Alle inzendingen over oorlog in indonesie

de 80 jarige oorlog met Spanje de 5 jarige oorlog met Duitsland de 4 jarige oorlog met Indonesie we waren toenmalig ook gewend aan een zichtbare vijand die je op z’n bek kon slaan of op andere wijze vernietigen maar het corona-virus is een slimme vijand het is onzichtbaar, onaantastbaar, onreukbaar neigt naar totale onkreukbaarheid zet…

In Indonesië heerst knokkelkoorts Wat dat precies is heb ik nog niet door, doch Naast alle dagen burgercoupe en oorlog Heerst dagelijks ook pest, griep enzovoorts Van die berichten vol bacil-alarm Krijg ik het ook weer verontrustend warm…

Een berg met groene bossen bedekt De zee blauw groen gevlekt Ik zie het voor me als ik mijn ogen sluit Heldere beelden zonder geluid Palmen zo reusachtig groot Bloemen van het mooiste rood Ik zie het voor me als ik mijn ogen sluit Maar het zijn plaatjes ik mis het geluid Ik ken het land alleen van foto's en verhalen Maar ik wil zo graag…

Soerabaja Atjeh. Hoe je het schrijft is niet de vraag. Hoe je het slijk van je schoenen krijgt, De stank uit je sokken wast, De vlekken van je broek veegt Des te meer. Soerabaja Atjeh. Keer op keer. Blik op oneindig, Handen in elkaar gevouwen, Het beeld op zijn netvlies nog gebrand. Te breken, ontsteken, te duiken, te zijn…

Voor weinig geld van Internet geplukt Een literair historische kroniek Geschreven voor Oostindisch doof publiek Door Rudi Kousbroek die ermee verrukt Het schudt je wakker wat er staat gedrukt Het maakt een lezer kwaad, melancholiek Rijt wonden open, maakt van heimwee ziek Het hekelt, hoont, gaat onder haat gebukt Voor hen die zich voor…

“Voor wat in het verleden is gebeurd, Betuig ik hier mijn diepste medeleven, Erkenning van het leed kan ik u geven, Van wat nu door ons allen wordt betreurd. Dat is wat ik kan doen, na zo veel tijd, Maar sorry? Nee, dat kan niet tot mijn spijt.”…

In Indonesië heeft men nog net Zo'n vijftig zwaar bedreigde exemplaren Van schildpadden, die reeds gevangen waren Van een gewisse slagersmoord gered Wie lang genoeg zoekt is het wel gegeven Te stuiten op berichten over leven…

aanstonds aangekomen zag ik het lichte groen het leek één groot plantsoen van onbekende bomen het korte weerbericht klonk als een zoet gefluister: hoe anders is het Indisch licht ik rook een geur van kruiden de lucht was droog en warm een om je heen geslagen arm die je welkom in het zuiden heet, en recht in je gezicht zegt: je staat nu…

Wat matrozen rond een duikboot Gestrand in Sidney haven Op het einde van de oorlog Lieten ons hun naar smeerolie riekende Slingerverlichte gangpad zien Waar zich stapelbedden bevonden Tussen ingevette machinerie Wisten wij veel Dat ze met ons kleingeld sigaren konden kopen enzo Voor wat er afkalvend restte van Holland's glorie; Vreemde…

hoe ligt het kindje hier in het puin te kwetsbaar voor haat te klein voor geweld door bommen geveld de heer zij geloofd het staat in de boeken het land was beloofd in dat geval is grondroof geen diefstal de wereld kijkt toe op het toneel van verdriet misschien is het beter dat het kind het vervolg niet meer ziet…

Hoe blij en kinderrijk dit land, dit volk, al is er armoe troef en zijn de dagen kort; er groeit zoveel, de palmen wuiven en in de oceaan blinken de eilanden als parels... Vreugde groeit er als de orchideeën: heel zeldzaam, mooi en altijd anders; er is de fierheid om de eigen klank en kleur al is het verleden ook nog overal aanwezig. Groot…

Midden op de hei straalt een lage, wijde den zoete zwerflust uit; het gonzende kriebelpaars krioelt vol honkvaste aard. Het vliegtuig stijgt op, gaat de heldere nacht in: heel Amsterdam is een krioelend wereldje van zoekende glimwormen. Langs de rijstvelden staan armoedige hutten; wanneer 's avonds laat hun lichten branden, zijn het…

De oorlog tegen Corona is voorbij. Er woedt een andere oorlog in Europa.…

het stormde en de pont wiebelde ik keek om me heen en in de verte zag ik een ver verleden al die boten die hier lagen al die mannen die hier waren aan het roer en in de masten uitkijkend over het IJ dachten ze aan hun moeder aan hun lief en aan hun dochter wisten ze al dat ze nooit terug zouden komen op weg naar Afrika en Indonesie…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Zouden de nachtmerries ooit echt stoppen, men laten terugkeren naar vervlogen dagen, het mooie en rustige suja suja leven van ooit, ook beseffen de geschiedenis…

de nacht viel over je gebronsde huid die naast me uitgespreid lag op het laken al tastend trachtte ik je aan te raken de duisternis stond bol van het geluid we ademden als blaasbalg in en uit ik sperde bij je rode mond mijn kaken en proefde van je lippen, onder 't slaken van zoete zuchten, sap van oosters fruit de spanning bouwde op, de…

als schaduwen achter een wit decor verschijnen zwijgzaam ranke ambachtslieden de wayangs die ons hun geheim verrieden zij geven gul de kunde aan ons door ze volgen nederig het oude spoor en laten eeuwen door hun handen vlieden aanvaarden wat het leven heeft te bieden want niets wordt gewonnen, niets gaat teloor ze voelen vormen, scheppen…

we zaten 's avonds aan de Javazee en aten krab, de warmte daalde neer de dag had geen ontstoken ogen meer en luchten geurden kleurrijk, macramé de rijstdamp van dat openlucht diner besloeg ons venster op de maan, die keer bedekte zij de sikkels van het zeer dat om mijn hals hing als een scarabee dit land, het was van mij, ik was getrouwd…

“Pienter boesoek”, zei de Doekoen, in balinees, niet in chinees Ware het niet dat elke Indo zweert bij kroepoek en rundvlees…

niet geworteld in het land dat ik bemin ben ik doordrenkt met verlangen verlangen naar het leven er geproefd mij lavend aan de warmte verlangend naar de mensen mij dragend als was ik een zuster doorheen mijn lichaam verlangen naar dat land van smaragd het land dat ik bemin…

Zo lang al heb ik Je gekend, door en door Ben je me eigen geworden, Eensgezinde ziel die ons Voor eeuwig bindt - En toch ben je zo maar Bij me weggegleden, Zonder dat ik er erg in had, Zijn de trauma's van de oorlog Je te veel geworden - Later pas besefte ik dat de Verschrikkingen die we doormaakten Je geest hebben geknakt…

niet willen het eten van kikkerbillen ook Peta waarschuwt ons gelukkig hiervoor EU-landen stop ga hier niet mee door uit een gesprek voortkomend uit de radio voelde die desbetreffende persoon na dit filmpje bekeken te hebben zich zo slecht zijn ontbijt moest hij hierdoor overslaan echt mensen wonend in Indonesië…

Natuurlijk stem ik Jan Jacob Krediet lid 50 plus partij voor op basis van mijn historisch perspectief want wie handelt, die wandelt wie gaat delen, die gaat helen maar ten principale op basis van onze Nederlandse Christelijk-Joodse traditie OVERWIN HET KWADE DOOR HET GOEDE en natuurlijk niet op basis van Oekraines deelname aan…

Laten we de duisternis niet vervloeken, lucifers en kaarsen schrander bewaren en hoopvol gebruiken, onze onschuld van ooit niet verliezen. Laten we niet leven naar het oordeel van dat leger en die dictator die ons en zelfs de grond naast en om ons huis niet kent. Laten we de verdwijningen, de erbarmelijke humanitaire omstandigheden, de schendingen…

Wanneer ik bij haar binnen mocht, op de thee bij haar privé, leek het of je in Indonesië was. De geur van scherpe specerijen werkte daaraan mee. Veelal wat goed leek te zijn ging te snel voorbij. Maar waar het leven nu te snel kan gaan, komt in gedachte die gedroomde Indische oma heel senang nog wel eens voorbij.…

De oorlog der oorlogen is begonnen, deze haat en woede is door de mens verzonnen. Al schietend baant hij zich een weg, een reis van lijden en pijn, rennend naar de volgende heg. Zweet sijpelt van zijn besmeurde rug, hij zal moeten vechten, er is geen weg terug.…

zij komen glanzend overgevlogen onder de bloedende moeder smelt de eerste sneeuw onder wuivende palmen monstert hij de nieuwe limousine van zijn schoonzoon ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichte', 2002.…

van na de oorlog blijven…

Vogels zweven biddend in de lucht op de luchtdruk van bommen en granaten. De lente van 2022 is gekleurd met bloed. Verwoeste steden, geknakte levens. Miljoenen mensen op de vlucht Die huis en haard moesten verlaten. Soldaten strijden en sterven voor volk en vaderland. Hun vrouwen en kinderen op weg naar een veilig land. Zonnebloemen bloeien…