ik heb een skelet
aangekleed met wat
ik dacht dat leven heet
zijn geraamte behangen
met maatschappelijke belangen
die hij dringend nodig heeft
toch knookt hij
nog terughoudendheid
zijn zekerheden is hij kwijt
rammelt botten in
aanvaarde eenzaamheid
dood en verwanten ten spijt
ik heb hem niet
kunnen bezielen met
emoties en overlevingsdrang…
hoe ontdekt een kind de liefde
van waar herkent het dit gevoel
de wil om te beminnen
sinds duizend jaar gebeiteld
in de genen van iedere mens
zo vaak voor de liefde gevallen
minde je ooit wel de man
of was het enkel verliefdheid
ontsproten uit overlevingsdrang
is liefde niets meer
dan ervaring van primaire driften
gestuurd door de voortplantingsdrang…
Als de oorlog zich onverbiddelijk aandient
verdwijnt het recht en het begrip in een la
komt een vrij bestaan in gedrang
overheerst mateloze overlevingsdrang.
In een levenloze omgeving heerst
slechts dood en verderf
door toedoen van volgzaamheid
in een onzekere tijdelijke werkelijkheid.…
de ridder en de dood
bevechten hun daadkracht
het kan ook zijn
dat mijn geest de strijd bespeelt,
is ieder ander daar ook op bedacht
of zit het dieper. speelt de ziel een rol
zijn het mijn eigen hormonen
of gewoon mijn stoffelijke overlevingsdrang
wat wil mijn - ik - aldoor en steeds meer
als een doorlopende film aan mij tonen
alles wijst…
Hoe jij op de stalen rand van een dood leven zwerft
het noodlot dat in je vingers zweeft, met het zwerk dat je vervloekt
alsof je onbewoonbare moeder je weer uithuizig spuwt.
de waanzin die je in de keel van een hond legt, alsof
je de ogen aflegt voor de afgronden die je achter laat
de ladders die je achter je optrekt als toekomst
dat vertrekt…
je lange stengels staan
met zovelen naast elkaar
boven je groene spatelblad
staat je oranje verenhoed
je zwaar behaarde sprieten
met al die zachte zonnen
ik was blij toen we begonnen
als bloemenvrienden in mijn tuin
je bloeide helder en heldhaftig
sierde mijn tuin met kelk en blad
je pluizen woeien op mijn pad
we spraken bij de schepping…
een druppel aan de dakgoot groeit nog verwachtingsvol
in de eerste paar seconden
met uiterste spanning op de uiterwaarden
en in de tegenspraak de tensie de enige reden van bestaan
op het randje van barsten
niet om zeggen ei zo na dood
de doem komt met het avondrood
in de hitte na de regenval
komt het afronden
het gewicht van water
al…
Vol overlevingsdrang om een mens te zijn.
Om daarna moeder te zijn.
Een doorgeefluik van mijn daden.
En ik dans, dichter dan ooit.
En ik dans, doof zonder gevoel.
En ik dans, met een groot doel.…
verte klinkt het echo van geweest
een vogel met geverfde veren
wil de taal leren
krap in de portemonnee
valt het niet mee
zonder studiebeurs al helemaal niet; o nee
niet in de krappe huizen met
in de hoeken luizen en bleek gele kringen
op de muur
geharrewar rondom de afgebladerde tafel
maken ze elkaar het leven zuur
wellicht uit overlevingsdrang…
geschreven
Trots
laat je het zien aan anderen
Ondanks tegenwerking
heb je de weg die jij wilde begaan
in de kern
door anderen niet laten veranderen
Nu lees je in de krant
dat diersoorten, planten
aan het uitsterven zijn
Had ik het maar geweten denk je
toen ik begon
Toen al ons collectieve gedrag nog veranderen kon
De aarde en zijn overlevingsdrang…
102
Bezig met laden