Alle inzendingen over overgrootvader

ja, ik heet Canard wat raar voor een Fries tja, mijn vader heet Canard en grootvader ook mijn overgrootvader niet die heette Spiekstra maar hield van eend had hij eens in la France gegeten nee, gelukkig niet à l’orange…

Mijn overgrootvader is dood; ik ben tien, moet langs een laan met bomen naar hem toe, na het eten, laat nog, ik ben zo moe dat ik om heel verkeerde redenen grien. Mijn janken wordt voor heus verdriet versleten en even later is het ook wel echt, als ik de oude zie, al afgelegd, weet ik wat ik liever niet had geweten.…

Ze startten al zo’n halve eeuw geleden Iconen van een rockend tijdsgewricht Mick’s achterkleinkind zag het levenslicht Voor hij dan toch bij Pinkpop op kwam treden En voor hun leeftijd meer dan energiek Bedienden zij gedreven hun publiek…

ergens zou je willen weten waar deze woorden vandaan komen maar ik weet het niet nu,wie ik ben ooit was er overgrootvader of nog veel verder teruggaand hij liep langs de beek met de oude molen toen nieuw en er was een meisje die hem zag en daarom besta ik nu,maar deze woorden zelf gaan zover terug dat ze geen oorsprong…

Dat mijn overgrootvader op straat als groet even de rand van zijn hoge hoed beroerde en elke avond op de trap de kaarsvlam met zijn hand tegen tocht behoedde terwijl zijn vrouw zo elegant haar lange rokken ruisend over de treden tilde.…

Verborgen verleden is voor mij vooral een geborgen verleden en geborgen was ik in de schoot van mijn moeder zij is dit jaar 10 jaar dood maar doorgaans springlevend in mijn gedachten en gedenken van haar, zij als meisje, vrouw en van haar moeder, haar vader tot haar bed-overgrootvader, moeder en alle vertakkingen van bloedverwanten met…

overgrootvader 104 jaar tegen achterkleinkind: ‘wat is dat toch steeds op het journaal over jongeren met messen’ ‘ach opa de jeugd vecht tegenwoordig met messen en zo’ ‘O, zie je nou wel, ik heb het altijd gezegd het met mes en vork eten brengt je op slechte gedachten wij aten alles uit de knuist en aardappelen werden met de…

sloot door zijn aderen lopen de wind van het voortglijden was een grens overgestoken vergeelde randen spraken over verandering de één vouwt zijn handen om zoveel vakmanschap een ander voelt de treurnis en het verwijt in zijn diepste vezels de annalen getuigen van duistere geheimen een kunstlievende duivel met wansmaak op de tong zijn overgrootvader…

Vandaag las ik 'Het vooroudergevoel', ter hand gesteld door drie geleerde broeders, over bet-overgrootvaders en -moeders, de dagen tellend zittend in hun stoel die kenden Onze Lieve Vrouwedag Maria Hemelvaart en Paulusdag en vierden Heilige Joachimdag - dat hóórde bij het vooroudergevoel maar ook al leefden ze van dag tot dag hun…

alsof een groep nieuwsgierige toeristen op zoek naar archeologische wetenswaardigheden een deur hadden opengetrokken en dat die deur dan niet de houten deur met de krakende scharnieren van de oude burcht betrof maar jouw slaapkamer terwijl jij bij het vuur van de liefdesdaad overrompeld naakt bevonden of dat in stilte gebogen je handen…