28103 resultaten.
Onmacht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 824 De Oerknal of het heel
gevoelig in vrede ontslapen en
weer opgaan in de natuur. Is er
iemand die daarbij kan helpen.
Zeg het me alstublieft maar.
Als ik dood moet help me dan
Uw stoute Anna…
Hou van mij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 162 schrijf haar jouw
allermooiste verzen
met goud zonlicht
oh zo puur
dwalend door
onontgonnen wouden
samen opgaan in
moeder natuur
laat verbanden
nimmer smoren
opdat jullie schakel
haar immer zal bekoren
voedt haar met
licht beschilderde
in muziek gedoopte novellen
blijf haar ieder jaargetij
vertellen
middels wolken, regen,
een…
Pure wilde natuur (prozagedicht)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 366 Een enthousiaste woudloper jubelt:
‘Ik wil vandaag in de natuur opgaan’
Een paar passen achter hem sluipt
geluidloos een tijger met binnenpret
die de ziener op z’n wenken bedient
De tijger, pure wilde natuur, wacht
tot zijn blije ontbijt omkijkt, die dan
volgens wens in de natuur opgaat.…
Licht en lucht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 198 Licht en lucht die
Alles doen groeien,
Voorkomen dat de
Dood voortijdig zijn
Intrede doet, essentie
Van de natuur, die
Het weer laat opgaan
Over deze aarde en
Alles tot bloei zal
Brengen, en die elk
Schilderstuk hoe kunstig
Ook tot leven brengt…
Opgaan
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 673 Naar buiten wil ik gaan
In de massa opgaan, tussen de mensen staan
Nu sta ik in de menigte
Mijn persoon doet er niet meer toe
Onzichtbaar lijk ik even nu
Onopvallend wat doet het er toe.…
Onder de zoden
gedicht
3.0 met 22 stemmen 5.788 ik siepel ik siepel ik holderdebol
verlegen vergetend de oude knol
ik rol over m'n kop
in het groene gras
'k hoor het weer zingen
het lage gewas
het vredige groeisel
dat een deken was:
een wolletje wei
vol zachtheid vol geur
groener dan groen in een ruimte
die blauw wordt van kleur.
ik rolper ik stolper
ga kop over kol
ik boor…
Eikapsels van haaien en roggen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 Terwijl wij opgaan
In de schoonheid
Van de natuur,
Met rustgevende
Beelden en bronzen
Commentaarstem die
Elk gesprek overbodig maken,
Vertel je me
Dat jij vanaf nu
Je eigen gang
Zult gaan -
En ben ik jou
Nu kwijt, maar
Weet ik wel
Van alles over
Eikapsels van
Haaien en roggen…
draadloze zegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 400 beschut in ons warme huisje
met buiten harde wind en regen
waait de internet verbinding steeds weer uit en aan,
als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen
maar mijn humeur gaat langzaam
en grondig naar de maan
had ik niet voor negen euro negenennegentig
één gigabyte gekocht
voor de verbinding met heel het al en zijn sterren?
waarom…
hap-slik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 172 Een reiger roerloos in een sloot,
een kikvors geeft zich bloot,
door de zon in slaap gesust,
zich van geen kwaad bewust.
De gevolgen laten zich openbaren,
kikkers zijn voor reigers etenswaren.
Met de snelheid van het licht,
zijn lange snavel goed gericht,
hap, slik weg,
Sorry kikker, dit heet domme pech.…
Lichtbrekende regen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 46 ik heb
met jou de
regenboog
zien opgaan
in een door zon
verblinde bui
waarbij
donker zwarte
wolken de
horizon raakten
en met hagel
schade maakten
de volle kleuren
kregen nog een
schaduwboog
tot cumulus
de lichtbrekende
regen verschoof
en wij nog vol
ontzag voor dit
immens natuurlijk
gebeuren de intense
kleuren nog op het…
Kalmte staren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Kalmte staren
Zonlicht gebaren
Weerkaatsend licht
Helder zicht
Stromende gloed
Water zoet
Spelende beek
Romantische kreek
Zoete mijmering
Natuurlijke speling
Drijvend fonteinkruid
Een ijsvogel schreeuwt luidt
Een decor als een vredesaltaar
Instemmend gedachtengebaar
Blijheid laten stromen
Gedachten mogen er wonen…
Mijmerend in de duinen
gedicht
3.0 met 25 stemmen 13.151 De arend zweeft en broedt mijn beboste duinen vol
ik hang met zand en zomp en gras en dor getak en jonge scheut in hem
dit is de zon tussen de aarde en de ijlte
breek baan, trillende wereld van libellenvleugels
ruisende onbeweeglijkheid boven prille netelkoppen,
breek baan in mij die in dit landschap zit
in dit doorzichtig nest van arendsdons…
teder kusjes voor het slapen gaan
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.128 we fluisteren
omdat we willen
dat onze stemmen
teder in
de nacht opgaan
teder lieve woordjes
gesproken
we fluisteren
laten de woorden
in tedere kusjes
voor het slapen
opgaan…
Mijn apocalyptische zucht
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 108 ik zie je
in het landschap
opgaan als jij
buiten loopt
met een lach
op je gezicht
als het licht
zich concentreert
op jouw komst
openen zij hun
bloemen in de verte
en rechten de stelen
om tussen velen
jou beter te zien in
minieme bewegingen
schoonheid details
die alleen de insider ziet
als wonder van de natuur
stille communicatie…
opgaan in het licht
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 272 zie je verborgen schoonheid in de mist
of denk je aan eenheid nog voor het verdwijnt
wanneer de nacht het aardse heeft gewist
zoals het geluid op't achtergebleven eind
of denk je aan eenheid nog voor het verdwijnt
zo harmonieus in dit oude verbond
zoals het geluid op't achtergebleven eind
boven een vrome, gezegende grond
zo harmonieus…
zijn groen wordt bruin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 98 de winter is vertrokken
en de zon komt eraan
laat bloeien verse knoppen
de natuur laat maar begaan.
een boom wordt herboren
zo stoer en zo brutaal
was enkel zijn kledij verloren
na een jaar van pracht en praal!…
incognito
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 258 schutkleuren bieden
oponvallend bescherming,
opgaan in het volk…
[ Mijn liefste, ik wil ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 47 Mijn liefste, ik wil
jou niet veroveren, maar --
opgaan in jouw vuur.…
In een zwijgzaam mysterium
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 Zoals het zuchten der natuur
laten we ze ontsnappen
aan ieders oog en oor
Maar intussen
weten wij wel beter...…
Als gij mij leest, dan moet gij mededichten
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.876 En niettemin deed ik geheel als gij,
Want wat gij lezen mocht uit mij, - vóór deze,
Stond het geschreven, lichtend, rei aan rei,
Door de natuur, in tekens onvolprezen.…
Energie...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 622 Wolken drijven voorbij,
haar dijen zacht bestemd
voor mij als de zon en de maan...
En wij laten ons gaan.
Zonnestralen over onze lichamen
omringd door rode rozen en ook
boterbloemen, terwijl insecten om
ons heen zoemen.
Maar onverdroten geven wij ons aan
elkaar over en strelen hartstochtelijk
elkanders huid.
Het riet langs de sloot…
Niet zo slim
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 150 Wanneer het natuurlijk moment daar is,
wordt het onmogelijke mogelijk.
Komen vroegere wonderen samen.
Dit gedicht schrijft mijn smartphone,
omdat ik zelf zo slim niet ben.…
Het kleine genot
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 44 Terug op de fiets naar huis
landt een kwikstaart op het asfalt
het pikt her en der een beestje
vliegt op als ik aanstorm
ik fiets verder en
aan het eind van de weg
stijgt een blauwachtige libelle op
het fladdert even, in mijn buurt
volgt dan een eigen route
ik sla af en
nader mijn woonplaats
gekwaak van kikkers
komt mij tegemoet
vergast…
Zweven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 378 Soms wil ik opgaan
en door lucht bewegen
zoals
opstijgen en vliegen, nee
zweven.…
Plagiaat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Van je bed, trein en boterham, alles zit vast.
Wat zijn we anders dan een specht in de bast.
Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur.
Leeft van eigen waarde, authentiek en puur.
We zitten vast, onder de plak van het leven.
Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven.
Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…
Bronstige Veluwe
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Bronstig
klinkt toch veel romantischer dan
geil
Het klinkt ook natuurlijker
en nog krachtiger is het oergeluid
wat het Edelhert voortbrengt:
de hinde de bestijging, de bevruchting
te laten mogen bepalen
't hoogtepunt van hun eenwording
klinkt toch veel romantischer dan
neuken!…
Opgaan in het rood
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 581 Met het tij in de rug
opgaan in het rood, dag model
nog slechts zichtbaar in herinnering
ben ik jij, of mij
wie is de schilder, wie is het schilderij?…
Alomvattend Opgaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 392 Opgegaan
De verlangensgrens bereikt
de druk doorleefd
de hartepijn doorkliefd
Mijn grenzen voorbij
mijn hart vervloeid
mijn verlangen opgelost
Gevoeld, weggesmolten
zo vrij-van zelfs
dat er alleen nog is
de vrijheid
in het grote verbonden zijn
Eén met mezelf alleen
Nog een onbereikbaar ver strand
in de zee van jou-en
wetend…
Opgaan in het licht
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 173 Die met oneindig veel stipjes
Jouw werkelijkheid weergeeft,
Zelfs als het onderwerp
Van jouw studie nog niet af is,
Laat de materie van de bekendste
Parijse toren opgaan in het licht -
De scheppende kracht van jouw kunst
Die de nuchtere waarheid heeft ingehaald
En mij in jouw droom meeneemt
En me verzoent met de werkelijkheid…
In het rode opgaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 315 zacht streel jij
mijn hart met
warmte mijn huid
je licht me op
laat schaduwen verdwijnen
brengt contrasten in het reine
scherpt de kanten af
weet vloeiend in het rode opgaan
dat het bloeien wordt gedaan
je lacht in ogen
opent morgenblik in
een stralend dag gedogen
streel mijn hart
en warm mijn huid voordat
de avond ons weer binnensluit…