Alle inzendingen over paljas

zó, zei de paljas ik ben gekozen zit ik voorlopig voor vier jaar op rozen…

vroem weg tuut zak  laat door weer laat verdomd paljas ga weg meer gas hm snel oei bocht oef niks gebeurd wat? stop? ik niet pats vlieg? oei mens nou ja carwash weer schoon…

De toren spiegelt zich in 't water van de gracht Met een tevreden blik paradeert zij op de strakgestrate Kade Niemand had toch ooit verwacht Ruziënd met een lawaaiige cicade Te belanden in de sprookjes van duizend-en-één-nacht Het o-ja-erlebnis ervaar ik meerdere keren per week Ingekapseld tussen de breinen Als synopsis een bekend verhaal…

Het wordt paljas en struint doorheen haar dag, het wil al lippen zoenen rond haar lach. Maar wat er groeit moet worden omgedaan, want zij verkondigt strak de jongste dag. Haar stem klinkt leeg, vol uitgeklaard bestaan.…

wees kalm, ik voel jouw gedachten wel aan men noemt mij een malloot , een vagebond, een paljas allen verdragen mij geduldig, allen en een glimp ging verloren, maar door demonen gedreven bespeurde ik als echtheid wat ik uit mijn fantasie al wist wat de vrouw terugvoer tot reisgenoot wij namen geschenken mee en ik gaf je de naam van één of…

mijn vader was geen Neanderthaler zoals ik ooit dacht hij was gewoon zichzelf een rechtschapen eerzaam man die deed wat hij kon met wat hij had inzicht en vaardigheden gestoeld op ervaring scherpgeslepen door vele generaties ik was een jong paljas een betweter die boekenwijsheid en vernuftige hersenkronkels verwarde met weten en begrijpen…

Om bij jou aan te kunnen komen Dwong me in de moeilijkste vormen Voor de liefde van mijn dromen Ik ging zo ver als ik kon Wilde je eindeloos gelukkig maken Schoot mijn passie per kanon Om jouw hart vol te raken Je hebt mijn liefde opgedoekt Gewoon omdat de jouwe op was Hebt onze toekomstdromen afgeboekt En uitgekeerd aan één of andere Paljas…

een kleine spiegel hangt die ritmisch meedanst als Arlecchino spreekt op de maat van muziek de mensen keren hem de rug toe als de snelle satirische spotvogel met hese stem rapt over onze hypocrisie lak heeft hij aan conventie en stramien zijn taal bruist als een onverwachte koude zoute golf hij is de klets op onze kop paljas…

Zij ziet mij niet zo zitten ze behandelt mij nogal koel Ik dweep met haar blonde lokken als waren zij van goud Maar spreken is voor haar zilver dus bekijkt ze mij stil en koud Ik ben betoverd door haar ogen haar volle lippen en haar kin Haar slanke benen adoreer ik toch ben ik voor haar te min De hele dag loop ik te dromen als een paljas…