Alle inzendingen over oppermachtig

haar grillen zijn oppermachtig…

Ver verdwaald in het oppermachtige ego zoek ik een pad door de mistige mythe van mijn bestaan Voorbij alle ontberingen sluimeren gedachten Die wederom met het ego oog in oog komen te staan Hoe bewust ik ook ben van deze kracht De mist is te dik om het pad te vinden De mythe is de fabel van mijn leven Het ego houdt mij sterk in haar macht…

Zelfbeklag is voor een dichter prachtig met zijn tedere pen voelt hij zich oppermachtig hij kan het zo omschrijven alsof hij de liefde met de pijn of het verdriet zou bedrijven het is niet ieder mens gegeven om iets te maken van treurnis in zijn leven.…

Gevoel is vaak een warboel van dagdromen met een eigen taal en een eigen verhaal gevoel overspoelt vaak de reden als een tijdmachine rukt het je naar het verleden gevoel is vaak oppermachtig voor woorden dan te groot en onuitspreekbaar krachtig.…

prachtig, zoals je wegloopt, zo oppermachtig met in je kielzog woede en gelijk. nadat ‘waarheen…’ mij stamelend ontsnapt blijft enkel onvermogen. nu lange monologen zijn vervlogen kijken de honden op, herkennen dit als simple waste of time.…

Zij zullen u begrijpen, o nature En voelen in zich omgaan, deze wil U uit te spreken eeuwig en waarachtig, Als Een geheel van dampen en van vuren Van kwistigheid, en van bewegen stil, Dat samenarbeidende wordt oppermachtig.…

Uiteindelijk eindigt de draak als een gedoofde vulkaan en ben ik oppermachtig, De plaats is van het kwaad gereinigd en ik hef het hoofd heldhaftig…

Hoe sterk is de emotie welke een gevecht aangaat zonder blos van diepe schaamte enkel zuchten heeft omver geblazen dat het bloed vervangt in andere gedaante wie is de overwinnaar oppermacht waar is uw twijfel zeg mij toch: de schaamte! de blos mag geen verrader zijn hoe kil ook de emotie…

ook lawines worden steeds groter naarmate erosie meer vat krijgt op het gesteente de oppermachtige rots heet graag massief maar als de verbondenheid verdwijnt kiezelt alles bergafwaarts kwadratisch neemt de snelheid van dit proces toe met vocht en vorst als actieve daders in vriezende nachten met slang en appel legitimeert…

miljoenen lazen het in de krant als hij niet meewerkt met de senaat worden kinderen van ons soldaat voor een oppermachtig heilig land stoere man, hief zijn hand tot granaat wij vechten mee tegen de vijand demissionair den haag larmoyant dat is ons politieke dukaat miljarden begrootten het kwaad en velen lieten van zich spreken in harmonie…

wolken schuiven samen waardoor contouren langzaam duidelijker worden staan ze oppermachtig hoog aan de blauwe hemel licht grijze randen kleuren donkerder verraad eveneens de wind het naderend onheil die de was harder doet wapperen aan strak gespannen lijnen speelt de zon haar laatste troef uit keert hen de rug toe, en tovert een regenboog…

vraagt zij zich af, de molensteen van morgen prijkt vandaag al op mijn graf haar eenzaamheid voelt zwaar nu najaar oppermachtig wordt en de vuilstort van de zomer heel goed weet wat er aan schort…

Dronken van stervensrode zonnepracht, ijdel met luister die zij roofden, eisen de golven luid hun oppermacht. Maar ervoor staan hùn zwarte hoofden, en houden wacht.…

de wind is oppermachtig in het noorden hij geselt de verloren graswoestijn en buldert met beangstigend venijn door stervende of doodgewaande oorden waar nuchter de gesloten noorderlingen totaal doorweekte klei trachten te knechten en kale kromgebogen struiken vechten tot een trage dood ze zal bedwingen uit het lichaam van het arme wingewest…

rituelen zo vertrouwd en veilig Een bodem voor menslievendheid en deugd Ooit werd je God genoemd en ook wel Vader En daar waar rook is, is nu eenmaal vuur Indien ik je bestaan als volgt benader Dan ben je toch een teken aan de muur Er was een tijd waarin ik wat neerslachtig Je ver en hoog en onbereikbaar vond Erg ongenaakbaar, wreed en oppermachtig…

de wind is oppermachtig in het noorden hij geselt de verloren graswoestijn en buldert met beangstigend venijn door stervende of doodgewaande oorden waar nuchter de gesloten noorderlingen totaal doorweekte klei amechtig knechten en kale kromgebogen struiken vechten aleer een trage dood ze zal bedwingen de bodem van het verre wingewest…

Vandaag ben ik even helemaal stil Denk ik terug aan de jaren tachtig De Post-trein was destijds oppermachtig De TI-Raleigh-ploeg maakte het verschil Door het raam dicteerde Peter zijn wil Mijn helden luisterden dan aandachtig Dit ploegenspel was werkelijk prachtig Ik zag toen de koers door een roze bril Op de pedalen als idioten Ze reden…

Zij dienen nu als schild voor de oppermacht. Velen sterven, terwijl men hen niet missen kan. Wat een onmogelijke offers worden er gebracht. Ik hoop en bid dat er totale vrede komen mag. Dat mensen respectvol naast elkaar zullen staan. Dat beslissen tot oorlog niet meer wordt genomen. Dat mensen wereldwijd hand in hand mogen gaan.…

De man eenvoudig projectiel De vrouw onbelangrijk complex projectiel God heeft een haat liefde verhouding met het nakomende geslacht het geslacht verkracht door God de oppermacht verdacht pracht parel die alles weglacht Hoe ze loopt slaapt dacht bedacht door God en menselijke spinsels alhoewel dat te betwisten valt binnen hiërarchische…

hoe luider de klanken de toren verlaten huist den angst in ogen die zoekend hun god nimmer zullen vinden god is als lego, een bouwsel van steen een puzzel die deze raadsel ontrafelt in oorlogen, doch net als het plastic slijt ook god en is zijn woord de mist die ik doorklief doch mijn woord kent ook de vluchtwegen en is God zeker een oppermachtig…

geen wapenfeiten uit de kosmos meer verwachten dus nog een stapje verder gaan en zelfs in vreemde gaten duiken zwarte gaten spugen hen uit maar de aliens komen eraan en de nucleaire opbouw in Iran is kattepis voor hen ja die zotten zullen zich helemaal rotschrikken maar ook die andere zotten die zich oppermachtig wanen maar daar komen…

in velden verdeeld kijkt neer op de volmaakte mens zonder ledematen: de torso van een man zo toont een bescheiden deel ik aanschouw de gekruisigde zijn borst deels ontbloot opdat ik zijn hart maar zie door een schaduwrijk getint spectrum heelal wordt getoond door kwetsbare schoonheid te verbeelden in denkbare ledematen en een oppermachtige…

waar angst regeert baarmoeders willen veroveren niemand durft uit te spreken al zijn de gedachten eender misbruikte kinderen een bruid van negen jaar kerk en staat wie veroordeelt nu wie het geld regeert Shell oppermachtig wiens brood men eet diens woord men spreekt de fluister van de wind ageert het venijn zit in de staart opgestapt…

die je mond samenplakt oppermachtig over je wereld heen zakt je zwetend rood en ingekakt aan je lot overlaat met nergens koelte nergens schaduw in de straat zonder hittebestrijding er is geen bevrijding kleuren zijn dor en vaal alles dood, droogt uit totaal in mijn droom in de warme nacht fluistert een stem zacht: trek je terug in die…

Wie denkt dat hij oppermachtig is, leven te nemen van een ander, heeft 't mis. Dat recht heeft niemand op deze aard, want elk mensenleven is evenveel waard!…

Iedereen, muisstil en luistert aandachtig, Ik als pianist ben oppermachtig. De rode draad van het blad, leid me naar het eind, Als maar door spelend, totdat een vertragende tempowisseling het einde seint. Het laatste akkoord en het publiek applaudisseert luid, Mijn werk als pianist zit erop, Het stuk is uit. - maanwolf -…

Vertel me je verhaal en laat je stroom niet stoppen Spreek zacht tot mijn gemoed, ik luister heel aandachtig Mijn hoofd breng ik tot rust, dat is niet oppermachtig Jouw lied, mijn dierbaar hart, reist met de bloedbaan mee En elke lichaamscel weet van ons wel en wee Het weefsel resoneert in beelden en in kleur Je dringende appél klopt op mijn…

de eerste helft voor beide onbevrucht, maar na de rust wordt Wimpie oppermachtig Een pass op maat wordt duikend ingekopt, de bal treft doel, het tempo wordt verhoogd, Den Bosch blijft vanaf nu steeds in control Na nog twee treffers is hij maar gestopt, met 3-0 is de vijand afgedroogd, men weet heel goed: the winner takes it all…

nog lang niet dood En als ze op je lopen schieten is dat risico vrij groot Als je iemand voor z'n kop schiet omdat je 't oneens met hem bent Denk niet dat je er mee opschiet want het is geen argument Nee, met woorden wil ik vechten, het liefst gevangen in een lied Ik wil je zin voor zin bestoken, andere wapens heb ik niet Want het woord is oppermachtig…

Hij was een beetje mopperachtig, maar voelde zich wel oppermachtig. Toch koos de man het hazenpad, omdat-ie zin in Pasen had.…