Alle inzendingen over ouderdom OR eenzaamheid

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

* jarenlang laat mijn gelaat zien dat er karrensporen lopen waarvan het ontstaan duidelijk is duizenden jaren oud vaag ik weg het zijn er amper negenenzestig het wiel is door mij niet uitgevonden ook de genen niet waar oorsprong ligt over de ouderdom van de sporen blijft men nog steeds in het ongewisse dat is het geheim van mijn jonkheid…

De mond blijft stom Tegen den tijd, Want ouderdom Is eenzaamheid. ----------------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten, 1965.…

Ouderdom oh ouderdom, je komt wel met gebreken, maar ouderdom oh ouderdom, het lijkt wel of ik eerder ben bezweken aan allerlei andere zaken dan de leeftijd!…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Wie vangt hier al het lijden, een aanraking aan de eenzaamheid? Is het daar, een helder antwoord, een open vraag, zich vastgrijpend in betekenis. Ik zal er zijn, over ouderdom waken: oude handen, rustend in jonge.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Ik heb stapels aan archieven in mijn onbewuste mee te dragen een dag is al een druppel in de oceaan dat is niet overdreven en het bestaat, zo lijkt bij mij, uit chaotische lagen Van kennis en gevoelens, zeg maar al het wel en wee, onnoembaar aantal ervaringen zijn in lijf en geest verweven tot aan het moment van heden en ik lijk al ver in mijn…

Is het fijn om oud te worden? Je leven loopt bijna af. Je nam daarvoor diverse horden Om te ontkomen aan je graf. De dokters hielpen daarbij overmatig. Misschien dat er wel iemand loog Of stuurde hij je beroepsmatig Naar een of andere uroloog. Wanneer je plas wat stokte, Iets waar je niet graag over praat, Het was de…

in de fleur van mijn slijtage sluit ik vriendschap met mijn ouder worden verzetten heeft geen zin aanvaarden daarentegen... laat een mooier uitzicht op een gelukkiger...leven!…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

ze strekt haar hand naar de lege plek al jaren onbeslapen en hoopt dat hij ooit komen zal om haar eindelijk op te halen…

vaak loopt ze rusteloos op en neer of staat ze bevroren bij het raam waar ze in haar eigen schaduw naar vervlogen jaren en verloren mensen staart…

Terwijl ik naar boven glijd kijk ik naar beneden diep in mijn verleden. Mijn jeugd is helder, lichtvlekken weet ik mijn rug beschijnen en almaar meer verdwijnen in een grimmig grijs, terwijl ik somber stijg.…

Het leven wordt allengs wat triest voor haar; ze heeft een loopneus die ze telkens snuit want elke zes seconde weer een drup dat zijn er per minuut een stuk of tien. Ja vroeger was ze wel van zessen klaar, maar langzaamaan ging toch de fut er uit. Zo nu en dan eens naar de handwerkclub of soms in ’t buurthuis een partijtje kien. Zo heel…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Waar ik in mijn dromen soms voor vrees is niet de pijn van ziekte of van ouderdom noch al die lange nachten of de eenzaamheid, maar het stil vergeten van je naam, het niet herkennen van je stem, je gezicht te vrezen als een vreemde vlek op het tapijt.…

Het beeld omgeeft wat Eenzaamheid bedoelt, verdorven tranen Van wat geslonken zout op de lippen De kleur van dood is niet wit Maar roze doorschijnend Iemand is niemand in de menigte Die al zoekend zich slenterend begeeft In het voorportaal van ouderdom Niets is oud of jeugdig Vijandschap maakt overuren De capuchon verkreukelt door…

wie fluistert de dichter weer troostende woorden in als zinnen voortdurend beslaan wie houdt het net vast onder de woorddanser wanneer het ritme weer weg is wie reist mee in het oude hoofd waar de chaos steeds meer toeslaat woorden almaar dunner worden tot de zin ontbreekt…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Over alle daken bloeit mijn bleke wake; alle sterren toe reikt ze, strak en moe. Baart dan alle bangen steeds een nieuw verlangen? Is dan alle vrees liefdes vrouwe en wees?... - Over alle daken bleek-gebloede bake; over heel de wereld heen liefde en leed, - alleen...…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Je gaat met sprongen achteruit, een week, soms zelfs wel twee, daar waar je vroeger altijd kletste, druk bezig was met, ja, waarmee, kun je het nu voor elkaar krijgen helemaal niets te doen, gewoon stil om je heen kijken, wel even wat anders, dan vroeger, dan toen. Dit grote verschil is wat me zo benauwt 't is zo'n schril contrast, ik…

Zij wordt dement, beiden worden oud, om haar tóch nog bij 't gesprek te betrekken, stelt men haar een simpele vraag, waarop manlief bromt, stel haar toch niet zoveel vrágen vandaag! Hij kan 't niet verkroppen, de dementie van zijn vrouw, maar jee, wie kan dat wél? De kinderen worden ouders van hun eigen ouders, als ze teruggaan…

mijn oude opa met zijn fel rode brommer haalt hij de lente…

Het heden met een verleden Een toekomstbeeld zonder kanalen Een auteur zo belezen Bladerend door hoofdstukken zonder te verdwalen Het levensverhaal niet ingebonden Alleen het voorwoord en slot geschreven De rust gevonden Hopend dat iemand het gaat lezen…

Lopend over de naad waar schim en kille siddering samenkomen krijsen de zilvermeeuwen langs de kim pikken de echo’s van de dromen terwijl afgebladderde lokeenden en drenkelingen de zee uit worden geduwd en de laatste waarheden tevergeefs beademd worden Mompelend schopt de oude man het wrakhout voor zich uit een lege fles met een verlaten…

gakkende ganzen op de laatste weg naar huis van verre een roep!…