Alle inzendingen over oorlogstijd

Ze zeggen dat we in oorlog zijn met een barbaarse piratenbende in Syrië en een clubje NSB-ers in Europa. Hebben ze jou al opgeroepen? Ik krijg nog elke dag reclame in mijn bus en alle tv-kanalen zijn nog in bedrijf. Vannacht weet Lugh de boel goed op te frissen, want het stormt en dat is wellicht beter dan zo'n symbolische wedstrijd in…

Er werd gevuurd en gekorven* In de loopgraaf wordt het stil. Vredeloos zijn gestorven Mensen van goede wil. Thans naket* de ongeëvenaarde Wonderzachte nacht. Wit staat de dood op wacht. Gods kinderen hebben de aarde. ------------------------------------------------------ gekorven: van kerven - met zwaard of bijl te lijf gaan naket -…

Hun bekendheid kregen zij postuum, omdat wij nu pas snappen dat zij duidelijk maakten dat de daden van een gewoon mens in oorlogstijd groots kan zijn.…

Mijn handen rieken van uw reuk waar ik uw steel en blaren kreuk, o gulden Afrikaantjes, en 'k hou van u zo veel en teer als straks uw parkskens gloeien weer saffraan-goud in de laantjes; ik riek u dan zo bitter-fris, onaards en vol geheimenis.…

Wij wandlen een poos over de aarde, een ogenblik slechts, een kleine stond; we gaan door de "levensgaarde" en blijven een korte tijd "gezond", we slapen, we praten en eten, och, alles slechts een kleine wijl; 't is gauw weer verdwenen, vergeten... Is 't leven geen snellende pijl? Ei, straks was het klein knaapje jarig : 't was de…

Gouden geruchten gaan uit uw ogen; 'k hoor het breken van uw hart en uw polsslag diep-bewogen door de smart; de avond huivert wijl het kil is; aan uw wimper beeft een traan; Och, hoe de avond zwijgt en stil is en vol maan.…

Al vreet de vijand ons aan 't hart, ons hart, ons hart, ons Belgisch hart, al zit hij aan ons bloed te slikken en geeft dat pijn en geeft dat smart, hij zal op 't eind er in verstikken! Al zuipt de vijand aan ons bloed, ons bloed, ons bloed, ons Belgisch bloed dat 't hem de lippen af gaat druipen, al zwelgt hij kroppensvol zijn…

Het beukenbos is bruin als oud-geroest ijzer en er staat een eik vol gouden munt, de bewaasde vijver ligt vol puin van blâren gelijk in mijn hart 't verdriet van de dag. En er zit een mus eenzaam op een tak zoals ik-zelf woon in dit land. O mijn hersens, verkankerd van 't verdriet, en mijn bloed verouderd in mijn lijf... De vliegzwam…

Wim Kok was lang geleden socialist, Maar bij de bank heeft hij als commissaris Over het buitensporige salaris Van de bankiers gehoorzaam meebeslist, Zodat hij wat betreft het loonbeleid Een burgemeester werd in oorlogstijd.…

Lijkt het wel, als ik de Anderen hoor schreeuwen - 'Lompen uit oorlogstijd, Die de voddenboer vergat Mee te nemen' - maar wel Met liefde gemaakt, Liefde die de schreeuwerds Al lang werd ontnomen En die zij ook nooit Meer tegen zullen komen…

Hij, die een Irakees heeft doodgeschoten Als militair in oorlogstijd, is vrij Nu uitgerekend op de vierde mei De zaak van Eric O. is afgesloten. Die uitspraak zal voor onze Canadezen Waarschijnlijk ook wel een bevrijding wezen.…

zonder zonden wierp je de eerste steen het bloed dat aan je hand kleeft maakt je schuldig maar verzet was nodig niet je eigen heiligheid…

De VVD vindt het nu oorlogstijd Wil fundamentalisten met geweld Tot orde roepen, maar dat kost veel geld Van Wilders’ aftocht heeft men dan ook spijt Want als hij in het kabinet belandt Maakt elke moslim zich vanzelf van kant…

De moeilijkheid in deze wereld is, dat ver na de oorlogstijd de mens bleef opgezadeld met ongehoorde haat en nijd. En daarom raken we door oververhitting en een overschot aan wapens onze dierbaren veel te vroeg kwijt!…

De mans identiteit was, evenals zijn rol in oorlogstijd, aantoonbaar vals.…

waar wij de vrede vieren mogen wachten ergens over de horizon wanhopig kinderen en vrouwen op een boodschap van het front zien wij de tranen van de jeugd om het gemis of de herinnering van de vader die vechten moest weten wij van moeders met pijn die uit liefde doorgegeven leven meedogenloos vernietigd zagen horen wij het smartelijke krijten…

de stad in de avond met zijn verlichte ogen laat de eenzamen in het donker hunkeren hunkeren naar het licht uitnodigend stralend in de duisternis van de buitengesloten mens in het onthullende licht wordt de verborgenheid fel aan flarden gescheurd een doel voor zoeklichten het licht in de nacht vriend in vredestijd vijand in oorlogstijd…

Moeder, languit in een poel van grenadine liggende te dromen van iets heel erg liefs uit het interbellum moest wel uit haar loopholes komen Prompt zag je ze buiten lopen, grienende verdiendieren die nog moesten afleren te overleven Met de militaire tak van meditatie leerde moeder ons ze allemaal te slopen Ook moesten wij het tuig postuum…

Eén dag vermag heel veel in oorlogstijd Want ook Fortuna zakt menigmaal terug Nooit blijft een mens van haar steeds vergezeld Wij wachten, voor de strijd is tijd niet rijp Zij slaan de slag af, bang voor bloedvergieten En doodsangst, die ze aanstonds ondergaan Op velden dreunen myriaden hoeven Voor lans en speer is het nog niet…

Als ik denk aan de mannen, vrouwen en kinderen in oorlogstijd, dan is er een gevoel  van schaamte. Ik heb de mogelijkheid  om me rot te voelen in vrede en in een welvaartstijd. Ik heb meer dan genoeg  te eten, warmte en een dak boven mijn hoofd.  Ik kan slapen zonder de reële angst dat iemand mij van het leven berooft.…

als ik denk aan de mannen vrouwen en kinderen in oorlogstijd dan is er een gevoel van schaamte ik heb de mogelijkheid om me rot te voelen in vrede en in een welvaartstijd ik heb genoeg te eten heb warmte en een dak boven mijn hoofd ik kan slapen zonder de reële angst dat iemand mij van het leven berooft toch leef ik moeilijk…

Vechten voor de vrede In een oorlogstijd De welvaart achter je latend Op doorreis naar de bitterheid Schieten met je ogen open Maar met een hart dat huilt Een angstaanjagende hardheid Onwetend wat achter dat masker schuilt Een film komt tot leven Maar een droom valt in duigen Lopend over mensenlijken Die niet meer kunnen getuigen…

zij draaien zich niet om in het graf denken hooguit wie had dat nou ooit gedacht met duizend bommen en granaten is de vijand platgewalst hebben zij de vrede teruggebracht samen zijn wij weer gaan bouwen na die vreselijke oorlogstijd aan een europa van getrouwen zelfs de muur en koude oorlog hielden het in daadkracht niet langer…

Ooit gehoord in koude tijden van gestoorde autocraten en gestaalde sovjetkaders ijzer van het warschaupact smeltend in een lopend vuur van ottomaanse donaurijken timisoara ljubljana vojvodina novi sad dominosteen van de muur achter smeulende gordijnen mostar zagreb sarajevo banja luka vukovar ooit in koude oorlogstijden glaznost…

Het is niet vreemd. Het is natuurlijk. Zeer begrijpelijk. Iets buitengewoons. Kan het niet verklaren. Een bijzondere kracht, onvergelijkelijk schoon. Verbazingwekkend puur, ontsproten uit mijn geest, dansend op de Leieranden sijpelend door mijn handen. Schoonheid vroeger. Schoonheid nu. Schoonheid later.…

Landverraders in oorlogstijd. Zo dachten vele thuisblijvers. De Duitslandgangers bleven zwijgen. Verbitterd. Tientallen jaren lang. De meesten van hen zijn nu overleden. In 2013 beseffen we het onrecht. Het is laat, maar niet te laat. Om oude wonden te laten helen. Om het prikkeldraad door te knippen. Namens hen die toen moesten gaan.…

Die na een eindeloze oorlogstijd, in een fractie van Harry's levenstijd, Nippons bouwvallen zijn doden liet berouwen. Harry Truman had een droom, die het leed bracht van het atoom.…

De dochter die van angst stierf toen ze in oorlogstijd een tweeling baarde. Een moeder weent vermoeide oorlogstranen. Haar witte handen, haar bittere mond Als ik wil gaan, grijpt zij mijn handen vast.…

Aan Cher Ami Verdiend kreeg hij het Croix de Guerre Kruis Omdat hij vele levens wist te sparen Hij kwam, zij het geschonden, veilig thuis In oorlogstijd zou hij zijn roem vergaren Rotsspleten rond de Middellandse Zee Waar voorouders een vaste woonplaats vonden Werden verlaten, men verkreeg entree Tot plaatsen waarin mensenhuizen stonden…

bewegen langzaam telt zij dan tot tien kijkt schichtig naar omlaag wat haar ogen daar dan zien verwerkt haar hoofd maar traag tot tweemaal toe opnieuw gewogen haar geest vraagt om die zekerheid doch de cijfers hebben niet gelogen zij voelt zich eindelijk bevrijd teneinde is haar oorlog, strijd tegen de gehate grammen teneinde is de oorlogstijd…