2661 resultaten.
Trouwen
hartenkreet
4.0 met 68 stemmen 4.547 Kijk-
deze ring zit nu zo strak
dat hij niet kan afglijden.
Dat geeft niet.
De jaren hebben mijn handen veranderd,
maar niet mijn hart.…
Stilleven
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 953 je tuin een levend schilderij
in de klimrozen hangen
pinda’s voor de mees
en de verwilderde parkiet
maar de vlaamse gaai
zie jij daar liever niet
die veelvraat is brutaal
je rozen doen het goed
de rododendron ook
beide in diverse kleuren
en de pas geknipte haag
vormt een gladde kraag
bijna op gewenste hoogte
om jouw favoriete plek…
Verplant
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 252 .
we hebben je in de tuin gezet, toen
de tijd ontbrak
je maakte geen bezwaar
vroeg enkel om een knuffel
en aaide de kat
.…
Variabele Tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 218 Het is morgen voor zijn Vrouw,
Hij leeft den dag,
De avond strijkt voor het Kind,
Wanneer de tijd variabel is,
Het Kind is stervende hier,
Als vuur dat dooft,
De morgen Vrouw vervloekt de tijd,
Tot de klok die slaat,
Mannen van geschiedde dagen,
Marcherend te voort,
Bij het verlichtend dorp,
Waar de kerktoren stomp is,
Luid koor…
Bloed
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.872 Wij hebben
hetzelfde bloed
misschien dat je het
daarom zo goed
onder mijn nagels
vandaan weet te krijgen…
visje
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 424 niemand praat tegen hout
vraagt erom een boom te zijn
het leven soms laat het je huilen
het lijkt net ijs en ik lach
jouw tijger toch
van binnen stroomt het
ongetemd rauw zei je
we bouwen sneeuwkastelen in de tuin
en op die wolken het is mijn tijd
nog niet…
Er van door
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.561 Bij het verlaten van het huis
wisten we nog niet of we ooit
nog eens zouden terugkeren
Wij konden verdwijnen zoals een gebouw
tot stof kan verkruimelen door nagelaten
onderhoud of oorlogsgeweld
In ons schuilen vertrouwde plekken
het licht van de zon en de warmte
waarin we onszelf geheel vonden…
Zachtjes mama en papa ruziën
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.298 Zachtjes luistert ze naar haar meisje
mama en papa praten alleen maar
ga maar gauw naar boven
Het meisje loopt zachtjes naar boven
een traan glinstert in haar gezicht
Ze weet het
het koude huis weet het
maar
iedereen.... sssssst
Zwijgt…
Lief kind
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.390 Lief kind
Je moeder hoort er altijd te zijn,
want je bent nu nog zo klein.
Ze zou je moeten knuffelen
en kussen.
Ze zou je ruzies moet sussen.
Met jou naar feestjes moeten gaan,
en met schoolreisjes
op je te wachten moeten staan.
Als je ziek bent,
over je waken.
Samen met jou een cadeautje
voor je juf moeten maken.
Ze is veel te vroeg…
Mijn vader
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 935 Mijn vader die ik altijd respecteerde.
Mijn vader waarvan ik dacht,
dat ook mijn mening belangrijk was.
Mijn vader die zegt wat hij denkt,
daarin geen blad voor de mond neemt,
ongeacht wat anderen ervan vinden.
Mijn vader die het geluk van vreemde belangrijker vind,
dan het geluk van zijn eigen kinderen.
Mijn vader die denkt te weten wat voor…
Weet je nog oudje?
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 563 bijkans opgebrand
lijkt jouw oude hout ontkracht
in jaren die vergingen
herinner jij je de ringen
waarin je weer en wind vergaarde?
blussend doorbreekt een lach
die voor een leven vocht
bewaarde…
Uit de tijd
gedicht
3.0 met 26 stemmen 8.217 Ik rijd naar huis in de bellende leegte
Van de laatste tram. Het wordt mijn tijd.
Verlaten straten komen samen, gaan uiteen
Op steeds dezelfde, stroevende punten.
Ik zit in mijn ijzer, lees de haltes, steeds
Dezelfde, door het raam dat wie weerkaatst.
Ik zoen de koude naam op de achterkant
Van mijn adres, verscheur de enige brief.…
Verstoten kind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.893 De zon heeft heel even geschenen
eigenlijk niet eens een heel jaar
plots waren ze allebei verdwenen
stonden niet meer voor je klaar
Hun eigen rotwereld vrat hen op
drank, drugs en allerlei rotzooi
dus gaven ze jou een schop
en dachten niet: wat is ze mooi
Ouderschap is nu uitgesloten
de rechter heeft terecht beslist
ze hebben jou keihard…
Glas
gedicht
2.0 met 345 stemmen 35.512 Elke morgen stond ze voor het raam te wuiven.
Ik zwaaide terug, maar wist niet wie ze was.
Buiten ging het leven door, maar 't hare
ging niet verder dan het glas.
Als ik terug van school kwam keek ik even;
het vierde raam, begane grond:
een witte muur met stille plooien,
alsof de vrouw niet echt bestond.
En toen kwam ik haar buiten…
De stem van 't kind
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 386 hulpeloos en klein
kom je in de wereld
veilig in papa's handen
ontwikkel je je
groei je geleidelijk
groter
in de veiligheid
van het gezin
totdat
het zo kriebelt
dat vader zijn
vleugels
wil spreiden
het gevecht begint
alvorens zij
dit in woorden
kan gieten
is het gemis daar
onbegrip lijdt
tot verwijt
en dan dat gemis…
Doodgewoon een belletje
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.047 Een leven lang lief en leed
altijd was je er voor ons
Een thuis een vriend een pa
een voorbeeld voor ons allen
Ma nog ondersteunend
ook als zij het niet meer weet
Het lijkt nog gisteren
dat je naar de camping reed
Alles nu toch plotseling voorbij
na ma ook jij ons toch ook ontvallen
Zonder pa en ma voel me geen kind meer
ineens ben ik…
Lieve Papa
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.165 Jij was ook altijd aardig
voorzichtig, braaf, beleefd,
bescheiden en hardwerkend,
kreeg je het op je bordje
Je werd ook toch maar geleefd
door oorlog en omstandigheden
Wat had je voor een keuzes
Wat heb je afgeleden
Lag je lang wakker van die kampen
wat je in Indie verloor
je vrouw, je broer, je moeder
die maatjes aan dat spoor
Gedichtje…
Verstandig ouderschap
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.310 Een man slentert rond in de hof
verslijt onder zijn zolen kronkelpaden
tussen de verscholen witte gebouwen
Het vliegend zaad van een vlier
tikt droog en hard het voorhoofd aan
maakt zo verdeelde gedachten één
Het zou een meteoor kunnen zijn
maar neen, er is niets ongewoons
geen gat dat van voor naar achteren loopt
Het hart klopt onvervaard…
Zandkorrels tellen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 204 Terwijl de tijd
dag en nacht verbindt
telt hij de zandkorrels
die door z’n vingers glippen
telkens en telkens weer
kijkt naar de patronen
die ontstaan en veranderen
waarom de tijd almaar sneller gaat
terwijl hij langzaam ouder wordt
sneller de tel kwijt raakt
trager de tel terugvindt
telkens en telkens weer
telt hij de zandkorrels
die…
Foto van vroeger
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 935 Je raapte het leven
als dwarrelende bloesems
van bomen in de lente,
gevangen door de zachte bries
van Astarte.
Je had er een in je haar gestoken,
als symbool van vruchtbaarheid
en eeuwige vreugde.
Het was een leven dat je zelf niet mocht tekenen:
je verwachtte zoveel,
en zou zo weinig krijgen
En terwijl je een stil gevecht leverde,…
Helden
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 451 Helden van vroeger
Zijn hun heldhaftigheid kwijt
Als ze van eigenwaarde beroofd
Doorliggen op klefklamme lakens
Helden van toen
Zijn hun voorbeeldfunctie kwijt
Als ze van motoriek beroofd
Kwijlen op vlekvolle hemden
Helden van gisteren
Zijn hun krachten kwijt
Als ze van zelfvertrouwen beroofd
In stilte huilen achter halfgesloten ogen…
grijze ganzen in de winter
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 527 grijze ganzen kondigen de winter aan
ploegen voren in een angstige lucht
met daarachter de contouren van de dom
en de leegte van de stad na sluitingstijd
lege agenda in zwart leer gevangen
argwanend de onbeschreven pagina’s
wachtend op wat gaat en is geweest
de Alzheimers van de nieuwe tijd
vader en moeder nog even samen
als kinderen spelend…
De kinderliefde
poëzie
3.0 met 23 stemmen 10.989 Mijn vader is mijn beste vrind.
Hij noemt mij steeds zijn lieve kind.
'k Ontzie hem, zonder bang te vrezen.
En ga ik hupplend aan zijn zij,
Ook dan vermaakt en leert hij mij;
Er kan geen beter vader wezen!
Ik ben ook somtijds wel eens stout,
Maar als mijn ondeugd mij berouwt,
Dan wordt zijn vaderhart bewogen,
Dan spreekt zijn liefde geen…
Raadgever van het hart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 332 kon ik maar bepleiten
dat mijn stem voor eeuwig
de raadgever van
mijn hart zou zijn
of dat ik de trots van
het verlangen ontvouw in
wijze keuzes, niet van
jaloezie maar afgeweken
van de stille wens
dat de dood mag spreken
wanneer mijn zaailingen
zich hebben gekruist
met de toekomst
ver vanaf het heden…
dat komt gewoon
gedicht
3.0 met 9 stemmen 6.493 dat komt gewoon doordat zijn vader eens.
gewoon omdat zijn vader in zijn jeugd.
doordat zijn vader in zijn jeugd gewoon.
gewoon al in zijn jeugd zijn vader toen.
omdat zijn vader ooit eens tegen hem.
ooit gewoon eens in zijn jeugd hem tegen.
dat komt gewoon doordat zijn vader ooit.
gewoon hem in zijn jeugd toen ooit al eens.
ooit eens tegen…
Een nieuwe border
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 147 met zorg gekoesterd
zijn zij opgegroeid
tot in de volle wei
blij en zorgeloos
tot zij later weer
in borders zijn geplaatst
geselecteerd op groei
totdat hun bloei
volwassen is geworden
een tuin met generaties
die voorspelbaar waren
tot achter de geraniums
daar krioelt het van jong goed
zij groeien tegen wind en weder
ook al worden…
Hun chaotisch bestaan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 181 zij wiegen niet meer
als bloem op de wind
laten hun bladeren vallen
de een nog sierlijk
de ander theatraal
zij verpieteren allemaal
het verdorren van stelen
kan hen niet meer schelen
zij wortelen al in het verleden
vrezen de storm
zijn bang voor de knak
morgen is hun enig houvast
het onkruid tiert welig
in hun chaotisch bestaan…
Babykoop
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 Een Nederlands echtpaar heeft een Belgisch echtpaar 7500 euro betaald voor hun baby.
Het bedrag mocht in termijnen worden voldaan.
De rechter vond dat het kind verkocht werd "als een ijskast".
-----------------------------------------------
De regels bij de koop zijn waterdicht:
Volledige garantie van zes weken,
(Best handig bij defecten…
Het is een magere troost
gedicht
3.0 met 25 stemmen 13.536 Geen verhalen over afkeer,
over waanzin of grote trouw: ik
verlang naar toen terwijl
ik ouder word. Ik denk
nog veel aan jou.
---------------------------
uit: ' In de piste', 1984.…
moeizaam converseren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 365 is het koud
vraagt mijn vader
niet veel aan
zegt mijn moeder
zuinig als altijd
op haar woorden
daarmee is het
gesprek bevroren
aan mij de taak
de grenzen te verleggen
een weg te banen door 't ijs
doch wat rest er nog
behalve kou en weerbericht
misschien een storm op komst
maar ik zeg tegen beter weten
het zal het voorjaar zijn…