Alle inzendingen over opdat

het was bomen bloeiden berken stonden in blad weilanden leken op een uitgestrekt groen tapijt waarop de zon gul en warm haar licht strooide bovenop de heuvel van het beukenbos schitterde een uitbundige eik haar bladerdak was een troostende moeder die bescherming en verkoeling bood aan wie geborgenheid zocht het werd het beukenbos…

Ik schrijf, opdat mensen niet vergeten wat leven is, opdat mensen niet vergeten wat vrijheid is, opdat mensen niet vergeten wat de frisse lucht is, opdat mensen niet vergeten wat gezondheid is. Ik schrijf, zodat mijn vrienden niet vergeten wat vriendschap is. Ik schrijf, zodat mijn familie niet vergeet wat liefde is.…

Weinig licht: één kaars verwelkomt de Schaduwen – van onze Liefde.…

voor Jan Arends opdat hij mensen zou horen lachen bij zijn graf opdat er bloemen bloeien uit bloemen van gisteren opdat zijn handen eindelijk eindelijk zijn lege handen nooit meer spaarzaam moeten zijn Lejo van Kuijeren…

(voor Jan Arends ter nagedachtenis) opdat hij de mensen zou horen lachen bij zijn graf opdat er bloemen bloeien uit de bloemen van gisteren opdat zijn handen eindelijk... eindelijk zijn lege handen nooit meer spaarzaam zullen zijn…

Ouderen pas op je tellen je bent een kostenpost dus beter afgeschreven opdat een ander leeft Je bent alleen nog goed voor de afstand van organen dus men loert op je dood opdat een ander leeft. Men heeft geen geld om jou goed te verzorgen ze willen geen zorgen dus wenst men jou dood opdat een ander leeft.…

nog ieder jaar krijt ik jullie namen in de straten op 27 januari opdat ik jullie niet vergeten zal opdat men jullie nimmer vergeten zal…

laten wij ze voor altijd blijven noemen de namen van hen wiens levens abrupt, werden afgekapt het lezen van gaat met horten en stoten men schiet vol, even maar soms voegt iemand iets toe: ‘mijn moeder’ of ‘broer’ zij dragen nog altijd de littekens van deze geschiedenis mee in hun hart…

de wind ten huwelijk gevraagd opdat hij mij altijd strelen zal de maan als getuige gevraagd opdat hij mij laten schijnen zal de regen om hulp gevraagd om mij te reinigen van mijn zonden de zon om haar warmte gevraagd en mij met haar liefde te omarmen hou me vast…

Opdat de last die ligt op hun ruggen een doortocht biedt naar de realiteit. Bruggenbouwers bouwen bruggen tussen het gevraagde en wat te geven blijft. Opdat de daadkracht van hun levens een doorbraak biedt naar stabiliteit. Bruggenbouwers bouwen bruggen tussen het ontstemde en wat stemhebbend blijft.…

houden van overstijgt het weten ook als jouw sterven verder wegdrijft het mag dan herinnering heten maar lijkt in mijn wezen gekerfd opdat jij blijft…

dag na dag, uur na uur tussen al je levensbagage in gaan gedachten met je mee hoop dat ik de kunst versta om deze taal goed te begrijpen want dit herinnert mij eraan opdat ik mijzelf herinner in de wereld waar je in leeft…

Opdat ik weten zal wat is geheeld.…

Hij zij je tot genade; tot warmte en tot kracht, opdat de vreugde groeie die Hij aan allen bracht; opdat je steeds mag weten: zijn Naam is tederheid, Hij zal je nooit vergeten, Hij draagt je voor altijd.…

In stilte leed ik vermeed ik te praten, opdat jij ons ooit met rust zou laten.…

Ze wacht al bij de halte Mijn lijf schokt van de kou Maar in mij brandt die smacht Opdat ze mij zal zien staan Reeds wachtend op haar blik Laat de kou mij niet rillen Maar de warmte uit mijn hart Zo mag ze mij niet zien voorbijgaan Ze stapt in de verwarmde bus Ik snap mezelf niet en voel me leeg Konden haar ogen me maar verwarmen Opdat…

Stil mijn honger met zoete kusjes, opdat pijn plaatsmaakt voor dwarrelende vlinders. Bied mij onderdak aan in jouw warme hart, opdat ik nooit meer dakloos ben. Kleed me aan met dure woorden, gesponnen met mooie, zijden letters. Verwarm mijn hart met het vuur en de passie uit jouw ogen, alsof het altijd zomer is.…

schenk twee flinke glazen opdat ons zwijgen niet dodelijk wordt proost en vertel me dan vertel ik jou…

ineens mijn herinneringen aan jou opdat ze levend bleven en ik ze niet vergeten zou…

ik maak je na in duizenden foto’s in tegenlicht en in woorden die ik kerf in bomen of neerschrijf op papier alle dagen die ik leef op deze planeet vol malle mensen reproduceer ik je een oneindig aantal malen opdat de wereld ooit wordt als jouw lichaam warm en zacht en mij omhelzend opdat de mensheid ooit spreekt met jouw stem: fluisterzacht…

Elke vrijdag wordt het lettergewicht zwaarder gewogen opdat de verlichte dichter zich niet vertilt. Inktzwart weegt hij zelf het zwaarst.…

morgen schrijf ik de sterren van de hemel want morgen weet ik wat ik zeggen wil opdat u beseft hoe zwak ik ben ik wens u sterkte want u moet het met mij doen…

als het gemis mij huilen doet is het de heugenis aan jou die mij weer lachen laat opdat weer het leven mij pleziert…

opdat wij niet vergeten het jochie in de man het meiske in de vrouw de diverse waarden van knikkers bedels schieten in de pot met duim en wijsvinger opdat wij niet vergeten wat er van ons geworden is kaarten met sigarettenmerken camel sloeg alles, we hadden schoenendozen vol we deden een eentje, een tweetje of alles, daar kon je…

een woest en ledig ideaal wens ik blind voor al het andere -mocht ik mijn kracht vinden wie wekt mij uit mijn half-dood opdat mijn ogen als machtige zoeklichten je in het witste licht zetten opdat onze blik van oog tot oog een star kabeltouw bindt wegvalt van mij alle onwetendheid en onwaarde en in een nieuw en eeuwig begin…

opdat de zon mij vertelt dat het allemaal goed komt 't geluid van de regen geeft aan , dat dat nog wel even kan duren…

Opdat dat kleine beetje iets niet zal veranderen in niets.…

Ik schenk mijn tranen aan het zonlicht opdat zij ze rijgen zal tot donderwolken die plaatselijk zullen plenzen op al degene die mij vergeten zijn wie loog dat bloed dikker was dan water…

en ik deze plukken kan om te delen met jou zou jij dan de zaadjes opnieuw willen planten opdat ook anderen hiermee gevoed worden en vrede kunnen vinden met wie ze in hun diepste wezen zijn?…

gelijmde fragmenten fragiele gedachten breekbaar als flinterdun glas ik houd ze tezamen met denkbare krachten opdat ik blijf weten wat liefde echt was…