3371 resultaten.
Ik herinner me
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 1.440 Verblindend witte ochtenden
de geur van opwaaiende lakens
het rammelen van wasknijpers
in een klein emmertje.
Koorts en koele handen
een schaal met stukjes appel
mysterieuze gezichten
op het behang.
Veel later,
het fletse besef in je blik
bij elk vertrek:
je was
geen partij
voor de verte.…
Naar bed
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.791 Vanavond treuzel ik niet
Maar ga vliegensvlug naar bed
Ik lig klaar, mijn pyjama aan
Heb zijn stoel vast klaargezet
Mijn vader gaat weer es vertellen
Zomaar, uit zijn blote hoofd
Maar dan wel op zo’n manier
Dat je het werkelijk gelooft
Hij tovert vreemde hoofdpersonen
Draait een film in mijn kop
En na een klein half uur
Zegt hij: het…
VADERS HAND
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.976 De vader schommelt op de knie
Zijn jongen hop, hop, hop!
‘ Hei, dat gaat kostelijk’, jubelt die,
‘ Nu hard eens in galop!’
’t Gaat wipprend, tripprend op en neer,
Tot vader uitroept: ‘ Oef!
Nu kan ik je niet houden meer
En laat je vallen – poef!’
De jongen roept: ‘ Dat heit geen nood,
Dat weet ik wel al lang;
Ik ben, zit ik op vaders schoot…
Lotje en Keesje
poëzie
2.0 met 15 stemmen 4.725 Keesje:
Zeg me zoete lieve Lotje!
wat is de oorzaak, dat ge schreit:
Hebt ge uw beugeltas verloren,
of gebroken, lieve meid?
Lotje:
Zou 'k niet schreien, waarde Keesje!
Moeder lief was niet voldaan
Met mijn naaiwerk; o! zij zag mij
met verdriet en droefheid aan…
Bril ga weg
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.427 Mijn moeder heeft een Bril
zo op t puntje van haar neus
rust nu een Bril
als zij de krant leest
Bril, Bril ga weg,
maak mijn moeder nog niet oud
ze mag nog niet beginnen
aan het inruilen van ons
voor die eeuwige blindheid…
springen vóór het vliegen. voor D.R.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 857 transformatie van vlucht in landing
kranige confrontatie met de branding
vastberaden de vleugels ver uitgeslagen
geselende storm en soms de wind die jou wil dragen
onder die vluchtige, vermakelijke veren
woon jij die het springen niet kon leren
geen gefladder, springen en weer opstaan
vloog je alsof je niet anders had gedaan
onder die veelkleurige…
De vaderlijke boom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.311 Ik zie het leven in de oude boom,
in de wortels, de takken, en z'n kruin,
de levenssappen in een trage stroom,
de knoestige stam herfststormachtig schuin
en reikend tot in de blauwe hemelboog
als ik kijk met ’t oog van de spruiteling.
Heel geweldig lijkt hij en heel hoog.
Koud is dan de vage herinnering
aan het veelvertakte vaderwezen…
Winkelen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 3.139 De uitverkoop is aangebroken en wat een pret is dat
In slagorde verplicht te winkelen al in de grote stad
We volgen moeder Kapitein die driftig voor ons uit
Elke winkel binnenstapt op zoek naar oorlogsbuit
De gouden regel: alles mag, mits voor de halve prijs
Pannen, dekens, boeken, schoenen en vacuüm verpakt ijs
Het allerergste echter, het…
Wat grootvader wist
gedicht
2.0 met 53 stemmen 18.929 Wat grootvader wist, is hij wel vergeten,
maar spelen kan hij nog.
Wanneer hij de kamer door de ene deur verlaat
om een seconde later
door de andere weer binnen te komen,
dan heet dat: een wonder.
Geen wonde in het hoofd.
Hij herkent zijn derde vrouw
aan de bonen die ze hem voorzet,
Steeds spuwt hij ze weer uit,
want nooit zijn ze eens…
Grote mensen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 867 In grote mensen
heb ik zoveel meer gezocht
het is zo eenvoudig:
ze komen altijd met hun sprookjes,
waarin dieren plotseling de geest krijgen
en zich sprekend tot ons wenden
en vertellen van het grote paradijs
waar eeuwig lichten branden,
de limonade gratis is -
er zit geboren onschuld
in de wereld,
maar bij daglicht glanst
het kalfsvlees…
voorbeeld
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 874 zo lang samen en ze doofde uit
je hart was gebroken
na maanden brak je lichaam
een eenzame val in stilte
niemand hoorde je sterven
niemand hield je hand vast
de dood verenigde jullie
in de schoot van onze aarde
soms bloeien gele bloemen dapper
op jullie plek in deze grauwheid
hulde voor 67 jaar liefde
gebeiteld in weerbarstig steen…
Vakwerk
gedicht
3.0 met 22 stemmen 14.950 'Praat me niet van sneeuw en ijs'
sprak mijn meelbestoven vader
terwijl hij witbrood in de rijs-
kast schoof, 'daar komt maar dooi van'.
Maar toen hij 's avonds in de maan-
overgoten kerstetalage van zijn tuin
heenkeek over het poedersuikeren
gazon, de borstplaten vijver,
de marsepeinen beelden op hun
sokkels van fondant, knorde hij…
Geweest
netgedicht
2.0 met 83 stemmen 17.998 Mijn moeder
is geweest
voltooid verleden tijd
Zij was in haar uurwerk
vrouw van de klok
Zij was in haar breiwerk
van vest tot en met sok
Zij is in m'n hoofd
soms in m'n handen
Voert nog
-onzichtbaar-
met mij 'n strijd
over tijd, over tijd.…
mijn moeder
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 2.690 ik zie
mijn moeder
in de spiegel
en zeker
met mijn lippen rood
ben ik
haar laatste beeld
voor de dood
daarom doe ik het nooit…
Op een wieg
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.954 Wij woelen zonder end voor kinderen en erven,
En 't gaat ons in 't gewoel, gelijk 't gewiegde kind:
Wij woelen ons in slaap door allerlei bewind,
En vallen moe daarheen, met d' ogen toe, en sterven.
----------------------------------------------------
bewind - bewegingen, beslommeringen…
Vergeten
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 924 Vergeten
de vergezichten
Maar ook
de blik op heel nabij
Het kleine
maar zo zeldzaam
Vergeten
de kooswoorden
Zei zij,
m'n stiller moeder
Vergeten
m'n gedichten
Zei ik
wat meer eenzaam
dan voorheen.…
Rantsoen
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 669 Moeder is
op rantsoen
gezet
Haar woorden
blijven steken
in haar keel
Geen buurvrouw
geeft ze
meer haar vet
Gunt iedere tante
een pijp kaneel
en meer nog
Stilletjes
zit ze
achter haar geraniums
Ik weet niet
of ik steel
in dit gedicht
Diefstal van
haar woorden.…
Avondzon
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 839 Voor jou staat alles zo vast,
gaan zaken zo doodgewoon door
in de vertrouwheid tussen
de gootsteen en de keukenkast.
Zit er een groen seizoen te dringen,
je leest het aan het late licht
dat gefilterd door het glas-in-lood,
de wand bespeelt met roze en rood.
'Kijk, hij komt nu al op de kammenbak,'
je rekent me wel even voor.
'Ja, deze…
ADRES ONBEKEND
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 981 Vreemd dat het huis
tot zwijgen is gekomen
Het komt nog voor
in een wirwar van dromen
Nummer twaalf op 'n laan
de deur warm bruin
Een pluizig touwtje
uit de brievenbus
Moeders afscheidskus
voor ik naar school toe ren
Weet echt nog niet
of ik er aan wen:
Adres onbekend.…
Verzuchting
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 814 Mijn zuchten zijn dieper geworden,
dramatischer dan weleer.
Mijn moeder kon het mooi, zuchten.
Zo, dat je hele lijf ineen kromp, zo dwars door je ziel.
Ze zuchtte je zo een zwak hart toe,
een ongeneeslijk schuldcomplex bovendien.
“’t Is me wat”, “Nou, nou”.
Ik kan dat nog niet zo goed,
ik moet nog harder oefenen.…
Moeder
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.411 Fresia’s kleurden zonnige zaterdagen,
Als zij besloten had zichzelf te verwennen,
om alle narigheid hartgrondig te ontkennen,
Ze gaven geurige antwoorden op niet gestelde vragen.
Al was het om de tijd te vertragen,
wilde zij de antwoorden niet kennen,
durfde aan het beeld niet wennen,
Zij moest het heden wel verdragen.
De dagen kruipen traag…
Meesterwerk
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.393 Met zijn gedachten open maar ogen gesloten
wandelde hij traag door zijn verleden
hij zag zijn jeugd in een schilderij
en is voor even naar binnen getreden
Daar zag hij zichzelf als kind, spelend
op het ijs met zijn doorlopers en muziek
schaterend uit boxjes de geur van cacao op
een idyllische achtergrond van Anton Pieck
Vader en…
Weglopen
gedicht
3.0 met 26 stemmen 6.384 Ik loop de weg steeds verder weg.
Nu ben ik zonder huis.
En ieder woord dat is gezegd.
Duwt me vooruit.
De avond doet de gordijnen dicht.
De wind trekt aan mijn haar.
Het regent wat op mijn gezicht.
Of huil ik nou?- Wat raar!
Er komt een fietser op de dijk.
Wat doet die hier zo laat?
Ik wil niet kijken maar ik kijk
tot vader voor me staat…
Gesloten...
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 3.746 Met de zekerheid,
dat je het niet hoort,
praat ik door,
onverstoord.
In de greep,
van je verdriet,
nauwelijks iets,
wat je nog ziet.
Ik begrijp je pijn,
onmacht en verdriet,
zonder pap...onmogelijk,
dat lukt ook bijna niet.
Machteloos zie ik toe,
hoe jij in al je verdriet,
de deur op slot doet,
en niks of niemand ziet...…
Raad van een vader aan zijn dochter
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.284 Innig Geliefde Dochter!
M'n Pieternel, je mot r's horen,
Voor jij ons zo meteen verlaat,
Ik heb jou nog 'n raad te geven,
Voor jij naar Rotterdam toe gaat.
Dat jij maar op moet passen,
Wees altijd eerlijk, doe geen kwaad,
Je moet maar denken aan je Vader
Die lid is van de kerkeraad.
Vergeet ook nooit je Christenplichten
Van elke Zondag…
Voor het vertrek
netgedicht
4.0 met 44 stemmen 1.454 Waar de zilveren maan
in de pupillen verdwijnt
het spookt, in december motregen
één omgekeerde tarotkaart, die van de gehangene
zwijgende op het gezicht van mijn moeder
voor haar vertrek, in ons allebei, klinkt cello
traag, traag, traag
innerlijke beweging die strekt zich als
herinneringen en liefde
dolken en verwijt en weer, liefde…
Zandloper van een vader
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 874 (een acrostichon)
O m speels en toch
.... P a te zijn,
.... V alt vast
........ O p
....... E en
..... D ag ook
. E ens mee, maar
N u niet –echt niet!…
We eten zo gezellig samen ... (sonnet)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.029 alleen mijn woorden weten niet de weg
langsheen de rijst met ratatouille en worst
ze blijven steken ergens in de borst-
streek, breken stuk bij nader overleg
of eigenlijk verdwijnt al wat ik zeg
in de tomatensaus die wordt gemorst
jouw letters los in de gratin gekorst
bereiken niet mijn brug, mijn overweg
ik leefde nochthans jaren…
Tachtig jaar (sonnet)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 912 de laatste avond van de maand april
besloot hij heel zijn leven op papier
te zetten bij een goed glas patersbier
dus eerst zocht hij in 't laadje naar zijn bril
greep toen een pen en met een zenuwtril
in stramme vingers vond hij een manier
om oude anekdotes met een zwier
aaneen te rijgen tot een laatste wil
ik wil, zo zei hij met…
MOEDERDAG
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.935 Moeder
is niet meer
Onder steen
heeft ze zich
teruggetrokken
Haar hemel
heeft 'r geroepen
Ze stak over
met het veer
Te voet en
moederziel alleen
De rivier scheidslijn
tussen leven en dood
Het zal wennen zijn
deze keer:
Geen bloemen
niet het noemen
van haar naam
Eerste moederdag...
zonder moeder.…