Alle inzendingen over ophalen

bescherming gevend vanuit de hemel zonder schouders ophalen…

Ik wilde er uit, ‘t strand zien! Daar waar je onder aan de trap je gehoor al verloor Maar bovenop met zicht in ‘t noorden haar eindeloze bocht naar ‘t zuiden een strandtent en puur zand oostwaarts gestreept bollenveld Ik zag de glooiende zandduinen, de plooien trillende schuimkoppen die in propjes verwoeien Het gebulder van golven…

samen herinneringen bij elkaar schrapen en ophalen hoe zat dat toen eigenlijk waar zijn die lui gebleven over hem en haar gingen vele wilde en trieste verhalen hij is zoveel ouder en de losse eindjes van mijn verleden weet hij tot het complete verhaal te smeden heel nauwgezet en fijntjes heeft hij mijn flarden aan weten voor mij tot iets…

Bandparkiet met ring nummer 27-GX-93 haar kinderen ophalen in het ballenparadijs ze piepen om het vrouwtje…

Ga zonder dralen je rente ophalen : je raakt wel in Cayman met Ryan Air.…

Morgen gaan we hem ophalen, de trouwe Philips 17 TX 123U, na zestig jaren vergetelheid. Benieuwd ben ik, of hij nog voor me spelen wil. Benieuwd ben ik, naar mijn goede ouwe tijd.…

in nieuwe kracht dat geen open boek bleek te leggen uit het zingen van de ziel waarmee enkel broodnodige aanhef de gerichte partner duidde op een rijke stand - zakelijk beginsel ter bescherming - Jij schreef het verschil met later aan tijdsduur gevoeld in winst van zeg verdraaid weet nu je lot op te maken door zielskracht, mij ophalen…

Ik kan uit eigen kracht moeilijk levendig om je geven als om jou heen op zichzelf staande zielen betalen; om anderen te geven laat ook al geen beloften leven, daar vroeg slaande klokken alleen eindjaarshoop ophalen.…

Ik wil de winter voorbij slapen in de plooien van het donker tot tijd mij weer wekt met vlagen voorjaarslicht wil dromen herbeleven ze ophalen uit het schrijn van herinnering hoe ik ooit in een ver verleden op jonge benen door vele zomers ging.…

Komen ze langs de deur het geld ophalen? Computers? Nee daar weet ik echt niets van. Mijn hele leven staat flink op de kop. Hoe moet ik verder zonder envelop.…

“Mamma komt mij ophalen hè”…

Kom nu slapen, maak een eind aan dat gedaas De dag is rond, wat valt er nog te rapen ? Vlij je naast me, staak je innerlijk geraas. De maan beschijnt de kamer dus mag het licht nu uit ? Ik zal je slapen strelen, ik wieg je gammele schuit. En nu we onder zeil zijn, -geen mens die ons nog schendt - komt Beëlzebub ons halen, hij die…

Wandelen tussen de rietkragen Waar vele vogels aandacht vragen Mensen met vele vogeltelescopen Vogelspotters die alles afstropen Je hoort de sterkste verhalen Mensen die hun vogelkennis ophalen Ervaring wordt zienderogen gedeeld Menig vogelgids wordt aanbevolen Blauwborst, rietzangers en een snor- Geoorde fuut zichtbaar op de belevingsmonitor…

Herinneringen ophalen van de liefde diep in mijn hart. Kon ik maar zeggen wat de zon mij heeft verteld. Ze had al de warmte mee van ver over zee. Moest ik voorbij de horizon kunnen kijken dan kon ik mijn geest verrijken. Maar ik ben mijn woorden kwijt er blijft nog alleen veel spijt.…

Herinneringen die mij steeds in pijn doen verdwalen breng ik op een verdwaalde plek waar ik ze nooit zal ophalen ik wil er ook niet naar zoeken vooral als ik daar morgen voor moet opdoeken omdat hier en nu op ons pad is gekomen en vandaag ons weer totaal verrast jij pakt mijn hand samen op de tast kunnen we de weg wel…

vragen malen schouders ophalen vluchten voor alles alweer ik draai me om kom ga met me mee ogen vragen handen klagen zeg geen nee we graven ontdekken openen zacht de gestorven tijd van mijn jeugd die niet mag je gebaar die aai over mijn haar je bent er we delen in godvergeten zeer…

ik heb vannacht liggen dromen en heel wat mensen voorbij zien komen nog even met ze kunnen praten stoeien spelletje spelen samen kaarten een knuffel geven of een zoen herinneringen ophalen net als toen luisteren naar hun stemmen de geuren om hun heen weer herkennen ik word wakker en alles is weer vanouds en gewoon wat heb ik genoten van deze…

Kom hier je hart ophalen.'…

ik heb het schermpje aan een vreemde selfie kijkt me verbijsterd aan moet ik mijn of zijn ogen geloven van die dwaze foto’s zonder kop of staart hoewel de kop en het decor duidelijk maken waar het over gaat het was alsof ik viste in zwart water pas bij het ophalen zag ik mijn vangst die maakte me bang omdat ik mezelf…

O God o God dit kan toch niet zoveel ellende wat er in uw naam geschiedde en nog steeds geschiedt de christen hindoe boeddhist of islamiet ze snappen de inhoud van uw boodschap blijkbaar niet kan uw Zoon niet nog eens nederdalen zodat Hij weer wat zonden die nog steeds onder de mensheid leven op z’n schouders kan nemen en ophalen…

kon zijn Altijd zal ik me herinneren wat een goede man, vader, opa en oom je was nooit zal ik vergeten hoe eigenwijs je kon zijn altijd zal ik me herinneren hoe een harde werker je was Maar wat gebeurt, als ik dat alles ga vergeten zou ik het me nog kunnen herinneren of is alles kwijt dan zal ik heel verdrietig zijn want herinneringen ophalen…

een gedicht, jawel een gedicht, wie weet schrijf ik wel over de buren die joelen en schreeuwen over hoe lief wel en de dood en scheiden ik dicht misschien beter over de stervende cynthia pas ontloken in de pot vergeten bij de waterronde herdacht bij de ophaling iedere week verzand in het jaarbiljet ik zit en ik schrijf boven het gekijf…

je zou je nog nestelen in geheugen nog oorverdovend een stilte doorbreken een kamer bezoeken en verlaten, je zou de toon van afwezigheid nog inkleuren daarbij hadden we afgesproken niet ter plaatse te zijn, stellig te ontbreken we zouden een herinnering ophalen dat kon aan zee zijn geweest, in een bos tijdens een glimlach, in het voorbijgaan…

Zacht stop ik vertrouwen in toegedekt door een winterdeken gekleurd en wel onder de warme wol verstrengeld, opgewonden maar tegelijkertijd geknot wachten twee breinaalden geduldig tot de eerste steek valt en het ophalen kan beginnen ik sla mijn sjaal nogmaals rond mijn ranke hals om elke kou buiten te sluiten en vraag me af wanneer…

en het rinkelen van de telefoon: en of ik nog weet, straks de kleinkinderen, tijdig ophalen aan school, en je weet toch dat...…

fluitenkruid niet meer fluit straffe westenwinden sonoor kopergeluid de wolken binnendragen - wolken die als verlate kruisvaarders oostwaarts de onschuldig lucht de rust ontnemen - dan voel ik dat onder het zomergras de herfst wordt gewekt het dode hout zich op vallen voorbereidt watervolk beeft en bidt en scheepswrakken oude herinneringen ophalen…

je draagt de jaren als een koningin maar een troonsafstand zit er al spoedig in naden zijn wat sleets herstelt op een paar plaatsen een ophaal is er steeds, maar niemand heeft iets in de gaten je kleedpalet is langzaamaan veranderd het lichte groen en blauw wordt voller zonder kou je groeit in aardekleuren wortelt meer in trouw…

Je hebt er een voor graffiti, geweld Voor spionage, fraude, datalekken Agressie, grooming, poederbrieven, hacken En spookzorg, smaad, ja alles kan gemeld Ik krijg, nu ik die waslijst overzie op stel en sprong een meldpuntallergie…

het is ontluiken jij zet met je ogen de wereld buiten door het ophalen van het doek dat de afstand markeert tussen warm bloed en kille stille zakelijkheid transparant maar nog altijd oorzaak nummer een van dodelijke kramp door affectief gemis bijna onder handbereik maar de groepen zijn hun leiders van vroeger kwijt het is de…

bouwde kastelen brugde in ophaal voor jou de diepste slotgrachten jij kleedde in prachten en praal verleidde de koning achter kantelen ik huurde een ros kwam met mijn trots en wat zwaard langs jouw laaiende vuren zijn rijk kwam ten val jij torende hoger op slot ik ladderde vlot in bevrijden jij bent nu de mijne gravin van veur…