Alle inzendingen over oud kil

ik wil naar de overkant mompelde ze zal ik u helpen met oversteken en nam haar bij de hand maar ze werkte tegen nee ik wil naar de overkant ik ergerde me dan moet u het zelf maar weten ik stak over en keek wat was daar aan de hand een vrachtauto die langs reed remde – helaas de oude vrouw bleek met een stap te bereiken wat ze niet voorwendde…

Het had jaren op zolder gelegen door stof en vocht aangevreten door toeval kreeg ik het in mijn handen herstelde meteen onze vroegere banden. Het eerste dagboek van mijn jeugd buiten zijn verfrommelde randen was menige bladzijde reeds verkleurd. Mijn klein schrift viel moeilijker te lezen duidelijker voelbaar was nog het kloppen van mijn hart…

Daar zit een oude dakloos in 't station verpakt. Hij reist niet meer en woont nergens. Hij zit enkel neer. Te kort duurde het afscheid. Een lange trein bracht hem hier, op het spoor van een lege doos om in te verdwijnen. Wat haalt hem weer weg? Geld of een vrouw, wie weet? Wie zorgt voor hem of sterft hij af, verzakt en ontspoord?…

Van tijd tot tijd gebeurt het onverwacht dat iemand ruikt als jij zo kijkt en lacht ineens begint te dansen net als jij of zomaar woorden zegt die jij ooit zei Receptie in een groot gebouw een man praat met een vrouw en ik, ja ik verlang naar jou door hem, zijn lichaamsbouw "Hee, weet je niet meer wie ik ben? Kom op zeg!" lacht hij…

Ik probeer me jeugdig te houden spring op de fiets (elkektrisch) en snel richting Concertgebouw voor een middagconcert van het Amsterdams Gemengd Koor waar mijn man in meezingt fiets met ketting op slot aan de paal en pal recht loop ik naar de ingang dan overvalt me een massa mensen gebogen en langzaam lopend sommigen zelfs krom, sommigen…

Romeinse kaars: bezorgt mij veel plezier Lawinepijlen en de knalmat ook De Cobra-6 spuwt keihard vuur en rook Het siervuurwerk biedt niet alleen maar sier Met Oud en Nieuw: geen knal gaat mij te hoog Wel zonde van dat hulpverlenersoog…

van de bedreven liefde slaap je in mijn arm Je ligt op me, dichterbij kan niet een vest als deken, maar enkel voor het vertoon het bankje op je kamer is net breed genoeg voor mijn kont ooit kopen we een bed, worden we oud en wordt dit alles heel gewoon…

De stilte werd in mij gewekt om te luisteren naar het ruisen van de luwe wind haar verhaal waarvan ik vind die luister van de natuur bij mezelf te zoeken rust op mijn oude dag om te genieten van dat vleugje schoonheid en adem het zuurstof in dat verwondering wekt wanneer vertrouwen gaat bloeien die een open wond nodig heeft om dicht…

Ik ben wel een oud mens van 98 jaar, zelfs een behoorlijk oud mens in mijn 99ste levensjaar zeg maar een oude doos maar ben nog niet dood, geen kijkdoos met van die ogende kleine gaatjes waar je doorheen kan staren, turen ik heb ook geen gaatjes in mijn hoofd ik heb heel veel nog behoorlijk op een rijtje zelfs bekoorlijk van tijd tot…

Grote dief, pak nu op mijn oude dag andermaal uw pen en schrijf dat Jenny mij toen voor het eerst heeft gekust.…

de aarde wordt licht de stem van de zwaluw roept 'wat is nu uw weg?'…

ik zag je lopen met een stok die voor jou de weg verkende herkende je eerst niet het grijze haar dat je al vroeg tot oud bestemde paste de puzzel in elkaar je houding is nog trots als je vertelt hoe de oude rots in al zijn voegen kraakte langzaam onder water raakte hij is niet meer de branding heeft hem overleefd, jij bent beland…

samen in gedachten zag het wachten in bewegen ogen spraken met een lach stilte bleef zo achterwege eventjes de handen vast in aandacht overwegen een enkel woord of een gebaar gaf richting aan hun leven samengaan was sprakeloos in weten wist geluid een snel vergeten want passie deelde dan de lakens uit gevoelens paarden zich tot…

blad helderrood opgloeien alsof er bloed doorstroomde Liet hem in vlammen opgaan als zonnestralen hem verwarmden Het kalm ruisen van een kabbelend bosbeekje die hij zo koestert als zomerlinde doet zijn levenseinde zachtjes inluiden Vandaag heeft hij duizend jaar boomwijsheid in kleuren verzameld En laat hij voorgoed en tevreden zijn oude…

Ook oud en nieuw maakt van verloop gewag Al wat begint beweegt zich naar een eind Een jaar, een eeuw, ons leven is omlijnd Duurt van de eerste tot de laatste dag Maar één feit troost me, maakt zelfs blij van zin: De meeste tijd zit tussen beide in!…

Betrekken van vroegere kamers Vertrekken van een jong verleden Zeer lang rekken om te merken: Steeds meer op dreef met haltes Trekken op de snelweg naar oud…

Aan zijn lawaaiig raam gezeten lijkt het waarachtig of hij ongelukkig is naarmate hij ouder wordt ver weg, het donkere duister in daar is de wereld alles, zijn metgezel vandaag heeft hij van alles meegemaakt hij, die bijna van de hemel is want schuld op aarde leidt naar vermaak in zijn oude zetel bij het maanlicht raam in een huis dat…

het oude echtpaar vouwt stil de dagen toe op het Meanderspad Vandaag in de nieuwsbrief van 'MEANDER' mijn haiku bij de rubriek: 'Meanderen'https://meandermagazine.nl/2021/07/nieuwsbrief-27-4-juli/…

je keek me aan ik zag het vragen in je oogopslag, onzekerheid die handen vingers gaf in strijken langs elkaar op zoek naar hem of haar je stem die ik zo eindeloos goed kende die mij verwende met een sprookje als ik lastig was klonk schuchter toen je vroeg, wie ben je ik draaide om, je ogen zogen me naar binnen ik zag een vonk…

Dit is mijn huis en tuin, mijn stad, mijn land, mijn man, mijn kind, mijn vader, die held’re ster zo ver, die schijnt op mijn verstand, mijn ader. Maar van wie de lucht, die zich met bloed verbindt, van wie de kracht die zich in ‘t lijf bevindt, van wie de woorden uit mijn mond, van wie het helen van een wond? van wie het koren op de akkers…

als je goed naar me kijkt zie je dat je op me lijkt men zegt over bomen dat ze maar wat staan te dromen toch echt geloof me van alle oude bomen laten de meesten zich ook door oude mensengeesten bewonen…

ik zag je handen in je schoot het wit van strak gespannen spieren jij gaf jezelf zo bloot je heerste met je woord in tegenspel maar de reacties waren jou weer veel te snel je suste en minimaliseerde deed alsof je leerde van de woorden die een ander zei sloeg toe in de rust die je creëerde ik zag je handen gaan bijl en doodslag…

Het oude herenhuis Staat deftig aan de gracht Hij ziet mensen wandelen En een kind dat vrolijk lacht Dromerig kijkt het huis Naar de bomen aan de waterkant Hij beschouwt ze als zijn vrienden Ze zijn lang geleden hier geplant Het huis staat er al eeuwen Iets verzakt en iets versleten Heel vaak gerestaureerd De laatste keer is hij vergeten…

oud en vervallen leunt het scheefgezakte huis op zijn verleden…

Want je kunt nooit voldoende woorden leren voor relschoppers die oud en nieuw versjteren. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Het is niet te bevatten dat PVV, VVD, NSC en BBB, de partijen die nu rond de tafel zitten om een regering te vormen, tegen een landelijk vuurwerkverbod zijn.…

ik wist nog hoe jij binnen kwam en alle kleuren verschoten wat overbleef was in het foutieve grijs gegoten waar vroeger speelsheid in een lach overheerste schokte en bibberde stramheid minutenlang tot ver voorbij deur en behang nooit waren zij met stomheid geslagen er kletsten altijd wel wat dwazen jij gooide het met ellende…

Een oude wijsheid van een oude koning (die alles had gezien, zei hij): Er is een tijd van liefhebben, haten opbouwen & afbreken enz.…

Bolhoedjes en paraplu's het is allemaal rood om me heen oude gebouwen en een oude liefde het blijft maar regenen…

Een oud boek staat als een huis, waarin een oude lezer wonen kan. Waarin een overleden schrijver leeft.…

Oude vrouwen, zij kunnen soms even glimlachen, even gezichten hebben als oude schilderijen. Ineens weet ik hoe mooi zij zijn geweest, hoe ik naar hen heb verlangd.…