uitzicht op de Ooy
netgedicht
De ochtendnevels verdampen
terwijl ik er naar kijk;
hoe vaak fietsten wij daar
op die kronkeldijk?
De zon verlicht de polder,
het water en het grasland;
ik herinner mij een vrijpartij
op een zomers waalstrand
waarbij wij samen kwamen
in een lijfelijk liefdeslied,
achter de kromme wilgen
en het wuivend riet.
Ik zie onze picknickplekjes…