zijn volgestouwde geest…

vandaag een dag van rechte lijnen ik zie voorwaarts met oogkleppen die mijn kijkers in een strakke blik laten schijnen mijn gedachten beperken zich tot een en een is drie dat u mij nu zult verachten is iets dat ik thans niet zie mijn beeld van u is ook vrij saai u bent een oen zo duidelijk, kant en klaar nee , mijnerzijds…

Oogkleppen op en schijt aan alles is het thema van je leven. Vastgeroest, bang voor de wereld verstop jij je ergens waar het niet klopt. Verschuilend achter een fabel waren daar knabbel en babbel die aten je resterende zelfbeeld op. Wat is het leven toch top, of is het je eigen strop. Als een klein vogeltje spuug je in het rond.…

Zwart wit denken is makkelijk, tegelend aan je eigen laan gebruik je de bomen als oogkleppen, loop je over je eigen geplaveide straatje, starend in een wereld niet groter dan je ogen kunnen zien.…

wezen en genoodzaakt zijn om alleen maar af te breken je zult maar bloemist zijn en hoofdzakelijk nog bloemen voor grafkransen kweken je zult maar werken bij een reisbureau of zo’n goedkope vliegmaatschappij en steeds maar moeten liegen reizen verkopen die mensen van brandhaard naar brandhaard vliegen je zult maar zo’n paard zijn met oogkleppen…

onzekerheid om zich heen Door zijn hoofd gieren duizend en een gedachten Hij vertraagt zijn pas Zelfs een prille lentezon Kan de gemoedsrust niet stillen Gelijk een verscholen vogel Met zijn prachtigste lied Dat langs de waterkant voorbijschiet De plek die hij heeft afgesproken Is nog stil en verlaten Zittend kijkt hij om zich heen De oogkleppen…

De oogkleppen die ik ooit droeg, maken plaats voor 'n heldere blik. Opzij, ik ben niet meer te stoppen, het zit me, denk ik, in m'n bloed. De klappen waar ik ooit om vroeg, daarom maak ik me niet meer dik. Ik drink op je Amor, met volle teugen, en vang de nieuwe dag aan met 'n lied.…

Is hebzucht dan het enige wat telt Zijn dan uw enige waarden die u door uw oogkleppen ziet macht, corruptie en geld? bent u trots op de mensen die deze klus klaarden?…

We lopen massaal elkaar en onszelf voorbij Oogkleppen worden steeds jonger aangemeten Alleen soldaten lopen nog zij aan zij, ver over de grens in oorlogen lang vergeten Men belooft eeuwige vooruitgang Voor techniek is er geen weg terug Wie bepaalt het algemeen belang, achter ons rug We kenden grote glorie We bereikten ongekende hoogten,…

Onze oogkleppen vallen af en ik vind dat slim. Beter open en bloot met hen praten, dan dat ze het veel te vroeg proberen en gekwetst raken. Dat wil geen enkele ouder.…

Is er dan geen leven in die dode hoek buiten ons gezichtsveld aan andere zijde van de horizon is er geen beweging meer in een ziel die afgestompt gebrainspoeld is geplaatst in de dode hoek waar is het gevoel dat leeft buiten de dode hoek laat zien wat is over de horizon.…

Mijn voorouders hadden lange tenen, ze werden om de oren geslagen met grote oogkleppen. Onder voorbehoud van een kerk. Wij reizen altijd in de toekomst van de oorsprong naar een einde van inzichtelijk formaat, maar het zal ermee gedaan zijn ook. Met dat inzicht; Een ezel wordt niet plots paard.…

In wezen was hij meer een Pinkstergemeentedominee zo met zijn altijd blijmoedige uitbundigheid en knepen de rasgereformeerden vaak kritisch met hun zwarte oogkleppen en hinnikten ze als getergde paarden in een nauwe stal.…

diep in het zand Volledig gefocust op wormen of emelten Niet alleen in het midden, maar ook aan de kant Zet hij behoedzaam onze tuin op stelten Hij zorgt ervoor dat de sprieten vergelen Dat er overal zandhoopjes zullen ontstaan Hij is zo in de weer, dat het hem niet kan schelen Dat wat hem lief is, ook kapot kan gaan Misschien draagt hij oogkleppen…