Alle inzendingen over overschoon

Waar zijn je armen en je handen en die witte overschone landen van je schouders en schijnende borst - ik heb zo'n honger en dorst.…

Hoe overschoon is de aard' getooid! Hoe rijk ligt haar gewaad ontplooid De velden, breed en uitgestrekt, Staan in hun zomerdos gedekt: Een prachtig kleed van bont fluweel; En 't oog, waarheen 't zich wende of keer', Poost zacht als op een glanzend meer Van geel en groen en groen en geel!…

Mijn zinnen mogen zwerven, De leide lange tijd Nu zij, mijn overschone, Zijn u haar leid-ster kwijt. Zijn kwijt mijn overschone, Overschone. De schoon' borst uit tot tranen, 't En baatte geen bedwang, De traantjes rolden neder, Van d'een op d'ander wang. De traantjes rolden neder, Rolden neder.…

gaan het jaar geplaagd weer uit Nadenkend voor een beslagen ruit Als een werkvrouw aan het werk gegaan Poetsend om corona te verslaan Weinige die door de deur naar binnen gaan O merk op , hoe fris is het thuis Waar de wind ruist door het huis Geurt dennen als lente Jezus is met ons begaan De blinkende ster, mijn God mijn lief mijn Overschone…

O, gij overschone! Men krone u billijk met de krone Der schoonheid, paarle van de Rijn. Kwam ’s levens toorts aan glans t’ ontbreken, Aan vier en vlam en Hemels licht, De zon zou aan uw schoon gezicht En ogen zien haar toorts t’ ontsteken, Aan die turkozen.…

Mijn zinnen mogen* zwerven de leide* lange tijd, nu zij, mijn overschone, zijn hunne leidster kwijt. De schoon’ borst* uit tot tranen, ’t en baatte* geen bedwang; de traantjes rolden neder van de een en de ander wang. De schone traantjes deden meer dan een lachen doet: al in zijn hoogste lijden zij troostten zijn gemoed.…