Alle inzendingen over orgelklanken

ben ’s morgens alleen maar en snuif wat orgelklanken vermomd als vermoedelijk iets van couleur locale proeft de straatschuimer het leven en dient de mensen die voorbij gaan als patatlucht in een winterstorm plooit hen ’s avonds plooit enkel het duister…

Het orgel dat orkest wat hangt aan ´n kerkmuur met ornamenten veel beelden zelfs engelenlijfjes maar vooral veel pijpen van supergroot tot piepklein voor orgelklanken zo improviserend zeer muzikaal diep emotioneel mijn levensziel intens raken en doen bekennen 'k heb vriend: het orgel!…

Orgelklanken in de avondstilte tillen verlangen in mij op, over mij valt een vacht van vrede, zacht neurie ik “Hij zij geprezen” en denk aan vader die een groot deel van zijn leven op de orgelbank doorbracht.…

gitaren krijsen stille dood het bloed droop langs haar pols met scherf gesneden gapend rood verliet haar vingers als van schuld ontbloot de zangeres verzielt het lied haar hese stem verbiedt gesteund door orgelklank de stank van oorlog in dit land zing mee zing mee verbrandt verbrand de stank van oorlog in dit land gitaren…

In de zee van vele lichtjes zelf ook eentje branden doen, stilte proeven, rust en vrede, even weten, net als toen: dat de Zoete Moeder luistert, dat de meimaand vreugde biedt, dat ook andere mensen lijden maar dat ook veel moois geschiedt; dat vebondenheid kan groeien, dat er troost en hulp kan zijn, dat de blije orgelklanken balsem zijn…

Een schone orgelklank bevangt je als je net een sluitsteen hebt geschoten. Het mysterie der opklinkende preken heeft het pleister rijk beloond! Zolderachtige gemoedelijkheid verwarmt je ogen, bezwaart je hart. Voor deze oase heb je gekozen. Straks is alles weer gewoon.…

Orgelklanken en koorzang tonen zich sterk, geven luid de lof, die God mag krijgen voor Diens stem tussen ruisende twijgen, binnen alle adem uit het wijde zwerk. In de kleine kapel van klare eenvoud ondervindt de zoekende enkeling hoe zijn felle zielsdrift hier zacht verflauwt.…

De ruime stilte wordt verpletterd door superbe orgelklanken. De organist speelt niet voor mij. Een grote spar staat sober aangekleed op ons te wachten, kistjes met sinaasappelen en Callenbachboekjes terzijde. Er ruist iets langs de wolken, de herders liggen in het veld, het kindeke lijdt kou.…

Plechtstatig stijgt een breed geruis als traag aanzwellende orgelklank, vol bladgefluister, beekgebruis en licht en geur en vogelzang. Geen harte zwijgt, hoe mat en koud, en schel, uit alle borsten, schiet het steedsgezongen, ’t eeuwenoud en eeuwigjonge liefdelied. --------------------------------- lind: zacht…

Plechtstatig stijgt een breed geruis als traag aanzwellend orgelklank, vol bladgefluister, beekgebruis en licht en geur en vogelzang. Geen harte zwijgt, hoe mat en koud, en schel, uit alle borsten, schiet het steeds gezongen, 't eeuwenoud en eeuwigjonge liefdelied.…

Nu zingt men wel en 't orgelspel en misse ik niet, o neen, maar uwen zang mist de orgelklank en misse ik al met een. Ik misse u als er leugen vals wil monkelen* zo gij loecht, wanneer gij zacht mij verzen bracht of verzen mededroegt. Ik misse u nog... waar hoeft u toch, waar hoeft u niet gezeid... Ach!…

Engelenkoor, wat na 'n kort a capella, groots en meeslepend ondersteunend begeleid door het Hoofdorgel vertolkte: "Eens als de bazuinen klinken" Zowel God, als Jezus, als ikzelve, wij alle 3, zongen uit volle borst mee en mijn geest werd vervuld van ootmoed, nederigheid en emotionaliteit Na het echoënd wegebben van de laatste zang- en orgelklanken…

Ik hoor wel zang noch orgelklank, Maar ben slechts aan mijne oren krank, En kan nog wakker stappen; Mijn benen zijn nog even goed, Mijnheer de schout! en daarmee moet Ik immers toch maar trappen?’…