orkaanoog
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 
614
614Aan de rand van het beroofde land
In het kloppend hart van het oosten
Verwart men ‘samen’ met ‘beramen’:
het oliedomme spel, de bommenruil
De olijfberg geurt naar ontbinding.
Regen is een verkwikkend geschenk
De aardkorst wordt een klad van lijkafdrukken.
Waar ligt elders?
Zij verkiezen rood en schroot.
Grijs is geen kleur maar een verzinsel…
Bezig met laden