Alle inzendingen over overjas

wanneer vlerken in een zwarte overjas het spreken temmen krassend hard en schel in bladerloze bomen verzen overstemmen als druilerige tegentonen de aanhef tot een dichtmaat weten af te remmen dan zal de stille vlinder geen voorjaar meer kunnen schrijven de winter zal het hart beklemmen…

De wereld scheen vol lichtere geluiden En een soldaat sliep op zijn overjas Hij droomde lachend dat het vrede was Omdat er in zijn droom een klok ging luiden. Er viel een vogel die geen vogel was Niet ver van hem tussen de warme kruiden En hij werd niet meer wakker want het gras Werd rood, een ieder weet wat dat beduidde.…

Kijkt hij vanuit die plooien, de gelaagdheid van aanzicht en overjas nog steeds de lens tegemoet? Zal ik hem vertellen hoe het eindtraject moet worden afgelegd? Ach, je gelooft je ogen niet en wat hij zegt of prevelt gaat ook al op de prent verloren - De plek heeft hij zelf uitgekozen. Een dichtgemetseld godshuis.…

Martelaarsgracht Alleen ik nam je handen waar zwart gekromd in diepe vouwen van de zakken in je winterjas grijs behaarde berenklauwen tussen je wijsvinger en duim een zaag fijn strak omklemd Vannacht op het trottoir aan de Martelaarsgracht schiep je scherpe figuren die ongelooflijk leken en het regende in de zakken van je zwarte overjas…

Het is gewenst de corpus in te snoeren voor wie nog ruim zit in zijn overjas. Wanneer de maaiers komen naar het gras moet zich de rijkaard zeker niet verroeren. Het geeft in deze krappe tijd geen pas voorzien te zijn van welvende contouren. Een kleine stap slechts van de armenkas is het naar ouderwetse volksoproeren.…

toen zij met kinderogen de grote wereld mat het grasveld een oneindige vlakte was en de overkant van de straat een ander land was moeders lijf de onneembare vesting torende boven alles uit en het kind wist dat papa rijk was als het munten hoorde rinkelen in de zakken van zijn bruine overjas toen moeder in een zwarte zware kist…

De ochtend kwam: met roodgekleurde wangen stond ik met overjas en muts paraat. Mijn vader had een slee, na snel beraad, op eigen wijze in elkaar gehangen Het leven van de slee heeft kort geduurd We werden door een stoeprand aangereden en vader zei: ‘Je hebt niet goed gestuurd’. Zei hij dat echt?…

Dinsdag acht uur in de ochtend - portaal Den Haag centraal Holle stappen gaan voorbij - haastig allemaal Zwartgelakte schoenen - en een zwarte aktetas Een hand omvat een creditcard in een zwarte overjas Op een stoeltje zit een zanger in de weer met zijn gitaar Een eiland in de drukte - in een holle ruimte waar zijn langdoorleefde stem weerklinkt…

DODIJNENDOM Tussen verschoning en overjas de gepoederde hoop, de dracht, de klokkende buik, de lebbige lach. Achter de hand. Psalmen en gesnik. Er is een pak voor ieder leven. Plunje. Boel. Paradekleed. Ieder is gelijk de ander andersom in hem gekleed. Rokend. Leppend of onthoudend.…

duister landde wachtte ‘t donker hem hunkerend op De zachte gloed, die hem overmande gleed geruisloos op de hoge duintop   Ik woonde stil in het holst der nacht en ik at ‘t stille van een zachte bries Ik staarde ontroerd naar haar pracht; rond een helm landde ‘t dunne vlies Ze rustte in het donker stil en zacht; argeloos onder mijn warme overjas…

duister landde wachtte ‘t donker hem hunkerend op De zachte gloed, die hem overmande gleed geruisloos op de hoge duintop   Ik woonde stil in het holst der nacht en ik at ‘t stille van een zachte bries Ik staarde ontroerd naar haar pracht; rond een helm landde ‘t dunne vlies Ze rustte in het donker stil en zacht; argeloos onder mijn warme overjas…

Wandelen op kerstdag zonder overjas. De zoele wind speelt in de haren van de kinderen. Niets winters heeft het blauw der lucht en voelen doe je reeds de kracht der zon. Al in de eerste helft van januari verschijnen plots zo teer zo pril sneeuwklokjes roepen blij verrast de kinderen onder 't netwerk van de naakte takken.…

Ze woelt in wat was, delft in die warrige brij van vervagen: namen van slagers, de kleur van de overjas, verhalen die zelden ontknopen. De telgen van het zwelgen naar een zegelring of de barokke kast, kondigen de kindse tijd aan, tikken op de schedelpan.…